Η Fantasia Contrappuntistica είναι ένα από τα πιο σπουδαία έργα του συνθέτη.
Αποτελεί φόρο τιμής στον J.S.Bach του οποίου ο Busoni ήταν λάτρης.
Το έργο στην αρχικη του μορφή είχε εκδοθεί ως Grosse Fuge και μετά από κάποιες αναθεωρήσεις έλαβε την οριστική του μορφή (edizione definitiva) το 1910. Υπάρχει επίσης μια απλούστερη Versio Minore και μια για δύο πιάνα.
Αρχίζει με το θέμα από το χορικό ''Allein Gott in der Hoeh sei Ehr'' και στην πορεία ξετυλίγεται το θέμα από την τελευταία ημιτελή φούγκα (contrapunctus XIX ) από την Τέχνη της Φούγκας την οποία ο Busoni θεωρούσε ως το πιο σημαντικό έργο του Κάντορα.
Διαπνέεται από Bach-ιανή αντιστικτική αύρα και πυκνή πολυφωνία.
Πρόκειται για εγκεφαλικό και δύσκολο έργο που απαιτεί πάρα πολλές ακροάσεις για να αρχίσει να αμβλύνεται η εντύπωση της απροσπέλαστης πολυπλοκότητάς.
Αν υπήρχε τρόπος να μεταφραστεί η άλγεβρα σε μουσική διάλεκτο , κάπως έτσι θα ήταν.
Κάπου είχε εύστοχα γραφτεί ότι είναι έργο για να το θαυμάζεις περισσότερο παρά για να το απολαμβάνεις.
Επειδή όμως η μουσική δεν απευθύνεται μόνο στην καρδιά αλλά και στον εγκέφαλο, ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοια έργα.
Τα μέρη
1. Chorale Prelude ''Allein Gott in der Höh sei Ehr''
2. Fugue I
3. Fugue II
4. Fugue III
5. Intermezzo
6. Variation I
7. Variation II
8. Variation III
9. Cadenza
10. Fugue IV
11. Chorale
12. Stretta
Διαρκεί περί τα 30 λεπτά.
Yπάρχουν διάφορες ερμηνείες του έργου.
Αρχικά πρέπει να αναφερθεί ο John Ogdon (στην Altarus) ο οποίος είχε στο ρεπερτόριό του πολλά έργα του συνθέτη με εξαιρετικές εκτελέσεις.
Πρόσφατη ενδιαφέρουσα κυκλοφορία είναι και αυτή του Hamish Milne στην Hyperion.
Μερικοί από τους πιανίστες που έχουν ηχογραφήσει το έργο είναι οι Geoffrey Douglas Madge (Philips) , Carlo Grante , Wolf Harden (Naxos) , Christopher O'Rile.
Last edited:
