Βάρα πενιά να τιναχτούν...

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
Τα λόγια απο τα στήθια
Να γίνουν τα σημερινά
Τα λόγια παραμύθια

Ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει το 1973 (όντας σε περιοδεία στην Αμερική) ένα κύκλο λαϊκών τραγουδιών σε στίχους δικούς του, του Μιχάλη Κακογιάννη, του Γιάννη Καλαμίτση και του Κώστα Στυλιάτη.
Και όταν λέμε λαϊκών, εννοούμε μεχρι το μεδούλι . Δυνατές μελωδίες πάνω σε κλασσικούς λαϊκούς δρόμους και με στίχο απλό και άμεσο.
Η δημιουργία και παρουσίαση αυτού του κύκλου των τραγουδιών απο τον συνθέτη, στο εξωτερικό πάντα,συμπίπτει με την Εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Διαισθητικά, στη θεματολογία των στίχων περιλαμβάνονται και αναφορές, που παραπέμπουν και μπορούν να «συσχετίζονται» με τα γνωστά γεγονότα, παρότι η ολοκλήρωση του έργου, απο ότι είχα παλιότερα διαβάσει είχε ήδη συντελεστεί.
Η έκδοση του δίσκου έπειτα απο ένα χρόνο, (μετά την μεταπολίτευση) περιλαμβάνει στο εσώφυλλο μήνυμα του συνθέτη στους φοιτητές απο το Παρίσι,το Δεκέμβρη του’73 όπου αφού επαινεί τον αγώνα τους και τους εμψυχώνει, τελειώνοντας λέει:
«Ίσως λοιπόν το μυστικό που έρχεται απο την Ανατολή, απο τις ανατολικές συνοικίες, (της Αθήνας, οπου είχε ζήσει και δράσει ο συνθέτης στα νεανικά του χρόνια) που έρχεται απο τον Ήλιο, που έρχεται απο τη Ζωή, να´ναι αυτό. Γειά χαρά και καλή αντάμωση στους δρόμους και στις συνοικίες της Αθήνας.»
Λίγους μήνες μετά., πράγματι θα επέστρεφε, ίνα πληρωθεί το ρηθέν και μεταξύ άλλων, θα ηχογραφούσε και αυτό το έργο, που έμελλε να είναι απο τα πιο «αδικημένα» της ελληνικής δισκογραφίας
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
attachment.php


Μίκης Θεοδωράκης – Στέλιος Καζαντζίδης / Στην Ανατολή

Ο Μίκης διαλέγει για ερμηνευτή τον Στέλιο Καζαντζίδη πολλά χρόνια μετά την πρώτη τους συνεργασία. Ο Στέλιος μεγαλουργεί. Η καλύτερη ερμηνεία του μακράν.
Ο καλύτερος επίσης λαϊκός Θεοδωράκης της δεύτερης περιόδου. Λάκης Καρνέζης και Χρήστος Νικολόπουλος στα μπουζούκια και η Χάρις Αλεξίου στις δεύτερες φωνές. Μεγάλα τραγούδια. Κι όμως.. Ο δίσκος πέρασε σχεδόν στο ντούκου. Πολλές φορές μιλώ με ανθρώπους που (δεν θά’πρεπε αλλά) αγνοούν την ύπαρξη του! Λέγεται πως η υπερπροσφορά των επανεκδόσεων του συνθέτη την ίδια περίοδο καθώς και η μή υποστήριξη του έργου απο την εταιρία, ήταν οι αιτίες.Ίσως..
Θεωρώ όμως πως η αξία της «Ανατολής» είναι δεδομένη.
 

Attachments

  • DSC01674.JPG
    DSC01674.JPG
    38 KB · Views: 118

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,024
Αιγάλεω
Μετά την εισαγωγή (που παρέθεσα στην αρχή) τραγουδισμένη απο τον συνθέτη ακολουθεί το «Παραθύρια ορθάνοιχτα»
Ποιός είναι αυτός που τριγυρνά
Τη νύχτα στα στενά
Και που στο χέρι του κρατεί
Βαγγέλιο και σπαθί

Αη Γιώργη αλλοι τον είπανε
Κι άλλοι Θανάση Διάκο
Κι άλλοι παιδί πως ήτανε
Των εικοσι και κάτω

Τα παραθύρια ορθάνοιχτα
προσμένουν τα μεσάνυχτα
το παλληκάρι να φανεί
να μάθουν τ’όνομά του


Μετά «στην Ανατολή» το μόνο κομμάτι που θυμάμαι να παίχτηκε στο ραδιόφωνο
Στην Ανατολή μελαχροινό παιδί
Δεν μπορεί να κλάψει κι όλο τραγουδεί


Ύστερα το «Μες την ταβέρνα»
Βγάλε πάλι την ψυχή σου
Στο σεργιάνι μες τις γειτονιές
Να γιομίσει η ζωή σου
Γλυκές φωνές και με πασχαλιές

Ήσουν ωραίος σαν περνούσες μες τις γειτονιές
Στα παραθύρια σιγολιώναν χίλιες δυό καρδιές
Στα ονειρά σου τ’άηδονάκια χτίζανε φωλιές


Έπειτα το «Και δε μίλησε κανείς»
Είχαμ’ αναμμένα φώτα και γλεντούσαμε
Είχαμ’ανοιχτή την πόρτα και γελούσαμε
Το τραπέζι ήταν στρωμένο με το πιάτο σου
Όταν ήρθε το σταλμένο το μαντάτο σου

