Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Καταμεσίς του καλοκαιριού μου κράτησε πολύ καλή παρέα το αριστούργημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ. Το τελείωσα αρχές Αυγούστου και λυπήθηκα που έπρεπε να το αποχωριστώ. Ακολούθησα αντίστροφα τα ίχνη και βρέθηκα σ' αυτό εδώ το διπλό cd του περιβόητου (ελέω Κώστα...) για τους μύστες της μουσικής παρέας εδώ μέσα, Σιμόν Ναμπάτωφ:

lr322-323.jpg
ross3.jpg


Το αγόρασα και το κατέβασα ως σειρά συμπιεσμένων (σε φορμά vorbis ogg) αρχείων ήχου. Δυστυχώς η εταιρία δεν έδινε και το κείμενο του φυλλαδίου του cd, ούτε και τις φωτογραφίες. Το πρώτο τουλάχιστον είναι απαραίτητο, γιατί συμπεριλαμβάνει επεξηγήσεις του Ναμπάτωφ για την επιλογή των κεφαλαίων του βιβλίου που απετέλεσαν την πηγή έμπνευσης και την αναφορά για τα 10 συνολικά μουσικά κομμάτια του διπλού cd.

Το σαββατοκύριακο που πέρασε άκουσα πρόχειρα τα τέσσερα πρώτα και προσεκτικά το πρώτο, που φέρει τον ίδιο τίτλο με το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. Εντυπωσιάστηκα - για να μην πω ενθουσιάστηκα - για τους εξής λόγους:

Το έργο ανασυνθέτει εκπληκτικά την αλλόκοτη ατμόσφαιρα ενός χαλαρού ζεστού απομεσήμερου όπου παραμονεύει η πρόκληση της διαλογικής αντιπαράθεσης με το -μη αναγνωρισμένο- Πονηρό, με τις μοιραίες συνέπειες.

Η επιλογή των βασικών θεμάτων, με το υπέροχο και αλλόκοτο θέμα του βιολιού που συνοδεύεται από το κοντίνουο του μπάσσου για να αποδώσει έξοχα τα αισθήματα της ραθυμίας και της ερημιάς, δίνοντας και μια νότα υποσυνείδητης απειλής και το εβένινο, γοητευτικό θέμα του πιάνου, που επίσταται και απολαμβάνει τη σύγχυση που δημιουργεί είναι έξοχη, συνδυάζεται και συνελίσσεται θαυμάσια με τον αυτοσχεδιασμό της τρομπέτας και της ντραμς. Διαθέτει εξαιρετική ισορροπία και πείθει αβίαστα για την ύπαρξη ενός σοφιστικέ σκελετού, μελετημένου μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, στον οποίο επικάθεται ένα φαντεζί και κομψότατο οικοδόμημα.

Από την μουσική πηγάζει άφθονο χιούμορ, ηδονιστικό ή σαρκαστικό ορισμένες φορές, ενώ δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει ο στοχασμός, γιατί όπως είναι γνωστό προαπαίτηση του καλού χιούμορ είναι η ευφυΐα. Με αυτά συνδυάζεται, στα κατάλληλα σημεία και μια δραματική, σκοτεινή διάθεση, με χαρακτηριστικότερο το φινάλε, με τις σκοτεινές συγχορδίες του πιάνου και το κλαψούρισμα της τρομπέτας, που επιφέρει την μακρινή ανάμνηση του ντουέτου του Σαμουήλ Γκόλντενμπεργκ και του Σμύλε, από τις Εικόνες από μία Έκθεση του Μούσοργκσκυ.

Μου απομένουν άλλα 9 κομμάτια. Καιρού επιτρέποντος - λόγω εργασίας :mad: - θα επανέλθω...
 
17 June 2006
14,350
Εντυπωσιάστηκα - για να μην πω ενθουσιάστηκα - για τους εξής λόγους:

Το έργο ανασυνθέτει εκπληκτικά την αλλόκοτη ατμόσφαιρα ενός χαλαρού ζεστού απομεσήμερου όπου παραμονεύει η πρόκληση της διαλογικής αντιπαράθεσης με το -μη αναγνωρισμένο- Πονηρό, με τις μοιραίες συνέπειες.

