BEFORE THE DEVIL KNOWS YOU' RE DEAD

Απλα αυτη η ταινια δεν υπαρχει.

Από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει... και μου έφτιαξε και μια διάθεση...

Τίποτα σπουδαίο αλλά καλή.

Σίγουρα πανω απο τον μεσο ορο που κυκλοφορει τελευταια.

Σε BR, απ όσο θυμαμαι - παει και καιρος πλεον - καλη εικόνα και συμπαθητικός ήχος.

Τι διάολο ρε παιδια....? Άλλη ταινία είδαμε??

Πολύ καλή η ταινία. Ήταν απ'τις λίγες καλές ταινίες πέρσυ, μιά χρονία που οι αξιόλογες ταινίες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα..

Πολυ καλη ταινια.......Κορυφαιες δραματικες σκηνες και πολυ καλη ψυχογραφηση των χαρακτηρων....Ιδιαιτερα η ερμηνεια του Philip Seymour Hoffman ηταν παρα πολη καλη

ΜΟΥΦΑ.
Με κεφαλαία.

Πολύ καλή ταινία!

Χωρία καμία διάθεση υποτίμησης κανενός (εννοείται) : Σχόλια όπως μούφα, από τις χειρότερες που έχω δει κλπ μου είναι απλώς ακατανόητα.

Προφανώς προέρχονται από ανθρώπους με τελείως διαφορετική κινηματογραφική κουλτούρα.

Αυτό που μου κάνει εντύπωση όμως ρε παιδιά, είναι τι περιμένετε να δείτε και κάθεστε και την βλέπετε για να την θάψετε μετά; Δεν έχετε καμία αίσθηση του περί τίνος πρόκειται; Υπήρχε καμία περίπτωση να σας αρέσει δλδ; Εκτός αν περιμένατε από τον Λιούμετ το Matrix 4.

Είναι σαν να κάτσω να δω βιντεοταινία του 80 και μετά να πω ότι δεν ήταν καλή. Απλώς είναι εκτός τόπου και χρόνου.

ΥΓ Ξαναλέω: Δεν κρίνω το γούστο κανενός.

Η ταινία ξεκίνησε πολύ δυνατά, με πολύ ωραία σκηνοθεσία, μοντάζ και ανατροπες. Μια συμβουλή εδώ: Μη διαβάσετε λέξη από την περίληψη, χαλάει το μισό έργο.

Αλλά από τη μέση και μετά, η σκηνοθεσία παύει να εντυπωσιάζει και η αφήγηση γίνεται γραμμική, με αποτέλεσμα μια μεγάλη κοιλιά. Το μόνο που σε κρατάει είναι η ερμηνεία των πρωταγωνιστών, αλλά και του Albert Finney. Κρίμα, γιατί με λίγο ακόμα παιχνίδι στο μοντάζ θα μπορούσε να γίνει ταινιάρα.

Ειχα κανει το λαθος να δω το τρειλερ πριν δω την ταινια και ετσι το πρωτο μερος της ταινιας ηταν ενα κομματι που περιμενα σεναριακα....
Μια δραματικη τροπη, μια σκηνοθεσια κλασικη Λιουμετικη με στοιχεια διασπαρτα στα καδρα του που μαρτυρουν την εξελιξη την υποθεσης .

Η τροπη που πηρε ομως η ταινια με την ενταξη στο δραματουργικο του πατερα Αλμπερτ Φινευ ηταν πραγματικα αναπαντεχη ....
Τι να πει κανεις γιαυτον τον γερολυκο με τα υπεροχα θλιμμενα αλλα και χαρουμενα συναμα ματια του??
Πραγματικος εκπροσωπος της μεγαλης γενιας των Βρεττανων ηθοποιων εδωσε ρεσιταλ στον ρολο του που ειναι καθαρα εμπνευσμενος απο αρχαια Ελληνικη Τραγωδια.

Και αν η παλαια γενια ειχε τον Φινευ για φαρο της σε αυτην την ταινια τοτε δεν πρεπει κανεις να παραγνωρισει πως και η νεοτερη γενια των 40αρηδων σταρς εχει ενα πραγματικο Γολιαθ στις ταξεις της......

Δεν μιλω φυσικα για τον Ηθαν Χωκ που επαναλαμβανει για αλλη μια φορα το καλο αλλα περιορισμενο του ρεπερτοριο υποκριτικης.....
....αναφερομαι στον Χοφμαν.

Ενας αδιαφορος ευτραφης ηθοποιος που αν δεν ηταν κατι σημαντικο απλα θα γινονταν ενας περιζητητος ρολιστας απο αυτους που ειναι τοσο αναγκαιοι για να γεμισουν το καστινγ μιας ταινιας με διαφορετικους χαρακτηρες.....

Εκανε το αγροτικο του σε τετοιους ακριβως ρολους εδω και χρονια και απο την εποχη του Capote εχει αναδειχτει σε πρωτης ταξεως αστερα που ελεγχει το σεναριο ετσι ωστε να του δωσει κι αλλη ωθηση στην καριερα του...(φυσικα βοηθησε τα μεγιστα το χρυσο αγαλματιδιο που πηρε ...).