Και δε μίλησε κανείς τέτοιες ώρες τι να πείς

Κάποιοι τρέξανε στην πόρτα και τη κλείσανε
Κι άλλοι σβήσανε τα φώτα και δακρύσανε
Κάποιος πως θα πάει να μάθει μας ψιθύρισε
Κι έφυγε για να ξανάρθει μα δε γύρισε

Και δε μίλησε κανείς τέτοιες ώρες τι να πείς


Μετα οι «Άπονες εξουσίες»
Μάνα σε ξεκληρίσανε απονες εξουσίες
Ψυχή δεν σου αφήσανε μόνο φωτογραφίες


Ύστερα το «Μ’ένα καράβι όνειρα»
Κόσμε κι αν δεν μας χώρεσες
Γι’αλλον θα πάω να ψάξω
Κι αν δεν τον βρώ δεν νοιάζομαι
Καινούριο εγώ θα φτιάξω


Το «Δέκα παλληκάρια»

ξεκινήσανε με την αυγούλα
Βάρκα γιαλό κι αρμενίσανε στο γαλανό νερό

Τραγουδούσαν και γελούσαν δεκα ήταν
Βάρκα γιαλό, δέκα ήταν οι λεβέντες
Βάρκα έι γιαλό
...
Κεραυνοί τώρα τους ζώνουν και μια σπάθα, βάρκα γιαλό
Και μια σπάθα τους θερίζει, βάρκα έι γιαλό.


Και το «Βουνά σας χαιρετώ»
Φεύγω για μακριά
Για ταξίδι μεγάλο δίχως πηγαιμό
Δίχως γυρισμό
Δεν κιότεψα δε λύγισα
Και τη ζωή αψήφησα


Τα «Αστατο πουλί» και «Φωτιές φωτιές» είναι καλά τραγούδια μεν δεν φτάνουν όμως στο ύψος των προηγούμενων.

Στα παιδιά...
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Γιώργη τον δίσκο τον έχω ακούσει πολλές φορές και θεωρώ πώς ήταν και παραμένει απο τούς καλούς τού Μίκη,πού μάλιστα προσέφερε την δυνατότητα στον Καζαντζίδη νά πεί μερικά όμορφα τραγούδια.
Ουτε εγώ κατάλαβα γιατί πέρασε έτσι στο ντούκου.
Νάσαι καλά πού μάς τον θύμισες.
 
Ομολογώ πως το δίσκο τον αγνοούσα ως σύνολο, με εξαίρεση το ομώνυμο τραγούδι και κάποια άλλα, όπως το "δε μίλησε κανείς" που θυμάμαι από το ραδιόφωνο. Κρίμα που η συνεργασία του Μίκη με το Στελάρα δε συνεχίστηκε έκτοτε.
 

mmoukiou

Supreme Member
22 October 2007
3,069
Θα προσπαθήσω να το κοιτάξω, μιας και με έχει βάλει στο θέμα "Μίκης" ο Σπύρος αφ'ενός, και αφ'ετέρου γιατί λατρεύω τον καλό λαϊκό ήχο.
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Η δημιουργία και παρουσίαση αυτού του κύκλου των τραγουδιών απο τον συνθέτη, στο εξωτερικό πάντα,συμπίπτει με την Εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973. Διαισθητικά, στη θεματολογία των στίχων περιλαμβάνονται και αναφορές, που παραπέμπουν και μπορούν να «συσχετίζονται» με τα γνωστά γεγονότα, παρότι η ολοκλήρωση του έργου, απο ότι είχα παλιότερα διαβάσει είχε ήδη συντελεστεί.
Αθήνας.»

Αν θυμάμαι σωστά η θεματολογία του δίσκου στην πραγματικότητα αφορά τα Δεκεμβριανά και τη μάχη τη Αθήνας στις συνοικίες γύρω από το κέντρο, όπου ο Μίκης είχε πάρει μέρος - στην οδό Αρτάκης στη Νέα Σμύρνη, όριο ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τους Άγγλους. Το θέμα τότε ήταν ακόμη ταμπού και για το λόγο αυτό παρουσιάστηκε διαμεσολαβημένα μέσα από τους πολύ ωραίους στίχους.
Η χρονική σύμπτωση με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και η κυκλοφορία του με τη μεταπολίτευση, ώθησαν στη συγγραφή του σημειώματος από το συνθέτη. Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε επίσης αφιερώσει το δίσκο στα παιδιά του Πολυτεχνείου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το -φρέσκο τότε- τραγούδι "Βουνά σας χαιρετώ" ήταν το τελευταίο πράγμα που ακούστηκε από το ραδιοσταθμό "Η φωνή της αλήθειας" στο Χάλε της Λειψίας πριν κλείσει για πάντα το 1974 με τη μεταπολίτευση.

Βουνά, βουνά σας χαιρετώ,
φεύγω για μακριά.
Για ταξίδι μεγάλο, δίχως πηγαιμό,
δίχως γυρισμό.
Βουνά, βουνά σας χαιρετώ,
φεύγω για μακριά.

Δεν κιότεψα, δεν λύγισα
και τη ζωή αψήφησα.

Μονάχα μια καρδιά πονώ,
μόνο μια καρδιά.
Αυτή μόνο θα νιώσει
το σκληρό καημό απ' το χωρισμό.
Μονάχα μια καρδιά πονώ
μόνο μια καρδιά.-bye-