• Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

17 June 2006
14,350
hotfiveinstruments.jpg


85 περίπου χρόνια μετά, ακούς αυτούς τους δίσκους που έρχονται από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920 και σε πιάνει τεταρταίος: Ποτέ ξανά -και το εννοώ- η τζάζ δεν κατάφερε να ξαναφτάσει σε τέτοια επίπεδα εκρηκτικής επινοητικότητας. Ποτέ ξανά δεν ήταν τόσο μπροστά από την εποχή της, τόσο γιορταστική και μεθυσμένη και άμεση, τόσο τολμηρή και φιλέρευνη, τόσο αυθάδικη, τόσο αχαϊρευτη και σουρτούκω και απερίσκεπτη απέναντι σε πράγματα όπως ο καθωσπρεπισμός, η παράδοση, η αυθεντικότητα, οι “λάθος” νότες, τόσο εκστατική και “έξω καρδιά” και γεμάτη από τη χαρά της ζωής. Ακόμα και σήμερα την ακούς και έχεις την εντύπωση μιάς άνευ προηγουμένου ανωμαλίας, μιάς βλαστήμιας. Κι όσο την ακούς, τόσο περισσότερο την ανακαλύπτεις, μαθαίνεις τους τρόπους της και βρίσκεις καινούργιους, το πιο σημαντικό από τα υλικά που είναι φτιαγμένες οι Κλασσικές μουσικές: κάθε φορά βρίσκεις καινούργια αγαπημένα κομμάτια που τα είχες προσπεράσει, ελαφρά τη καρδία, όλες τις προηγούμενες φορές. Πιο σημαντικό άλμπουμ τζάζ δεν έχει κυκλοφορήσει στα 100 χρόνια που υπάρχει αυτή η μουσική. Αν θέλετε τη γνώμη μου δεν έχει επίσης κυκλοφορήσει ποτέ πιο ωραίο: εδώ είναι η ληξιαρχική πράξη της γέννησής της, το επισκεπτήριό της. Με αυτά τα ροκοκό στολίδια της από το τρομπόνι, το κλαρινέτο, το μπάντζο, το honky tonk πιάνο, αυτή η παλιά τζάζ, στις μεγάλες της, δεν έχει το ταίρι της. Εδώ είναι στις πιο μεγάλες στιγμές που έζησε ποτέ.
 
17 June 2006
14,350
51gVKmab%2BXL._SS400_.jpg


Από τεχνική άποψη είναι περίπου έγκλημα να παρουσιάζεις αυτούς τους δίσκους σε ένα φόρουμ με φίλους του καλού ήχου. “Τη γριά κι αν τη στολίζεις, στην ανηφόρα τη γνωρίζεις” λέει η παροιμία: όλο το ψηφιακό lifting και οι τεχνικές remastering δεν καταφέρνουν να κρύψουν τα χρόνια που κουβαλάνε στην πλάτη τους αυτές οι ηχογραφήσεις: μεταλλική χροιά, θόρυβος επιφανείας από τα παλιά acetates, άπειρα clicks και pops και θολούρα…πολλή θολούρα. Αγνοείστε τις και έχετε χάσει το πιο συναρπαστικό ταξίδι στα φυλλοκάρδια της πιο συγκλονιστικής μουσικής που γεννήθηκε τα τελευταία 100 χρόνια.

O Joachim Berendt γράφει πως ο Louis Armstrong είναι το μεγάλο ποτάμι, εκεί που εκβάλλουν όλοι οι μικροί παραπόταμοι και τα ρεύματα της Αμερικάνικης μουσικής. Το swing, τα blues, το rock και το funk, το hip-hop και η disco. Κανείς άλλος δεν κατάφερε να κάνει με τη μουσική του πιο ζωηρά εμφανή όλα αυτά τα ρεύματα που συνδέουν τη τζάζ με τη σύγχρονη λαϊκή μουσική. Ακόμα πιο σημαντικό: χωρίς αυτόν, τίποτα απ όλα αυτά δεν θα υπήρχε, τουλάχιστον σε κάποια μορφή που να συγγενεύει με αυτήν που ξέρουμε σήμερα.

