Masayo Asahara / St Agnes Fountain / 1974 / Discus CD
Ένα ξεχασμένο drone-prog-jazz classic από την Γιαπωνέζικη Undergound σκηνή των 70’ς
To St Agnes Fountain συνετέθη από την Masayo Asahara , την εποχή που αυτή έκανε το μεταπτυχιακό της στο Πανεπιστήμιο της Οζάκα το 1974 . Το διδακτορικό της αφορούσε την μουσική των πρώιμων Αμερικανών μινιμαλιστών και κυρίως τον LaMonte Young και τον Tony Conrad και οι συνθέσεις της αντικατόπτριζαν όχι μόνο την ενασχόληση της με αυτή την μουσική αλλά και με την ευημερούσα σκηνή της φρη τζαζ της Οζάκα από τις τάξεις της οποίας μάλιστα σχηματίσθηκε η μπάντα που συνοδεύει την Masayo σε αυτόν τον δίσκο , ειδικά για τον σκοπό αυτό . Η Masayo Asahara θεωρεί επίσης ως βασικές της επιρροές , τουλάχιστον για την περίοδο που αναφερόμαστε τους Faust , τους Soft Machine και τους Rolling Stones . Ο περίεργος και μάλλον ασυνήθιστος τίτλος , όπως επίσης και το artwork του cd οφείλονται στην παράλληλη ενασχόληση της Μasayo με την μεσαιωνική Ευρωπαϊκή ιστορία και τα παγανιστικά στοιχεία λόγου στην συγγραφή Προτεσταντικών ύμνων.
Το St Agnes Fountain ηχογραφήθηκε με έξοδα της Masayo , όμως η αναζήτηση δισκογραφικής εταιρίας απέβη άκαρπη , πράγμα που οφείλεται στην απροθυμία των εταιριών της εποχής εκείνης στην Ιαπωνία να αναλάβουν το τόλμημα της κυκλοφορίας ενός τόσου δύσκολου και ριζοσπαστικού έργου . Λίγο μετά τις ηχογραφήσεις ελάχιστες κόπιες τυπώθηκαν για το γκρούπ και μερικούς φίλους και το θέμα ξεχάστηκε , ενώ η Asahara ήρθε στο Λονδίνο για να διδάξει . Γύρω στα μέσα της δεκαετίας , η Μasayo επέστρεψε από την ιαπωνία , στην Αγγλία , αυτή την φορά οριστικά , για να διδάξει ηλεκτρονική μουσική στο πανεπιστήμιο του Σέφιλντ. Η επαφή της με την δρώσα μουσική κοινότητα εκεί , στάθηκε αιτία να εκδοθεί επιτέλους μετά από τόσα χρόνια ,αυτός ο δίσκος .
Αυτά γράφει στο εσώφυλλο του δίσκου ο Μartin Archer , επιμελητής της επανέκδοσης ενώ το ίδιο εσώφυλλο μας πληροφορεί ότι η συνθέτις έπαιζε όργανο , φίλτρα , άλτο σαξόφωνο και shortwaves , ενώ συμμετείχαν οι Michio Foschida στην μπάσσο κιθάρα , τρομπόνι , ο Robun Dantomi στα ντραμς , ο Denzo Sawamatsu στην τρομπέτα , και ο Meiji Banko στο τενόρο σαξόφωνο . Η παραγωγή ήταν του Chuichi Choshi .
Ελα μου όμως που τίποτα από αυτά δεν είναι αληθινό . Ούτε Masayo Asahara υπήρξε ποτέ , πολλώ δε μάλλον ούτε η συνθέτις του St Agnes Fountain είναι . Ο δίσκος είναι δημιούργημα του ίδιου του Μartin Archer που εμφανίζεται ως επιμελητής , o οποίος για κάποιο λόγο διάλεξε να παρουσιάσει την δουλειά του αυτή υιοθετώντας την Masayo ως alter-ego του .
Ο Martin Archer γεννήθηκε στο Σέφφιλντ το 1957 . Αρχικά εμφανίσθηκε ως συνθέτης και σαξοφωνίστας , κύρια επηρεασμένος από τον Evan Parker και τον Anthony Braxton . Από την δεκαετία του 1990 και μετά προχώρησε στον ηλεκτρονικό ήχο και στις νέες τεχνολογίες. Είναι ιδρυτής της Discus – music και εκεί κυκλοφορεί την μουσική του , αλλά και ορισμένων άλλων , ομοίως αντιπεμπορικών καλλιτεχνών .
Τι είναι όμως τελικά το St. Agnes Fountain ; Ένα τεράστιο κομμάτι εξήντα περίπου λεπτών χωρισμένο σε εννέά μέρη . Βασικό στρώμα όλων των μερών είναι το όργανο , το οποίο στην πραγματικότητα παίζει μια και μόνον μία νότα επί ολόκληρο το εξηντάλεπτο . Με την χρησιμοποίηση όμως διαφόρων φίλτρων , ο ήχος αυτής της νότας , αλλάζει ύψος , χροιά , τονικότητα , μετατρέπεται , διαφοροποιείται , χαμηλώνει , απομακρύνεται , επανέρχεται , σιγά – σιγά στην αρχή και με αυξανόμενη συχνότητα προς το τέλος . μετά προστίθενται τα άλλα όργανα για να δημιουργηθεί τελικά ένα υπνωτικό αποτέλεσμα , πολύ κοντά στις δουλειές του Klaus Schulze , του Tony Conrad , και των πειραμάτων του Cale με drone music στα τέλη του 60 , με απόηχους τουλάχιστον στα δύο πρώτα μέρη από πρώϊμους Tangerine Dream . Όλα αυτά από το τρίτο μέρος και μετά μπολιάζονται με φρη τζαζ στοιχεία και με ένα άλλο όργανο , δαιμονισμένο όμως που φέρνει στον νου τον Mike Ratledge εποχής “Fourth”. Ηχος που έχει περισσότερη σχέση με την οργάνωση του ως blocks of sound με έμφαση στην σχέση μεταξύ αυτοσχεδιασμού , σύνθεσης και τυχαίου . Μουσικό ταξίδι σε άλλες εποχές , αχρονικό τελικά όμως , καθώς διατρέχει στυλ , επιρροές και επιδράσεις με έμπνευση και πρωτοτυπία . ( 8,5/10 )
Y.Γ. Τόσον το allmusic όσο και ο Α. Ζήλος ( στην παρουσίαση του δίσκου στο Δίφωνο ) μάλλον το χάψανε .
Last edited: