Με Πλάγιο Τρόπο...

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Mode Plagal

MODE%20PLAGAL-02-manos_chatzikonstadis.JPG



Πρωτοεμφανίστηκαν ως σχήμα το 1990. Έχοντας σαν όραμα το funky, την jazz, groovy, rock και blues ρυθμούς και σαν όχημα την Ελληνική παραδοσιακή μουσική, αλλά και αυτή της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, έχουν εκδόσει 5 άλμπουμ. Τα τρία από αυτά -ας πούμε- μόνοι τους, ένα με το συγκρότημα "Βόσπορος" και -προσφάτως- μια ζωντανή ηχογράφηση σύμπραξη με τους Χαϊνηδες και συμμετοχή της Μάρθας Φριτζήλα. Η βασική ομάδα αποτελείται από τους: Θοδωρή Ρέλλο (σαξόφωνα, φωνητικά), Κλέων Αντωνίου (κιθάρες, φωνητικά), Τάκη Κανέλλο (κρουστά), Αντώνη Μαράτο (μπάσσο, φωνητικά), Αγγελο Πολυχρονίου (κρουστά), Florian Mikuta (πλήκτρα). Όλοι τους μουσικοί με πορεία και μεγάλη γκάμα συνεργασιών τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και ως γκρουπ (συνόδευσαν και τον Σαββόπουλο στις εμφανισεις του προ τριετίας). Μεσα στο 2009 αναμένεται και το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα.

"Στόχος μας ήταν να διεθνοποιήσουμε την παραδοσιακή μας μουσική, να αναδείξουμε τη φόρμα των παραδοσιακών κομματιών,
ώστε να καταγραφούν ως σημαντικά, ίσως όσο κάποια στάνταρ από μιούζικαλ", υπογραμμίζει ο Θ. Ρέλλος, στον οποίο άλλωστε
οφείλεται το όνομα Mode Plagal που σημαίνει "Πλάγιος Τρόπος". Ο ίδιος αναγνωρίζει ότι η προσπάθεια έγινε στον κατάλληλο
χρόνο. "Μας βοήθησε τόσο η άνθηση της έθνικ, όσο και η τάση να εξαχθεί η ελληνική μουσική", λέει και επιβεβαιώνει ότι η μέχρι
σήμερα ανταπόκριση του κοινού εκτός των ελληνικών συνόρων είναι ικανοποιητική, καθώς οι Mode Plagal έχουν παίξει στην
Ευρώπη (Ολλανδία, Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο) αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου (Κωνσταντινούπολη).
"Οι ξένοι μας προσέχουν, κυρίως λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που παρουσιάζουν γι'αυτούς οι λεγόμενοι ασύμμετροι ρυθμοί, όπως για παράδειγμα
ένας λεβέντικος από τη Μακεδονία στα 17/8, αλλά και οι πολυρυθμίες, το πώς δηλαδή αυτοί οι ρυθμοί εξελίσσονται σε σουίνγκ ή σάμπα,
το πώς δηλαδή από το τοπικό φθάνουμε στο διεθνές", σημειώνει ο ίδιος, εστιάζοντας στη σημασία που έχει το γεγονός να ακούει κάποιος στο εξωτερικό αυτούς
τους ρυθμούς παιγμένους από μουσικά όργανα που γνωρίζει και με τα οποία είναι εξοικειωμένος.
"Εκπλήσσονται όταν μας ακούνε, γιατί ακόμη και σήμερα, όταν στην Ευρώπη αναφέρονται στην ελληνική μουσική, συνήθως εννοούν το syrtaki dance, ενώ
στην καλύτερη για μας περίπτωση έχουν στο νου τους τα ρεμπέτικα", λέει χαρακτηριστικά.
..."
(απόσπασμα από συνέντευξη στον "Επενδυτή" το 2001, αναδημοσιευμένο στο site των Mode Plagal).

Δισκογραφία:


MODE%20PLAGAL.jpg


1. Mode Plagal I (AnoKato 1995)
Το πρώτο άλμπουμ των ΜΡ είναι ένα κράμα jazz, funk με μουσικές της Θράκης και της Φλώρινας. Ένα πραγματικά πρωτότυπο άλμπουμ με νέες μουσικές αναζητήσεις τόσο για την jazz όσο και για την παραδοσιακή μουσική.