Το Hot Five And Hot Seven Recordings είναι μία διαδοχή από θαύματα. Βασικά πρόκειται για τα κομμάτια που έγραψε με το Κουιντέτο και το Σεπτέτο του από το 1925 μέχρι το 1929. H επίδραση αυτών εδώ των ηχογραφήσεων πάνω στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το σινεμά και περίπου όλες τις όψεις του πολιτισμού μας είναι τρομακτική. – τίποτα άλλο να μην είχε ηχογραφήσει ο Pops, αυτά εδώ θα έφταναν για να αφήσει τη σφραγίδα του ανεξίτηλη, τον αντίκτυπό του στεντόρειο πάνω στο σώμα της σύγχρονης μουσικής. Οι μουσικοί τότε, όπως άλλως τε και σήμερα, έμειναν άναυδοι με το Καλημέρα: κανείς άλλος δεν αυτοσχεδίαζε με τέτοιο σφρίγος, τέτοια οικονομία, τόση ετοιμότητα και φαντασία, τέτοια απαράμιλλη μέχρι σήμερα λακωνικότητα, τόση αδυσώπητη εφευρετικότητα. Χαρισματικός συνθέτης, οι μελωδίες του κόλλαγαν στον εγκέφαλο σαν βδέλλες, μόλις άρχιζε να αυτοσχεδιάζει, έδιναν τη θέση τους στο ρυθμό και την αρμονία. Το γκρούπ σε κάθε περίπτωση ακολουθεί σαν σκιά. Δεν είχε σε τίποτα να κάνει με την προσέγγιση τύπου σονάτας όπου ο ένας μουσικός παίζει και ο άλλος ή οι άλλοι συνοδεύουν. Θυμίζουν αγέλη από αλλόφρονα τσοπανόσκυλα: τα όργανα σκληρίζουν - μοιάζουν να έχουν εμπλακεί σ ένα χαρούμενο σκυλοκαβγά καθώς οι χειριστές τους αποκρίνονται με ηλεκτρική οξύνοια στις απότομες αλλαγές στα tempi, στις φράσεις που ζυγίζονται μετέωρες ανάμεσα σε δύο οκτάβες, στις υψηλές νότες που σκάνε σαν πυροτεχνήματα και σου τρυπάνε τα αυτιά. Ακόμη κι όταν παίζουν τα blues διαθέτουν μια τρομαχτική ικανότητα να μεταμορφώνουν τα χαρακτηριστικά της μελαγχολίας σε ανέμελη γιορτή και κατάφαση στη ζωή, “ένα ακουστικό μπουρίνι που σε παίρνει και σε σηκώνει - Είναι εδώ ακριβώς που σβήνουν και εξαερώνονται όλες οι διακρίσεις ανάμεσα σε υψηλή και συνηθισμένη καλλιτεχνία, ανάμεσα σε Σοβαρή και λαϊκή τέχνη” παρατηρούν οι σχολιαστές.
Oσοι από εσάς θεωρούν τον Louis Armstrong έναν χαμογελαστό μπαρμπα-Θωμά που τραγουδούσε πιλάφια τύπου Hallo Dolly και What A Wonderful World καλά θα κάνουν να κοπιάσουν εδώ για να δούν την κατ εξοχήν μεγάλη διάστασή του που δεν είχαν υποψιασθεί ποτέ.
Βάλτε κατά μέρος όλους τους δίσκους τζάζ που τυχόν έχετε και αρχίστε ξανά από την αρχή: Δεν πετάς ούτε ένα κομμάτι από αυτό το κουτί με τα 4 CDs που το βρίσκεις σε τιμές από 10 μέχρι 15 ευρώ (!).
Το έχω στην έκδοση της Columbia με το εκπληκτικό σημείωμα του Garry Giddins που το συνοδεύει και στο οποίο αυτή εδώ η παρουσίαση χρωστάει τον τίτλο και πολλά από τα ιστορικά της. Τώρα θέλω να πάρω την έκδοση στη JPS με τα θρυλικά remasters του μακαρίτη R.T. Davies. Ψάχνω δικαιολογίες για να ακούσω ξανά αυτή την ανελέητη, αδηφάγα, υπέροχη μουσική
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
Τα συγχαρητήρια μου ... εξαίσια παρουσίαση για έναν εξαιρετικό μουσικό / πρωτοπόρο εξερευνητή, τον οποίο, όπως σωστά επεσήμανες, πολλοί θεωρούν απλώς ως ένα χοντρόπετσο διασκεδαστή ....

