Κάθε φορά πού η Σαββίνα κυκλοφορεί καινούριο άλμπουμ ,γιά μένα αποτελεί γεγονός.
Οπότε και η στάση μου απέναντί της είναι εντελώς υποκειμενική καθότι δηλώνω,χρόνια τώρα,φανατικός θαυμαστής της.
Η Γιαννάτου εδώ και χρόνια έχει ξεφύγει απο την Ελληνική πραγματικότητα.
Πειραματίζεται διαρκώς με μουσικές απο τίς ´Γειτονιές τού Κόσμου´,μονίμως σέ εγρήγορση και ´ανήσυχη´για την Μουσική αλλά και τίς αντοχές και πειραματισμούς πάνω στην ανθρώπινη φωνή.
Πολίτης τού Κόσμου,πού αναζητά διαρκώς τίς ρίζες τών Λαών μέσα απο την Μουσική αλλά ταυτόχρονα και την Παγκοσμιότητά τους...
´Βλέπει´τόν Τόπο της και ταυτόχρονα ψάχνει ολούθε τής Γής γιά να ανακαλύψει και την τελευταία σταγόνα ήχου και λέξεων...
Μαζί της οι εξαιρετικοί Primavera en Salonico,μέ πρώτο και καλύτερο τον Κώστα Βώμβολο(ακορντεόν,κανονάκι)πού συμβάλλει τά μάλα στίς ενορχηστρώσεις τών τραγουδιών.
Οι άλλοι Μουσικοί είναι:
Γιάννης Αλεξανδρής:Oυτι,Κιθάρα
Κυριάκος Γκουβέντας:Βιολί,Βιόλα.
Xάρης Λαμπράκης:Ναϊ
Mιχάλης Σιγανίδης:Κοντρα-μπάσο.
Κωστας Θεοδώρου:Kρουστά,Κοντρα-Μπάσσο.
Η Γιαννάτου στον νέο της δίσκο επιλέγει τραγούδια απο την Αρμενια,την Μακεδονία τού Πιρίν(Γεωγραφικά ανήκει στην Βουλγαρία),τήν Σερβία,τήν Αλβανία,την Ιταλία και τήν Ελλάδα.
Τέλος παρουσιάζει ένα τραγούδι απο την Πολωνία, τών Ασκενάζυ, πού προέρχεται απο τον 16ο αιώνα.
Η Σαββίνα ξεκινά μέ ένα θρηνητικό Αρμένικο τραγούδι για τον Αγαπημένο:'Tα Ποτάμια δεν φέρνουν τά Νέα σου.Πάγωσε μήπως η Καρδιά σου??'
Ακολουθεί το βουλγάρικο Ερωτικό Τραγούδι πού ο Νιός μέσα στο πρώτο σκίρτημα αγαπά το ίδιο Τρία Κορίτσια(μιά χαρά τον βρίσκω τον φίλο Βούλγαρο:flipout.
Aκολουθει ένα μελαγχολικό Σέρβικο τραγούδι γιά την προδομένη αγάπη ενός Πρίγκηπα.
Στο Ελληνικό:'O Γιάννης και ο Δράκος´η Σαββίνα αποδομεί τον λόγο και η συνοδεία τού κοντραμπάσου συμπυκνώνει μουσικά το θέμα...
Πρόκειται γιά μιά ξεκαθαρη απόδειξη το τί μπορεί να κάνει ο φωνητικός και μουσικός αυτοσχεδιασμός σέ ένα Παραδοσιακό Τραγούδι,όπου κυριολεκτικά σπάνε οι Δομές του..
Συγκλονιστική στιγμή.
Η Σαββίνα κατόπιν παρουσιάζει ένα Αλβανικό Νανούρισμα ,πού θυμίζει (λογικότατα) Ηπειρώτικο αντίστοιχο..
´Οταν ο Πατέρας φεύγει για την Έρημο το Σπίτι χάνει τον Αφέντη του.
Κοιμήσου Γιέ μου και Μεγάλωσε.Και πές στον εχθρό να περιμένει´...
Φωνητικός αυτοσχειδασμός και πειραματισμός που τελικά καταλήγει στην γλυκειά μελωδία τού Νανουρίσματος..
Ακολουθούν το τρυφερό Εβραϊκό τραγούδι και ένα ρυθμικότατο Ελληνικό που τά κρουστά δημιουργούν εναν στροβιλώδη κυριολεκτικά ρυθμό..
Ενα ακόμα Αρμένικο πού δείχνει τήν ´Βουνίσια´του καταγωγή.
Αddio Amore μιά Καντσονέτα τής Ν.Ιταλίας πού το Κορίτσι αποχαιρετά αυτον πού έφυγε απο την χιονισμένη Κοιλάδα για να πάει να φροντίσει τίς Ελιές.
Στον ρυθμό τού Βάλς ,ένα απλό μελαγχολικό τραγούδι που συνοδεύεται απο βιολί και κιθάρα.
Η Σαβίνα για το τέλος μας δωρίζει δυό Ελληνικά τραγούδια(Περπερούνα και Αχ Μαρουλί)που τά παρουσιάζει μέσω τζάζ εκδοχών(μέ εμβόλιμους παραδοσιακούς δρόμους) ,ενώ η φωνή της κυριαρχεί και κάνει πραγματικά ότι θέλει...
H Γιαννάτου ,στά δικά μου μάτια,αποτελεί μιά απο τις σημανικότερες παρουσίες τής Χώρας μας στην Παγκόσμια Μουσική.
Είναι Μουσικός,Εξερευνήτρια και πάντα τολμά να πειραματίζεται...Παγκόσμια και Ντόπια συνάμα μάς περιποιεί μεγάλη Τιμή η προσφορά της στον Πολιτισμό.
Δεν μπορώ να πώ εάν αυτός ο δίσκος της είναι καλύτερος απο τούς προηγούμενους γιατί θεωρώ πώς το Εργο της αποτελεί ένα Συνεχές πού αξίζει συνολικά.
Υ.Γ.
Παραθέτω και το link τού Billboard που ασχολείται αναλυτικά με τον δίσκο.
http://www.billboard.com/bbcom/discography/index.jsp?pid=174917&aid=1174732
Οπότε και η στάση μου απέναντί της είναι εντελώς υποκειμενική καθότι δηλώνω,χρόνια τώρα,φανατικός θαυμαστής της.
Η Γιαννάτου εδώ και χρόνια έχει ξεφύγει απο την Ελληνική πραγματικότητα.
Πειραματίζεται διαρκώς με μουσικές απο τίς ´Γειτονιές τού Κόσμου´,μονίμως σέ εγρήγορση και ´ανήσυχη´για την Μουσική αλλά και τίς αντοχές και πειραματισμούς πάνω στην ανθρώπινη φωνή.
Πολίτης τού Κόσμου,πού αναζητά διαρκώς τίς ρίζες τών Λαών μέσα απο την Μουσική αλλά ταυτόχρονα και την Παγκοσμιότητά τους...
´Βλέπει´τόν Τόπο της και ταυτόχρονα ψάχνει ολούθε τής Γής γιά να ανακαλύψει και την τελευταία σταγόνα ήχου και λέξεων...
Μαζί της οι εξαιρετικοί Primavera en Salonico,μέ πρώτο και καλύτερο τον Κώστα Βώμβολο(ακορντεόν,κανονάκι)πού συμβάλλει τά μάλα στίς ενορχηστρώσεις τών τραγουδιών.
Οι άλλοι Μουσικοί είναι:
Γιάννης Αλεξανδρής:Oυτι,Κιθάρα
Κυριάκος Γκουβέντας:Βιολί,Βιόλα.
Xάρης Λαμπράκης:Ναϊ
Mιχάλης Σιγανίδης:Κοντρα-μπάσο.
Κωστας Θεοδώρου:Kρουστά,Κοντρα-Μπάσσο.
Η Γιαννάτου στον νέο της δίσκο επιλέγει τραγούδια απο την Αρμενια,την Μακεδονία τού Πιρίν(Γεωγραφικά ανήκει στην Βουλγαρία),τήν Σερβία,τήν Αλβανία,την Ιταλία και τήν Ελλάδα.