12052008230637.jpg



2. Mode Plagal II (Lyra 1998)

Παραγωγή υψηλότερων προδιαγραφών σε μεγαλύτερη εταιρεία, τα υλικά της μουσική τους έχουν μεστώσει και το ενδιαφέρον για αυτούς μεγλώνει.


res-plagal3.jpg


3. Mode Plagal III (Lyra 2001)
Ένας δίσκος γεμάτος εκπλήξεις. Με περισσότερα τραγούδια αυτή τη φορά και λιγότερα ορχηστρικά, αφού ζητούμενο είναι να αναδειχθεί και ο στιχουργικός πλούτος της δημοτικής παράδοσης. Με συμμετοχές της Γιώτας Βέη, Σαββίνας Γιαννάτου, Ελένης Τσαλιγοπύλου, Θεοδοσίας Τσάτσου. Πραγματικό πανηγύρι αισθήσεων.


bosporos.jpg



4. Του Βοσπόρου το Πέρα - Mode Plagal & "Βόσπορος"(Hitch Hyke 2003)
Μετά από το ΙΙΙ, η είδηση για την συνεργασία με τον "Βόσπορο" έκανε το εν λόγω άλμπουμ πολυαναμενόμενο. Όχι άδικα. Σύμπραξη καταπληκτικών μουσικών. Μείγμα ανατολής και δύσης, η Πόλη είναι το αιώνια σταυροδρόμι αυτών. Η ποίηση του Σεφέρη, οι δώδεκα Ιμάμηδες, το funk, η jazz, η Βυζαντινή και η Οθωμανική μουσική παράδοση. Και το επίκεντρο όλων αυτών η Πόλη : "Χρυσή, λάμπεις στο ηλιόγερμα, χλωμή φέγγεις στο φωσφόρισμα, βαθύ χάραγμα πόνου στη γη. Σοφή, δέχεσαι στους κόλπους σου το φως" (από το τραγούδι "Konstantiniye" σε στίχους της Β.Παπαγεωργίου, η οποία και το ερμηνεύει).



5. Η Κάθοδος των Σαλτιμπάγκων - Mode Plagal, Χαϊνηδες, και οι Μ.Φριτζήλα, Σανάδες, Κ.Αβυσσινός (ΜΒΙ 2008)

Ζωντανή ηχογράφηση από το Θέατρο Βράχων με τραγούδια από την δισκογραφία των Χαϊνηδων, των Mode Plagal και ορισμένες διασκευές. Δεν έχω ακόμα πλήρη εικόνα για το άλμπουμ, αλλά μια πρώτη γεύση δεν με εντυπωσίασε. Κι αυτό γιατί το ρεπερτόριο που έχει επιλεχθεί από την πλευρά των Χαϊνηδων, αφορά στην σύγχρονη δισκογραφία τους κυρίως, την οποία την θεωρώ κατώτερη των πρώτων άλμπουμ τους. Οι ΜΡ έχουν περισσότερο συνοδευτικό -μάλλον- ρόλο.


Αφορμή για το παρόν κείμενο υπήρξε αρχικά η ξαφνική μου λαχτάρα να ξανα-ακούσω τους δίσκους των Mode Plagal, αλλά κυρίως η προτροπή του Γιώργου Κουνελάκη:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043 στον οποίο και το αφιερώνω.








 
Last edited:

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Συμπληρωματικά, νομίζω πως πρέπει να γίνει ειδική μνεία για την αίσθηση του χιούμορ που χαρακτηρίζει τους ΜΡ. Παράδειγμα η ευφάνταστη τόσο σε εκτέλεση όσο και σε τιτλοφόριση διασκευή του "Τρία παιδιά Βολιώτικα" : "Trois enfants de Voliotique" :flipout::flipout::SFGSFGSF::SFGSFGSF:
Ή τίτλοι κομματιών όπως "Funky Βεργίνα". Φανταστική δε η προσθήκη αποσπασμάτων από παράσταση του καραγκκιόζη στην "Δημητρω" που κλείνει το ΙΙΙ.
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Έχω το ΙΙ.

Θέλω να ψάξω και τα υπόλοιπα. Από τις πλέον αξιόλογες δουλειές στην Ελλάδα, κατά τη γνώμη μου.


Υ.Γ. Αρχικά με είχε τραβήξει το χιούμορ τους, εδώ που τα λέμε...
 

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Απάντηση: Re: Με Πλάγιο Τρόπο...

Έχω το ΙΙ.

...


Υ.Γ. Αρχικά με είχε τραβήξει το χιούμορ τους, εδώ που τα λέμε...

Αυτό δεν είναι κακό. Γιατί το χιούμορ είναι καθ'όλα σοβαρή υπόθεση.:grandpa::guitarist: Και το ότι κάνουν χιούμορ οι τύποι δεν σημαίνει ότι είναι ψευτοχαβαλέδες σαν κάτι ...πλανητάρχες και π@π@αριές:violent-smiley-030::violent-smiley-030:
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Αυτό εννοούσα. Έξυπνο χιούμορ, που σε βάζει και λίγο σε σκέψη, όχι "fast food" αστειάκια του... τέλος πάντων...
 