Η επιλογή των βασικών θεμάτων, με το υπέροχο και αλλόκοτο θέμα του βιολιού που συνοδεύεται από το κοντίνουο του μπάσσου για να αποδώσει έξοχα τα αισθήματα της ραθυμίας και της ερημιάς, δίνοντας και μια νότα υποσυνείδητης απειλής και το εβένινο, γοητευτικό θέμα του πιάνου, που επίσταται και απολαμβάνει τη σύγχυση που δημιουργεί είναι έξοχη, συνδυάζεται και συνελίσσεται θαυμάσια με τον αυτοσχεδιασμό της τρομπέτας και της ντραμς. Διαθέτει εξαιρετική ισορροπία και πείθει αβίαστα για την ύπαρξη ενός σοφιστικέ σκελετού, μελετημένου μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, στον οποίο επικάθεται ένα φαντεζί και κομψότατο οικοδόμημα.

Από την μουσική πηγάζει άφθονο χιούμορ, ηδονιστικό ή σαρκαστικό ορισμένες φορές, ενώ δε θα μπορούσε φυσικά να λείπει ο στοχασμός, γιατί όπως είναι γνωστό προαπαίτηση του καλού χιούμορ είναι η ευφυΐα. Με αυτά συνδυάζεται, στα κατάλληλα σημεία και μια δραματική, σκοτεινή διάθεση, με χαρακτηριστικότερο το φινάλε, με τις σκοτεινές συγχορδίες του πιάνου και το κλαψούρισμα της τρομπέτας, που επιφέρει την μακρινή ανάμνηση του ντουέτου του Σαμουήλ Γκόλντενμπεργκ και του Σμύλε, από τις Εικόνες από μία Έκθεση του Μούσοργκσκυ.

Μου απομένουν άλλα 9 κομμάτια. Καιρού επιτρέποντος - λόγω εργασίας :mad: - θα επανέλθω...


για κάτι τέτοιες στιγμές χτυπιέμαι και γράφω εδώ για ένα σωρό "δύσκολες" μουσικές, δύστροπες, που σου φανερώνουν τα μυστικά τους λίγο-λίγο, μετά από κόπο και ποτέ δεν ξέρεις αν σου τα είπαν όλα.

πιστεύω πως χτύπησες κέντρο με τους Γκόλντμπεργκ και Σμούϋλε: είναι ακριβώς αυτό που σκέφτηκα κι εγώ όταν άκουσα το συγκεκριμένο. η μινιατούρα του Μουσόργκσκι είναι από τις πιο αγαπημένες μου βέβαια...δεν θέλω και πολύ να ανακαλύπτω ίχνη της παντού.

σ ευχαριστώ πάρα πολύ Δαμιανέ. μου έφτιαξες τη μέρα.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Ντέμιαν,

...αν το άκουγες από μόνο του θα προσέλκυε την προσοχή σου ;;;

... για να ξέρουμε αν πρέπει να το τολμήσουμε και μεις που δεν διαβάζουμε ....
 
Απάντηση: Re: Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα

Ντέμιαν,

...αν το άκουγες από μόνο του θα προσέλκυε την προσοχή σου ;;;

... για να ξέρουμε αν πρέπει να το τολμήσουμε και μεις που δεν διαβάζουμε ....

Σπύρο δεν έχω στη διάθεση μου όπως έγραψα, το κείμενο που συνοδεύει το cd. Υποθέτω πως εκεί θα αναφέρεται το πλαίσιο του μυθιστορήματος, τουλάχιστον για τα σημεία τομής με το μουσικό έργο. Με αυτά υπόψη, εκτιμώ πως το έργο θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτόνομα.

Αρκετά πιο στέρεη αναφορά όμως, αποτελεί η ανάγνωση του μυθιστορήματος, όπου εξοικειώνεσαι καλύτερα με την ατμόσφαιρα και τις αποχρώσεις του κειμένου. Το ίδιο το μουσικό έργο του Ναμπάτωφ μάλιστα, είναι αποτέλεσμα παραγγελίας που αφορούσε ακριβώς στη σύνθεση ενός έργου εμπνευσμένου από ένα κλασσικό αριστούργημα της ρώσικης λογοτεχνίας.

Οφείλω πάντως να ομολογήσω πως εμένα με έφερε στο μουσικό έργο ο ενθουσιασμός μου από το μυθιστόρημα.