Να προσθέσω ότι η συγκεκριμένη μουσική εκτός των ''feel good' στοιχείων, έχει και άπειρη απελπισία, απεγνωσμένες κραυγές για αυτό που δεν θα έρθει ποτέ ...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
Στην "πατρική" δισκοθήκη υπήρχαν (υπάρχουν ακόμα) δυό δίσκοι του (45άρια EP).
Στο πρώτο ο Σατσμο είχε το ρόλο του διασκεδαστή μπαρμπα Θωμά και τραγουδούσε ντουέτο με την Katerina Valente... Θυμάμαι τη μελωδία αλλά δυστυχώς όχι τον τίτλο, πρέπει να το κοιτάξω.
Ό,τι πρέπει γιά οικογενειακή θαλπωρή δίπλα στο δέντρο...

Το άλλο όμως, σφυρίζει....
When the saints go marching in....
Μπουρίνι που λέει ο Κώστας...
Δυστυχώς γιά όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες τα διαμάντια είναι στις μονοφωνικές και ασήμαντες ηχητικά ηχογραφήσεις.
Δεν πειράζει όμως. Εμείς...θα πάρουμε.
 

In My Humble

Banned
2 September 2008
732
Malmo, Sverige
Χωρις να θελω να γινομαι αντιδραστικος
δεν αγοραζω ποτε δισκους του απο το second hand και υπαρχουν εκατομυρια εκει, ουτε εχω στην δισκοθηκη μου(ουτε εναν), ουτε εχω δανηστει ποτε απο την Βιβλιοθηκη κανεναν δισκο του! Μολις κοιταξα ολο το ιστορικο μου εκει!
Χαιρετησματα
 
17 June 2006
14,350
δεν αγοραζω ποτε δισκους του απο το second hand και υπαρχουν εκατομυρια εκει, ουτε εχω στην δισκοθηκη μου(ουτε εναν), ουτε εχω δανηστει ποτε απο την Βιβλιοθηκη κανεναν δισκο του! Μολις κοιταξα ολο το ιστορικο μου εκει!

Καλή σας μέρα :smile:
Αυτό συμβαίνει γιατί δεν σας αρέσει ή γιατί δεν τον γνωρίζετε;
Στην πρώτη περίπτωση, το γούστο καθενός είναι περίπου ιερό.
Στη δεύτερη όμως σας τον συνιστώ ολόθερμα. Και σας ζηλεύω: Θυμάμαι τα δικά μου όταν τον ανακάλυπτα για πρώτη φορά.
 

In My Humble

Banned
2 September 2008
732
Malmo, Sverige
Ευχαριστω για τις υποδηξεις, αλλα ειμαι ενας και μοναδικος στην αλλη ακρη του ιντερνετ, γιαυτο θα ταιριαζε να γραφεις στον Ενικο.
Μια φορα, πριν 10 τοσο χρονια, ημουν σε διακοπες σε ενα αγονο νησι, καπου μεταξυ Σουηδιας και Εστονιας. Ακουγα μονο εναν σταθμο απο τα FM, το Σουηδικο Ρ2. Ειχε μερικα προγραμματα αφιερωμενα στον Λουι(προσεξε, χωρις ς, οπως ηθελε να τον αποκαλουν)
Ο παραγωγος εκανε μια πολυ αναλυτικη ιστορικη αναδρομη και φυσικα ανακατευε τις δικες του γνωμες για τον Λουι και γνωμες αλλων Σουηδων η μη, μουσικων. Παρολο την πολυ εμπεριστατωμενη και σοβαρη παρουσιαση, δεν μου κινηθηκε ποτε το ενδιαφερων να ακουσω ουτε εναν δισκο του, το γιατι δεν το ξερω, απλα τον εχω σαν εναν κακοφωνιτή, ισως στο μελλον αλλαξω γνωμη, isvw και για τον Αστρο η μερικους/ες αλλους.
 

