- 17 June 2006
- 14,350
Bobo Stenson Trio: Cantando (ECM CD - 2008)
Ένα Αριστούργημα που απαιτεί κατανυκτικά ευλαβική ακρόαση την οποία σου ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο. Cantando σημαίνει Τραγουδώντας στα Ισπανικά και είναι αυτό ακριβώς που κάνει το τρίο του Bobo Stenson, στα 78 πάνω κάτω λεπτά που διαρκεί αυτό το εκπληκτικό άλμπουμ.
Η προσεκτική ακρόαση σου αποκαλύπτει έναν ηχητικό κόσμο γεμάτο από υφέρποντα λυρισμό. Ο δίσκος είναι ένα σχόλιο πάνω σε όλες περίπου τις πρόσφατες κατευθύνσεις της σύγχρονης μουσικής. Σε εντυπωσιάζει με το Καλημέρα και σε εκθέτει σε μια απίστευτη ποικιλία από μουσικές. Μιά γαλήνια, αφαιρετική, σχεδόν καλειδοσκοπική ονειροβασία, αυτή η συνάντηση των τριών μουσικών στο στούντιο, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Κλασσικού. Ο απόηχός της είναι γεμάτος από φαντάσματα: εδώ η νεωτεριστική πολυτονική γλώσσα του Alban Berg, παραδίπλα ο πειθαρχημένος ρεμβασμός του Kurt Weil, πιο πέρα το πολύχρωμο αντιστικτικό όραμα του Miles Davis, ο εξωτισμός του Don Cherry, η αδηφάγος έκσταση της free jazz του Οrnette Coleman. Όλα ενταγμένα σ ένα αποπλανητικό τραγούδι που σου κάνει κατάληψη και σε τυλίγει και σε ταξιδεύει σ ένα κόσμο από σκιές, στις μύχιες παρυφές του οποίου, νιώθεις πως δεν είχες την τύχη να περιπλανηθείς ποτέ ξανά. Eνα μοντάζ από περίπλοκα ρυθμικά κλάσματα αλγεβρικής ακρίβειας στιγματίζει αυτό το ακρόαμα σε ολόκληρη τη διάρκειά του, σαν τατουάζ. Ο μπασίστας είναι μια ηχητική πανδαισία από μόνος του και δεν έχω λόγια για αυτόν τον εκπληκτικά απρόβλεπτο ντράμερ που σιγοψυθιρίζει πάνω στις μεμβράνες και τρεμουλιάζει σχεδόν ανατριχιαστικά στα πιατίνια. Oι δυό τους ιχνηλατούν τις μελωδίες στην καρδιά του τραγουδιού. Τους αντιπαρατίθενται, τις κολακεύουν και δεν σ αφήνουν να χάσεις το νήμα τους ούτε λεπτό.
Εχει γραφτεί πως η μεγάλη τζάζ είναι, στην ουσία, μία σύγκρουση ανάμεσα στη βούληση για την ελευθερία και στην επιθυμία, την ανάγκη για την πειθαρχία. Δεν ξέρω πόσο κολλάει η ταμπέλα "τζάζ" εν προκειμένω: δεν μοιάζει με τζάζ και δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο γύρω του.
Πιάνο τρίο στις πιο μεγάλες του.
Η καλύτερη κυκλοφορία της ECM για το 2008.
A modern classic.