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,800
Αθήνα-Κέντρο
Μάριε, με ποιό θα συνιστούσες να ξεκινήσω?
Δεν έχω επαφή με το συγκρότημα αλλά μου κινήσατε την περιέργεια.

Αυτό ειδικά με τον Βόσπορο μου κάνει "κάτι".

Για να τους πάρω όλους μαζί δεν το συζητάω.
Οχι ακόμα τουλάχιστον..
 

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Απάντηση: Re: Με Πλάγιο Τρόπο...

Αυτό εννοούσα. Έξυπνο χιούμορ, που σε βάζει και λίγο σε σκέψη, όχι "fast food" αστειάκια του... τέλος πάντων...
:a0210:
Κι εγώ αυτό κατάλαβα πως εννοούσες ωρέ! Απλά το ανέλυσα-bye-
 

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Μάριε, με ποιό θα συνιστούσες να ξεκινήσω?
Δεν έχω επαφή με το συγκρότημα αλλά μου κινήσατε την περιέργεια.

Αυτό ειδικά με τον Βόσπορο μου κάνει "κάτι".

Για να τους πάρω όλους μαζί δεν το συζητάω.
Οχι ακόμα τουλάχιστον..

Κοίτα, ειλικρινά μπορείς να πάρεις όποιο βρεις. Αλλά αν βρεις το ΙΙΙ, ξεκίνα από αυτό. ΙΙΙ & Βόσπορο. Έτσι κι αλλιώς, αν σου αρέσουν αυτά τα δύο, θα τα πάρεις όλα μετά...:antlers:
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
MODE%20PLAGAL.jpg


Να πούμε πως οι Mode Plagal ξεκίνησαν στον πρώτο δίσκο τους ως τρίο (Θοδωρής Ρέλλος – σοπράνο & τενόρο σαξόφωνο, Κλέων Αντωνίου- κιθάρα & κρουστά, Τάκης Κανέλλος- τύμπανα) με την προσθήκη προσκεκλημένων μουσικών για την ολοκλήρωσή του (Δήμος Δημητριάδης-άλτο σαξόφωνο, Παντελής Καραγιώργης-πιάνο, Μιχάλης Σιγανίδης- κοντραμπάσο, Αντώνης Μαράτος-κρουστά). Στον πρώτο δίσκο δίνεται το στίγμα: Μουσικά θέματα παρμένα απο παραδοσιακούς σκοπούς της Μακεδονίας και Θράκης κατα βάση, αλλά και βυζαντινοί ήχοι, βαλκανικοί, αφρικάνικοι, funky, groovy, rock, blues ρυθμοί, δημιουργούν το χαρμάνι μέσω του οποίου ξεδιπλώνουν τις μουσικές τους ιδέες και αυτοσχεδιασμούς, δημιουργώντας έναν εξαιρετικό δίσκο. Μουσικά θέματα απο αυτόν τον πρώτο δίσκο, θα εμφανιστούν παραλλαγμένα η περισσότερο επεξεργασμένα και στους επόμενους
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
11739_1.JPG


Στον δεύτερο δίσκο τρία χρόνια μετά, ζυμωμένοι σε άπειρα live, είναι φανερό οτι έχουν εξελίξει το ιδίωμα ακόμη περισσότερο και έχουν δέσει απίστευτα σαν μπάντα. Ο Αντώνης Μαράτος στο ηλεκτρικό μπάσο είναι πλέον σταθερό μέλος και έχει γίνει και η προσθήκη του Άγγελου Πολυχρόνου στα κρουστά. Οι ρυθμοί γίνονται περίτεχνοι και ελίσσονται πολλές φορές σε φόρμες που δεν περιμένεις. Η κιθάρα του Κλέωνα Αντωνίου, μια «δύστροπη» Fender Jaguar, σε πολλαπλούς ρόλους
αλλοτε φανερούς και άλλοτε διακριτικούς, πανταχού παρούσα, να τονίζει τη μελωδία, να χρωματίζει, να ψυθιρίζει ή να γκρουβάρει ξεδιάντροπα. Κυρίαρχο ρόλο βέβαια στο χτίσιμο και στην εξέλιξη των θεμάτων την έχει και το σαξόφωνο. Ο Θοδωρής Ρέλλος, με πολλά χρόνια στο χώρο, έχει αναπτύξει εξαιρετικά όχι μόνο την τεχνική του jazz σαξοφωνίστα,(που είναι αυτονόητο και αναμφισβήτητο) αλλά και τον τρόπο να «μιμείται» με το παίξιμό του και άλλα πνευστά, όπως το κλαρίνο, τη γκάϊντα κλπ. Στα live επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που παίζει ταυτόχρονα δύο σαξόφωνα .
O συγκεκριμένος δίσκος δεν έχει highlights, είναι ένα απο μόνος του.
Οι αναφορές εδώ είναι απο Δυτική Μακεδονία (Funky Βεργίνα), Θράκη (Κάλαντα, Γω στα Ξένα), Μοριά (Καλαματιανός –αφιερωμένο στη μνήμη του Charlie Parker-γραμμένο απο φορητό κασσετόφωνο Walkman σε κάποιο studio session), Ήπειρο (Πικροδάφνη{…ένα Blues}), Ρούμελη (Ήλιος,{αφιερωμένος στο Βασίλη Σούκα} και Σάλωνα), ένα παραδοσιακό βουλγάρικο (Ιvo), αλλά υπάρχουν και τα Λεβέντικο του Miles(!), Rock around eleven, το (ένα πραγματικό) Γράμμα, καθώς και κάποιοι πολύ σύντομοι αυτοσχεδιασμοί.
Τα κομμάτια πια δεν είναι μόνο ορχηστρικά αλλά υπάρχουν και κάποια τραγούδια.
Όλα τα κυρίως κομμάτια του δίσκου, είναι παιγμένα και ηχογραφημένα live στο studio, με την ταυτόχρονη συμμετοχή δηλαδή όλων των μελών του γκρούπ.
Στις ζωντανές εμφανίσεις εκείνης της περιόδου (με την προσθήκη του Μάνου Σαριδάκη – Fender Rhodes, Hammond organ) εδραιώνουν τη φήμη τους στους μουσικούς κύκλους και γίνονται ευρύτερα γνωστοί στο κοινό. Και δίκαια. Κι ας μην τους παίζουν τα ραδιόφωνα.
Κάθε εμφάνιση τους αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό το βακχικό στοιχείο στη μουσική τους. Αποπνέουν συνάμα ένα ήθος, μια θετική ενέργεια που τη μεταδίδουν με χαρακτηριστική ευκολία και αμεσότητα. Είναι πραγματικά το κάτι άλλο πάνω στη σκηνή. Και δεν είναι λίγες οι φορές που οι «παραγγελιές», τους κρατάνε εκεί για πολύ παραπάνω του «συμβατικού» χρόνου μιας συναυλίας και του απαραίτητου encore. Και εκείνοι να συνεχίζουν απτόητοι και να γουστάρουν και οι αυτοσχεδιασμοί ενίοτε να «ξεφεύγουν» ανάλογα τα κέφια, προς την πιο απίθανη κατεύθυνση. Περιστατικά πολλά και πραγματικά όμορφα.
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
res-plagal3.jpg


Ο τρίτος δίσκος συμπίπτει με τη χρονική περίοδο των συνεργασιών τους με καλλιτέχνες της παραδοσιακής μουσικής και μια σειρά συναυλιών με αρκετούς απο αυτούς. Είχα την τύχη να παρευρεθώ σε μία απο αυτές, που θα μου μείνει αξέχαστη, με τη συμμετοχή της Γιώτας Βέη και του Βασίλη Σκουλά, με την απίστευτη μίξη μουσικών ιδιωμάτων που δεν πίστευες ποτέ οτι «κολλάνε» μεταξύ τους.
Ο δίσκος αυτός είναι περισσότερο προσανατολισμένος προς το παραδοσιακό τραγούδι αφού απο τα 13 κομμάτια μόνο τέσσερα είναι ορχηστρικά. Τραγουδούν οι ίδιοι οι Plagal, η Γιώτα Βέη, η Σαββίνα Γιαννάτου, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και η Θεοδοσία Τσατσου.
Για το μουσικό ύφος τα έχουμε πεί ήδη. Funky-groove γραμμές, τσάμικα, bossa, reggae, κάλαντα,ψυχεδέλεια, όλα εδώ! Εξαιρετικός δίσκος επίσης. Ειδική μνεία να κάνω στον απίστευτο Λέρικο,ένα απο τα καλύτερα κομμάτια τους,(αφιερωμένο στην μνήμη του Jimmy Hendrix) όπου στα live «έβγαινε» σκέτη μυσταγωγία. Επίσης στο απολύτως παγανιστικό Λήμνος («τρύπες έχουν οι αλεπούδες και φωλιές τ’ανεμοπούλια, μα του ανθρώπου ο γιος στους πέντε δρόμους είναι, στους πέντε δρόμους είναι») με τα καταπληκτικά κρουστά, επισης απο τα highlights των ζωντανών εμφανίσεων.
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
bosporos.jpg