Ο Χοφμαν παιζει στο ρολο του και θαρρεις οτι τα πλανα αναπνεουν μαζι του.....θαρρεις οτι αν κρατησει την ανασα του θα σταματησει και η πλοκη και η ταινια μαζι....
Τρομακτικη ερμηνεια που πραγματικα τον φερνει στην πρωτη γραμμη των συγχρονων υποκριτων στην μεγαλη οθονη .
Συνεπικουρουμενος και απο την σκηνοθεσια του Λιουμετ (84 χρονων πια....!!!!) δινει στον ρολο του μια τοσο μοναχικη και μελαγχολικη ερμηνεια που πρεπει να παω πισω στο 1984 και στην ταινια του Αλαν Παρκερ Βirdy με πρωταγωνιστη τον Μαθιου Μοντιν για να ξανασυναντησω....:worshippy:

Η Μαριζα Τομει ειναι απο τις θηλυκες μου αδυναμιες οποτε θα πω μονο μια λεξη για αυτην: ΥΠΕΡΟΧΗ .

Η αισθηση που σου αφηνει η ταινια ειναι σαν να εχεις παρακολουθησει ενα δραμα κινηματογραφημενο στην δεκαετια του 60.
Ειναι τετοια η γραφη του Λιουμετ που σε κανει να πιστευεις οτι δεν ειναι συγχρονη αυτη η ταινια που παρακολουθεις ασχετα αν εχει πολλα στοιχεια οπτικης τελειοτητας που συναντας σε ταινιες κυριως μετα την δεκαετια του 90.

Μια ταινια που πραγματικα θα συνιστουσα σε καθε σινεφιλ

Η ταινια ειναι πολυ καλη. Την εχω δει αρκετο καιρο τωρα (οταν ειχε πρωτοβγει σε HD) αλλα θυμαμαι αυτην την αισθηση που μου ειχε αφησει και ορθα περιγραφει ο Kosh.

Kosh said:

Η αισθηση που σου αφηνει η ταινια ειναι σαν να εχεις παρακολουθησει ενα δραμα κινηματογραφημενο στην δεκαετια του 60.
Ειναι τετοια η γραφη του Λιουμετ που σε κανει να πιστευεις οτι δεν ειναι συγχρονη αυτη η ταινια που παρακολουθεις ασχετα αν εχει πολλα στοιχεια οπτικης τελειοτητας που συναντας σε ταινιες κυριως μετα την δεκαετια του 90.

Click to expand...

Περνοντας αφορμη απο αυτο, να πω πως ελαχιστες πλεον ταινιες σου θυμιζουν στυλ περασμενων δεκαετιων. Σχεδον παντα, αυτες οι ταινιες ειναι καλες. Οι τελευταιες που μου ερχονται αυτη τη στιγμη στο μυαλο και διαθετουν το παραπανω "χαρακτηριστικο" ειναι το cassandra's dream και the departed.
Aσχετο το σχολιο αλλα ηθελα καπου να το πω.:flipout:

Συμφωνώ με τα θετικά σχόλια και την αιτιολόγησή τους. Έχω όμως μια επιφύλαξη. Το ψήφισα "πολύ καλό" αλλά αν είχαμε 5 (και όχι 4) διαβαθμίσεις θα τού έβαζα ένα παρακάτω λόγω ακριβώς του Albert Finney. Βρήκα ότι η ηθοποιία του ήταν υπερβολική και υστερική (αγγλιστί overacted) κάτι που ταιριάζει στο αρχαίο θέατρο και στον βουβό κινηματογράφο αλλά όχι παραπέρα.

Η ταινία καταφέρνει να βγάλει πίκρα και μελαγχολία μέσα απο μία περιπέτεια. Μου άρεσε χωρίς να ξετρελαθώ.
Ηθικό δίδαγμα
Αν δεν το'χεις, που πας ρε Καραμήτρο?

Ειναι απο τις ταινιες που 30% θα την βρουν πολλη καλη και 70% χαλια.

Πολύ καλή ταινία πού σε παραπέμπει όπως γράφει και ο Kosh σε ταινίες τού 60.
Ο γερόλυκος ο Λιούμετ έκανε εξαιρετική δουλειά.
Συμφωνώ πλήρως σέ όσα λέει ο Kosh γιά αυτόν τον φοβερό χαμαιλέοντα τον Χόφμαν...(στό Owing Mahoney αλλά και όπου αλλού έχει παίξει είναι συγκλονιστικός μέ αυτό τον ´εσωτερικό ρυθμό´πού κινείται).
Η ερμηνεία του γιά άλλη μιά φορά κορυφαία.
Οσο γιά τον Φίνεϋ όσοι τόν παρακολουθούν απο τον Αμπιγιέρ μπορούν νά καταλάβουν ότι οι μεγάλοι Σαιξπηρικοί ηθοποιοί δέν ξεχνάνε τήν τέχνη τους ακόμα και στά γεράματα.
Η ταινία ,γιά μένα δέν κατατάσσεται στά αριστουργήματα,αλλά στίς λεγόμενες ´πολύ καλές´,πού θυμίζουν τίς μέρες τού αξιόπιστου και έντιμου αμερικανικού κινηματογράφου.