Ο Ιταλός τρομπετίστας Enrico Rava επέστρεψε δυναμικά τό 2005(o δίσκος εκδόθηκε αρχές τού 2007)ηχογραφώντας το Τhe Words and the Days..
O Bollani αντικαταστάθηκε στό πιάνο απο τον Pozza,και το υπόλοιπο κουιντέτο συμπλήρωσαν ο εξαιρετικός Τρομπετίστας (33ετών)Gianluca Petrella o ντράμερ Roberto Gatto και ο κοντρα-μπασίστας Rosario Bonaccorso.
O Rava απο τούς μεγάλους Δασκάλους και Γνώστες τής Jazz περιδιαβαίνει ´χαλαρός καί άνετος´τούς μουσικούς δαιδάλους και περιφέρεται απο τον Duke τού Cotton Club(Εchoes of Duke ένα μπιτάτο και ´ριζίτικο´κομμάτι)καί τόν Don Cherry(αρτιότατος καί εμπνευσμένος διάλογος Τρομπέτας και Τρομπονιού στό Art Deco)μέχρις τίς δικές του συνθέσεις αλλά και μελών τής μπάντας του.
Το ´μυστηριώδες´δεκάλεπτο Secret καί το εννιάλεπτο 'Serpent' αποτελούν highlights τού δίσκου.
Οι βραχείες συνθέσεις γιά μπάσο τού Bonnacroso καί Traps τού Gatto είναι μικρές σπουδές δεξιοτεχνίας.
Ολος ο δίσκος αποπνέει μιά Ιταλική φινέτσα καί το κουαρτέτο είναι σε θαυμάσια φόρμα συνοδεύοντας τίς ευφυείς εμπνεύσεις τού Rava.
O Enrico πλησιάζει τά 70 αλλά η ώριμη Τεχνη του φέρει πλέον τό απόσταγμα τής Γνώσης του.
Η σύνθεση τού Russell Freeman (Τhe Wind) γλυκειά και τρυφερή απογειώνει τά δύο πνευστά .
Θά μπορούσε να αποτελεί και το ´κλείσιμο´τού δίσκου....
Ενας Μεγάλος Δίσκος πού αποδεικνύει πώς όταν υπάρχει πολιτισμός σέ μιά Χώρα και οι Διανοούμενοι και οι Καλλιτέχνες της δέν χάσκουν μπροστά σέ κάθε τί πού τούς πλασσάρεται απ´´έξω´,μπορούν να δημιουργήσουν σπουδαίες μουσικές στιγμές συνδυάζοντας την Παραδοση μέ το Σύγχρονο.
Ο Κλαρινετίστας Gianluigi Trovezi γεννημένος κοντά στο Bergamo μεγάλωσε ακούγοντας τίς Μπάντες τού Χωριού του και τής Πόλης του να παίζουν απο Ναπολιτάνικους Σκοπούς και Εμβατήρια μέχρις αποσπάσματα απο Οπερες..
Η Μπάντα στην Ιταλική Επαρχία απετελείτο απο μουσικούς διαφόρων Κοινωνικών Τάξεων και συντελούσε στην αίσθηση ´Κοινωνικής Συγχώνευσης´αλλά και πολιτιστικής Κληρονομιάς και Μνήμης.
Το 2006 ο Trovezi(κλαρινέτο piccolo e alto και alto saxophone) αποφασίζει νά ανασυνθέσει την Μπάντα στό σήμερα δημιουργώντας ένα Εργο-Ποταμό ,μιά Μουσική Σουίτα,συνεργαζόμενος μέ τήν Filarmonika Mousike Orchestra(αποτελούμενη απο 55 άτομα πού παίζουν πνευστά και κρουστά )υπό την Διεύθυνση τού Savino Acquaviva καί τούς Stefano Bertoli(drums, percussion)και Μarco Ramondini(violoncello,electronics)...
Η αγάπη τού Trovesi για τήν λαϊκή μουσική,την Οπερα, τον Stravinsky,τόν Monk,τόν Coltrane ξεδιπλώνονται στο Profumo di Violetta.
Λυρισμός,παιχνίδι,ειρωνεία,χιούμορ και πάνω απ´όλα αγάπη για την Μουσική...
Μια Γιορτή Συναισθημάτων ,Νοσταλγίας καί Διαλόγου τού Χθές μέ το Σήμερα κατακλύζει τήν Καρδιά τού Ακροατή διαπερνώντας το Ιόνιο Πέλαγος και φτάνοντας ακόμα και στά Επτάνησα.
Τό Εργο χωρίζεται σέ Πρόλογο,Μύθο,Χορό,Παιχνίδι τής Αποπλάνησης,Eρωτα, Πανάρχαιο-Πρωτόγονο Saltarello καί Επίλογο.
Ο Τrovesi επιλέγει να ανοιξει το έργο μέ τρείς νότες τής Tosca ,πού αμέσως ´επικαλύπτονται´από ένα free jazz πέρασμα.
Η είσοδος στον Μυθο ξεκινά με μιά τρυφερή αλλά και ´επίσημη´διασκευή τής Toccata τού Monteverdi απο τον Oρφέα.
Συνέχεια μέ εναν διάλογο Monteverdi-Trovezi σέ μιά τρίπτυχη σύνθεση όπου η Ευρυδίκη από την μελωδία τού 17ου αιώνα εμφανίζεται στον Αδη να χορεύει Διαβολικούς ρυθμούς τού 20ού Αιώνα(o Stravinsky εμφανίζεται ολόφρεσκος μπροστά μας)
Ο διάλογος συνεχίζεται απο τό Ritornello τού Oρφέα στά Frammenti Orfici τού Trovesi(εξαιρετικό σόλο κλαρινέτο πού αναδεικνύεται μέσα απο μιά παλλόμενη Ορχήστρα).