petros_m

Supreme Member
18 June 2006
8,210
Αλιμος
Σε παρα πολλες αμερικανικες λιστες 9απο αυτες που ψηφιζουν κριτικοι και μουσικοι, κυριως) για τους καλυτερους του περασμενου αιωνα, ο Armstrong βρισκεται στην πρωτη θεση.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
απλα τον εχω σαν εναν κακοφωνιτή,

αυτή δυστυχώς ήταν η παγκόσμια προσπάθεια της μουσικής βιομηχανίας ή η απαρχή της παγκοσμιοποίησης της μουσικής βιομηχανίας, δηλαδή να τον πλασάρουν και στην κυρά μαρίκα σαν έναν μπαρμπα Θωμά (για να μην πω τίποτα χοντρότερο) που τραγούδαγε βραχνά και παράξενα, κάνοντας και μουτσούνες, γιά να γελάνε τα παιδιά...

Εκεί ακριβώς εντοπίζεται η αναίδεια του συστήματος:

"Αν χρειαστεί κάνε τον παλιάτσο γιά να πουλήσουμε - Όταν πεθάνεις θα σε κάνουμε ήρωα....και....ενδεχομένως κάποιοι που πραγματικά ενδιαφέρονται θα ανακαλύψουν την συνεισφορά σου"
 

In My Humble

Banned
2 September 2008
732
Malmo, Sverige
Υπερηχητικε
Δεν νομιζω να ειναι αυτη η περιπτωση με τον Λουι, ασχετα για το τι νομιζω εγω για αυτον, ο Λουι ηταν ενας απο τους μεγαλυτερους των μεγαλυτερων και εφερε πολλα στο ειδος της μουσικης. Το οτι ηταν αξεστος και κοινωνικα δεν μας ενδιαφερει εδω.
 
17 June 2006
14,350
αυτή δυστυχώς ήταν η παγκόσμια προσπάθεια της μουσικής βιομηχανίας ή η απαρχή της παγκοσμιοποίησης της μουσικής βιομηχανίας, δηλαδή να τον πλασάρουν και στην κυρά μαρίκα σαν έναν μπαρμπα Θωμά (για να μην πω τίποτα χοντρότερο) που τραγούδαγε βραχνά και παράξενα, κάνοντας και μουτσούνες, γιά να γελάνε τα παιδιά...

Εκεί ακριβώς εντοπίζεται η αναίδεια του συστήματος:

"Αν χρειαστεί κάνε τον παλιάτσο γιά να πουλήσουμε - Όταν πεθάνεις θα σε κάνουμε ήρωα....και....ενδεχομένως κάποιοι που πραγματικά ενδιαφέρονται θα ανακαλύψουν την συνεισφορά σου"

Δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό chief. Η έξω από τα συνηθισμένα φωνή του Pops, ήταν η εισβολή της καθομιλουμένης και στο τραγούδι. Μέχρι τότε οι τραγουδιστές ήταν όλοι καλλικέλαηδοι. Ο Pops δημιούργησε μόδα φυσικά: τραγουδιστές προσπαθούσαν να κρυολογήσουν (!) για να τραγουδήσουν κι αυτοί βραχνά.
Η βιομηχανία έκανε ότι μπορεί για να το εκμεταλευθεί φυσικά. Αλλά αυτοί ήρθαν μετά.
Πιστεύω ότι ο Pops ήταν προσωποποιημένος τσαμπουκάς - σε όλα τα επίπεδα.
 
17 June 2006
14,350
κάπου εκεί γύρω στο 1938 έκανε τουρνέ στην Ευρώπη.
τον κάλεσαν να παίξει στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, βασιλική οικογένεια και λίγοι επιφανείς καλεσμένοι.
γυρνάει και λέει στο βασιληά αφιέρωση: "this one's for you, Rex".
και του παίζει το I'll be glad when you're dead, you rascal, you.
ο άλλος γέλαγε.
τι να έκανε...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
νομίζω ότι είχε πει κάτι τέτοιο....