Του Βόσπορου το Πέρα είναι δίσκος διαφορετικού ύφους απο τους προηγούμενους.
«Στην Κωνσταντινούπολη συνυπάρχουν τρία μουσικά συστήματα: το Ανατολικό-Πυθαγορικό της λόγιας Οθωμανικής και Βυζαντινής παράδοσης, το Βαρδο-λαϊκό Αλεβίτικο και το σύγχρονο συγκερασμένο.Συνεπώς ένας δίσκος αφιερωμένος στην Πόλη, οφείλει ν’αγκαλιάζει και τα τρία.» προλογίζει ο Νικηφόρος Μεταξάς (καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια παραγωγής) στο πολύ επιμελημένο συνοδευτικό βιβλιαράκι του δίσκου και νομίζω δίνει το στίγμα.
Ειδική μνεία στα «Ωκεανία», σύνθεση-ωδή του Κλέωνα Αντωνίου, στη γενέθλια του Γή, που υπήρχε και στον πρώτο δίσκο, εδώ παίρνει μιαν άλλη γοητευτική διάσταση,
«Ταξίμι» παιγμένο στο cello, “Konstantiniye”, “Ey Zahit”, “Ταταύλα”, «Μνήμη Σαπφούς», “Νinni” (Lullaby), «Μοτοράκια» και το ομώνυμο.
Τραγουδάει η Βασιλική Παπαγεωργίου
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Παραθέτω και δυό ενδιαφέροντα αποσπάσματα απο συνέντευξη τους (Athens News)
http://www.modeplagal.gr/index_HEL.htm

...
Weren't you afraid that by experimenting with Greek traditional music someone would turn around and say: 'Well, look, you've distorted our folk song'?

TR: Of course, in the beginning we were afraid this would happen. But as time went on, we've grown to know that what we're doing is ours, it's our experience and we're able to use it as independent material. That's when you start working with it much more freely, and through this freedom you discover yourself. This way the listener understands you better, there's no pretension.

KA: There seems to be a misunderstanding. Tradition is not dead. Tradition doesn't stop somewhere, it continues. For me tradition is a personal state of being and is everything one hears in his lifespan, whether that's Fela Kuti, Halkias, Hendrix - that's what was handed down. It doesn't mean we're doing Greek tradition or any other particular genre. From the demotika we draw the themes, which give us the reason to play. A 'tsamiko-reggae' is perfect because we'll play both, satisfying our past and present alike. That's how we grew up... in an environment where we would hear traditional music from our grandparents but also, as restless youths, anything coming from abroad... rock, jazz, funk. We grew up with different styles of music. We're also located at a cultural crossroads, there is so much diversity in local traditions. Every 200km there is a different style of music to be heard.

...
For a while Greeks tended to look down on demotika?

TR: That happened for two reasons: one was the colonels' junta [of '67] which played only demotika and people connected it with that. The other reason is that the people who left their villages wanted to show that they were now 'civilised' city-dwellers. They strangled their village identity.
...
 

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Τα σχόλια είναι εξαιρετικά. Άλλωστε είχες υποσχεθεί να επεκτείνεις το θέμα, αν έκανα την αρχή. Πήρες την πάσα και σκόραρες!!
Και πιστεύω πως διορθώθηκε πια η μεγάλη αδικία να μην έχει γίνει συγκεκριμμένη αναφορά στο φόρουμ για τους ΜΡ.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Εντάξει Γιώργαρε.
Οταν κάνεις σχόλια εσύ είναι σάν να κάνεις 3 παρουσιάσεις μαζί.:guitarist::guitarist:

Εμένα δέν μέ ´χάλασαν´πάντως.:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
 

Ηλίας Κ

Supreme Member
7 July 2006
4,931
Αθήνα
Πολύ ωραίο αφιέρωμα σε μια ενδιαφέρουσα ελληνική μπάντα.
Πρώτη φορά τους είδα σε ένα live to 95. Δεν τους ήξερα τότε, δεν είχα πάει για αυτούς αλλά μου άρεσαν αρκετά. Τους είδα και άλλες φορές από τοτε, δίνουν πολύ καλές συναυλίες και νομίζω ότι στα live τους είναι καλύτεροι από τις στουντιακές δουλειές τους.
Ο μόνος δίσκος που έχω είναι αυτός:
11739_1.JPG



Μετά τις περιγραφές σας όμως θα πάρω και το ΙΙΙ και βλέπουμε -bye-