Τέλος παρουσιάζει ένα τραγούδι απο την Πολωνία, τών Ασκενάζυ, πού προέρχεται απο τον 16ο αιώνα.
Η Σαββίνα ξεκινά μέ ένα θρηνητικό Αρμένικο τραγούδι για τον Αγαπημένο:'Tα Ποτάμια δεν φέρνουν τά Νέα σου.Πάγωσε μήπως η Καρδιά σου??'
Ακολουθεί το βουλγάρικο Ερωτικό Τραγούδι πού ο Νιός μέσα στο πρώτο σκίρτημα αγαπά το ίδιο Τρία Κορίτσια(μιά χαρά τον βρίσκω τον φίλο Βούλγαρο:flipout.
Aκολουθει ένα μελαγχολικό Σέρβικο τραγούδι γιά την προδομένη αγάπη ενός Πρίγκηπα.
Στο Ελληνικό:'O Γιάννης και ο Δράκος´η Σαββίνα αποδομεί τον λόγο και η συνοδεία τού κοντραμπάσου συμπυκνώνει μουσικά το θέμα...
Πρόκειται γιά μιά ξεκαθαρη απόδειξη το τί μπορεί να κάνει ο φωνητικός και μουσικός αυτοσχεδιασμός σέ ένα Παραδοσιακό Τραγούδι,όπου κυριολεκτικά σπάνε οι Δομές του..
Συγκλονιστική στιγμή.
Η Σαββίνα κατόπιν παρουσιάζει ένα Αλβανικό Νανούρισμα ,πού θυμίζει (λογικότατα) Ηπειρώτικο αντίστοιχο..
´Οταν ο Πατέρας φεύγει για την Έρημο το Σπίτι χάνει τον Αφέντη του.
Κοιμήσου Γιέ μου και Μεγάλωσε.Και πές στον εχθρό να περιμένει´...
Φωνητικός αυτοσχειδασμός και πειραματισμός που τελικά καταλήγει στην γλυκειά μελωδία τού Νανουρίσματος..
Ακολουθούν το τρυφερό Εβραϊκό τραγούδι και ένα ρυθμικότατο Ελληνικό που τά κρουστά δημιουργούν εναν στροβιλώδη κυριολεκτικά ρυθμό..
Ενα ακόμα Αρμένικο πού δείχνει τήν ´Βουνίσια´του καταγωγή.
Αddio Amore μιά Καντσονέτα τής Ν.Ιταλίας πού το Κορίτσι αποχαιρετά αυτον πού έφυγε απο την χιονισμένη Κοιλάδα για να πάει να φροντίσει τίς Ελιές.
Στον ρυθμό τού Βάλς ,ένα απλό μελαγχολικό τραγούδι που συνοδεύεται απο βιολί και κιθάρα.
Η Σαβίνα για το τέλος μας δωρίζει δυό Ελληνικά τραγούδια(Περπερούνα και Αχ Μαρουλί)που τά παρουσιάζει μέσω τζάζ εκδοχών(μέ εμβόλιμους παραδοσιακούς δρόμους) ,ενώ η φωνή της κυριαρχεί και κάνει πραγματικά ότι θέλει...
H Γιαννάτου ,στά δικά μου μάτια,αποτελεί μιά απο τις σημανικότερες παρουσίες τής Χώρας μας στην Παγκόσμια Μουσική.
Είναι Μουσικός,Εξερευνήτρια και πάντα τολμά να πειραματίζεται...Παγκόσμια και Ντόπια συνάμα μάς περιποιεί μεγάλη Τιμή η προσφορά της στον Πολιτισμό.
Δεν μπορώ να πώ εάν αυτός ο δίσκος της είναι καλύτερος απο τούς προηγούμενους γιατί θεωρώ πώς το Εργο της αποτελεί ένα Συνεχές πού αξίζει συνολικά.
Υ.Γ.
Παραθέτω και το link τού Billboard που ασχολείται αναλυτικά με τον δίσκο.
http://www.billboard.com/bbcom/discography/index.jsp?pid=174917&aid=1174732