If you must ask what jazz is, you'll never know.
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Πιστεύω ότι ο Pops ήταν προσωποποιημένος τσαμπουκάς - σε όλα τα επίπεδα.

Αν δεν ήταν πεισματάρης, σκληρός και αγριεμένος δεν θα μπορούσε να σηκώσει το φορτίο μιας τέτοιας παράδοσης και να το μετουσιώσει σε κραυγές και γέλια, ούτε να κάνει μια τέτοια καριέρα ανοίγοντας δρόμους σε μια εποχή έντονα μεταβατική και σε ένα περιβάλλον τουλάχιστον ζόρικο και συντηρητικό. Ούτε θα έπαιζε σε περιοδείες μέχρι τελικής πτώσεως παρά τις αντίθετες συμβουλές των γιατρών του.
Το ότι έκανε κάποιους συμβιβασμούς - στο τέλος του βίου του και σε επίπεδο δημόσιας εικόνας- δεν ακυρώνει την τεράστια καλλιτεχνική αξία και προσφορά του -όχι μόνο στη μουσική αλλά και στην αποδοχή της μαύρης κουλτούρας από τους "λογίους". Ο Bird, o Trane, o Miles και οι λοιποί σωματοφύλακες δεν έπεσαν από τον ουρανό.Στη δική του φρασεολογία πατήσανε και ευτυχώς πατήσανε γερά.
Ούτε είναι μπαρμπα - Θωμάς όποιος έχει φαρδύ χαμόγελο. Τόλμησαν κάποιοι ακραίοι young lions το 60 να το υπαινιχθούν αλλά κανένας δεν μπόρεσε στα σοβαρά να τον αμφισβητήσει.Κύρια αιτία για αυτό ήταν το γεγονός ότι οι πιουρίστες τον χρησιμοποίησαν -ερήμην του- ως λάβαρο κατά των νέων ριζοσπαστών από το 40 και μετά. Η άλλη πλευρά φυσικά τσίμπησε (έτσι είναι τα άγρια νιάτα-δεν έχουν διαβάσει την Τέχνη του Πολέμου).
Πόλωση ανούσια, α-νοητή, τεχνητή και ανύπαρκτη στην πραγματικότητα όπως απέδειξε η ζωή:grandpa:
 
17 June 2006
14,350
στη δεκαετία του 60, μέσα στο γενικό κλίμα αμφισβήτησης, μερικοί άμυαλοι είπαν τον Pops μπαρμπα Θωμά και συμβιβασμένο.
Κούνια που τους κούναγε: ο Pops ήταν από τους βασικούς χρηματοδότες του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Το 1957 δήλωσε σε μια εφημερίδα του Νότου (Herald, North Dakota) The wαy they're treating my people in the South-the Government can go to hell". Μετά ακύρωσε μιά τουρνε στη Σοβιετική Ενωση που το State Department ήθελε να τον στείλει σαν πολιτιστικό πρεσβευτή αρνούμενος να εκπροσωπήσει "έναν τέτοιο Πρόεδρο" (τον Αμερικάνο).
"θα με ρωτούν οι άνθρωποι εκεί τι πάει στραβά στην πατρίδα μου...τι υποτίθεται πως πρέπει να πώ; η ζωή μου φέρθηκε καλά αλλά είμαι πάντα ένας Νέγρος".
Σε μια τουρνέ στη Σκανδιναβία το 1965, βλέποντας τις διαδηλώσεις των μαύρων στην Αλαμπάμα δήλωσε σ έναν ρεπόρτερ για τα ΜΑΤ "they would beat Jesus if he was black and marched".
 

In My Humble

Banned
2 September 2008
732
Malmo, Sverige
απο την περιοδια του Λουι στην Σουηδια το 1959, μαζι με την Welma Middleton και γραφοντας ενα αυτογραφο πισω απο την σκηνη!
Μια αφισα επισης
 

Attachments

  • satchmo1.jpg
    satchmo1.jpg
    26 KB · Views: 10
  • satchmo2.jpg
    satchmo2.jpg
    33.4 KB · Views: 14
  • armstrong.jpg
    armstrong.jpg
    36.6 KB · Views: 8