O Xoρός ξεκινά πάνω σέ μιά ιδέα τού Maurizzio Cazzati(1620-1677)....Γιορτινός,Ανοιξιάτικος,γεμάτος Καρπούς και Ερωτικό Κάλεσμα..
Η Αποπλάνηση ´ανοίγει´μέ τον συγκλονιστικό-σπαρακτικό διάλογο flugerhorn και alto σαξοφώνου(Nέρων και Ποππαία από τήν L'Incoronazione di Poppea τού Monteverdi).
Ακολουθεί η σαγήνη τής Serpina πρός τον Γηραιό κύριό της απο τήν Serva Patrona τού Pergolesi και το σύγχρονο ´κλείσιμο´τού Ματιού απο τόν Trovesi.
Στό Vespone ο Gianluigi αποτυπώνει με μεγάλη Μαεστρία όλα τά ´καμώματα´,την γοητεία ,τήν αποπλανητική διάθεση,τήν χάρη και τήν ειρωνία τής Υπηρέτριας πού ´αιχμαλωτίζει´τον Υπερώριμο Αρχοντα.
Μουσική-Επικίνδυνο Θηλυκό,στήν κυριολεξία.
Ο Verdi εισβάλλει μέ Αρωμα Βιολέττας και ο Τrovezi μάς προσφέρει την τραγικότητα τού Πάθους......
Το βιολοντσέλλο τού Remondini τραγουδα περιπαθώς :'Ah ,fors'e lui che l'anima' και η Ορχήστρα συνοδεύει διακριτικά και τρυφερά αναδεικνύοντας τήν αθάνατη μελωδία τού Verdi απο την Traviata.
To Aρωμα Βιολέττας συνεχίζεται προεξάρχοντος τού Κλαρινέτου γιά να ολοκληρωθεί μέ ένα δίλεπτο εκθαμβωτικό και φλεγόμενο solo τού τσέλλου,πού οδηγεί σε υπερέκκριση αδρεναλίνης...
Και ο Trovesi επιστρέφει στο αγαπημένο του Αρχαϊκό Saltarello Antico...
Aπό τίς ρίζες ξαφνικά αναδύονται περάσματα απο Monk και Coltrane.H Γέφυρα Αιώνων πιστοποιείται σέ μερικά ιδιοφυή,μουσικά,δευτερόλεπτα.
Και το Largo al Factorum από τον Κουρέα της Σεβίλλης τού Rossini ακούγεται κάτι μεταξύ όπερας και hard-rock.Aπό την μιά η παραδοσιακή μελωδία πού ξαφνικά εντελώς χιουμοριστικά επικαλύπτεται απο το παραμορφωμένο cello ενώ η Ορχήστρα κινείται εντελώς ´νόμιμα´μέχρις να παρασυρθεί και αυτή στην buffa τού Σήμερα.
H Zήλεια εκπροσωπείται απο τον Alfio τής Cavalleria Rusticana τού Mascagni...
Tρομπέτα σόλο και ριπές κρουστών και ντράμς δημιουργούν μιά κατ´αρχήν εφιαλτική ατμόσφαιρα πού ´γλυκαίνει επικίνδυνα´απο την μεταμφιεσμένη Habanera τής Carmen.
Ενα πεντάλεπτο θέμα γεμάτο Μουσικές παλινωδίες....Τζάζ,Ηabanera,Il Cavallo Scalpita αλληλοδιαπλέκονται αριστουργηματικά.
Το φινάλε είναι αφιερωμένο στην Tosca.
Η Τosca ακόμα ελπίζει απελπισμένα πώς ο καλός της έχει σωθεί και η Ορχήστρα συνδιαλέγεται μέ το Σαξόφωνο σέ ρυθμό τζάζ μπαλλάντας...Χαμηλόφωνα,γλυκά και τρυφερά....
Ομως ...Το Τραγούδι γίνεται πιό αγχώδες...
Αργόσυρτο Πένθιμο Εμβατήριο πού προμηνύει άσχημα μαντάτα.
Και το βασικό θέμα τής Tosca εγκαταλείπεται οριστικά,αποδομείται ανάμεσα απο φαλτσέτα πνευστά και ριπές τυμπάνων....
Mιά αυτοσχεδιαστική free jazz ριπή σαξοφώνου σημαίνει τό τέλος..
La Comedia e Finita.!!!
O Γερό Τrovesi Γνωρίζει καλά .Ο Γενεθλιος Τόπος απόπου ξεκινάς σέ ωθεί να ταξιδέψεις στον Κόσμο γιά να ξαναγυρίσεις πίσω και να πάρεις Δύναμη και να ξαναφύγεις σε αυτό το Αέναο Ταξίδι.
Ερωτες,Ζήλειες,Τραγωδίες,Παιχνίδια ,Πάθη και Χοροί κάνουν κύκλο και στροβιλίζονται...
Αυτό είναι το Παιχνίδι τής Ζωής.
Αυτό είναι τό Παιχνίδι τής Μουσικής.
Δίσκος τού 2008 ,Δίσκος Προσφοράς.
Καλές Γιορτές με Μουσικές γιά το Σαλόνι μας,πού θυμίζουν σέ ένα Χαοτικό Κόσμο, πώς μπορεί να ξαναβρεί τήν Πηγή και νά Ξεδιψάσει.
:smile:
:ernaehrung004:
Last edited:
