- 17 June 2006
- 49,350
Renaud Garcia-Fons - Oriental Bass. Enja 1997
Ο Renaud Garcia-Fons είναι Μαυριτανός με τσιγγάνικες ρίζες που ζει στο Παρίσι. Παίζει κοντραμπάσσο like.no.other, ένα τεράστιο πεντάχορδο όργανο που στα χέρια του γίνεται από κρουστό μέχρι κιθάρα φλαμένκο ή ροκ, παραπονιάρικο βιολί, μέχρι απόκοσμα ηχητικά εφέ. Καταφέρνει να τραβάει μέσα από το σκάφος του οργάνου ήχους που δεν έχουμε συνηθίσει και να συνθέτει μ αυτούς όμορφες επιβλητικές συνθέσεις. Ο ήχος του σε πρώτο άκουσμα είναι πρωτότυπος, αν και ο πιό προσεκτικός και έμπειρος ακροατής από τον χώρο της jazz θα βρεί επιρροές από Charlie Haden έως και Miroslav Vitous και Eberhard Weber, αλλά και πάλι μόνο επιρροές.
Οι ήχοι της μεσογείου που αναδύονται από το κοντραμπάσο του είναι όλοι φυσικοί και συνοδεύονται από επίσης φυσικούς, λαούτα, κιθάρες, βιολιά, κλαρινέτα, ακορντεόν, μπεντιρ, τάμπλες. Ήχοι κοντά στα ιδιώματά μας, τουλάχιστον εκείνα που βρίσκονται περισσότερο στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Θυμίζει βασικά μεσόγειο, αν και ώρες ώρες βαλκάνια - που άλλωστε και αυτά μεσόγειος είναι.
Εθνικ είναι μιά πρώτη απόπειρα ταξινόμησης αν και σαφώς θα αδικήσει τον ταλαντούχο μουσικό και συνθέτη.
Ένας σχεδόν Χέντριξ του ακουστικού μπάσου, πολυμορφικός, πολυρυθμικός, πολυσυλλεκτικός.
Ο δίσκος Oriental bass ηχογραφήθηκε το 1997.
Το εναρκτήριο ομώνυμο Oriental bass είναι αρκετό να σε βάλει στην έντονη και πολύπλοκη ατμόσφαιρά του. Το πρώτο κι όλας σόλο, μετά το θέμα, είναι ένα ταξίμι, παραπονιάρικο και αγέρωχο ταυτόχρονα.
Το επίσης ρυθμικό Goodjinns σε κερδίζει με την συνθετικές αρετές που αντί να βασίζονται στην δεξιοτεχνία την αναδεικνύουν.
Το σόλο του στο σχεδόν τρίλεπτο Ghazali είναι από μόνο του αρκετό γιά να τεκμηριώσει την αξία του δίσκου, ενώ το Ανδαλουσιανό Μπάσο (Bajo Andaluz) θα μπορούσε νά είναι γραμμένο γιά κιθάρα φλαμένκο.
Λιτή και υψηλών προδιαγραφών και η ηχογράφηση από την γερμανική enja.
Ο Renaud Garcia-Fons είναι Μαυριτανός με τσιγγάνικες ρίζες που ζει στο Παρίσι. Παίζει κοντραμπάσσο like.no.other, ένα τεράστιο πεντάχορδο όργανο που στα χέρια του γίνεται από κρουστό μέχρι κιθάρα φλαμένκο ή ροκ, παραπονιάρικο βιολί, μέχρι απόκοσμα ηχητικά εφέ. Καταφέρνει να τραβάει μέσα από το σκάφος του οργάνου ήχους που δεν έχουμε συνηθίσει και να συνθέτει μ αυτούς όμορφες επιβλητικές συνθέσεις. Ο ήχος του σε πρώτο άκουσμα είναι πρωτότυπος, αν και ο πιό προσεκτικός και έμπειρος ακροατής από τον χώρο της jazz θα βρεί επιρροές από Charlie Haden έως και Miroslav Vitous και Eberhard Weber, αλλά και πάλι μόνο επιρροές.
Οι ήχοι της μεσογείου που αναδύονται από το κοντραμπάσο του είναι όλοι φυσικοί και συνοδεύονται από επίσης φυσικούς, λαούτα, κιθάρες, βιολιά, κλαρινέτα, ακορντεόν, μπεντιρ, τάμπλες. Ήχοι κοντά στα ιδιώματά μας, τουλάχιστον εκείνα που βρίσκονται περισσότερο στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Θυμίζει βασικά μεσόγειο, αν και ώρες ώρες βαλκάνια - που άλλωστε και αυτά μεσόγειος είναι.
Εθνικ είναι μιά πρώτη απόπειρα ταξινόμησης αν και σαφώς θα αδικήσει τον ταλαντούχο μουσικό και συνθέτη.
Ένας σχεδόν Χέντριξ του ακουστικού μπάσου, πολυμορφικός, πολυρυθμικός, πολυσυλλεκτικός.
Ο δίσκος Oriental bass ηχογραφήθηκε το 1997.
Το εναρκτήριο ομώνυμο Oriental bass είναι αρκετό να σε βάλει στην έντονη και πολύπλοκη ατμόσφαιρά του. Το πρώτο κι όλας σόλο, μετά το θέμα, είναι ένα ταξίμι, παραπονιάρικο και αγέρωχο ταυτόχρονα.
Το επίσης ρυθμικό Goodjinns σε κερδίζει με την συνθετικές αρετές που αντί να βασίζονται στην δεξιοτεχνία την αναδεικνύουν.
Το σόλο του στο σχεδόν τρίλεπτο Ghazali είναι από μόνο του αρκετό γιά να τεκμηριώσει την αξία του δίσκου, ενώ το Ανδαλουσιανό Μπάσο (Bajo Andaluz) θα μπορούσε νά είναι γραμμένο γιά κιθάρα φλαμένκο.
Λιτή και υψηλών προδιαγραφών και η ηχογράφηση από την γερμανική enja.
Last edited:
perator:
