Μπριάμ σε μπυραρία;

Το αντικείμενο αυτού του αφιερώματος, είναι καλοκαιρινό. Αρκούντως ελαφρύ – αν και το ‛χει το λαδάκι του – σχετικά πρόχειρο και δροσιστικό. Επίσης είναι… fusion (ή τουρλού κατά το ελληνικότερον :D) - αν επιτρέπεται η έκφραση – μια που συνδυάζει στυλ από δύο μουσικές παραδόσεις, εκ των οποίων η μια γειτόνων. ;)

Η ιστορία ξεκινά με μια παραγγελιά στο Λούντβιχ φαν – ναι, αυτόν το Λούντβιχ φαν – να γράψει την μουσική επένδυση ενός πατριωτικού και δοξαστικού θεατρικού έργου, :rolleyes: εμπνευσμένου από την Αρχαία Ελλάδα, με το οποίο επρόκειτο να εγκαινιαστεί το νέο θέατρο της Πέστης (η γνωστή μισή ουγγρική πρωτεύουσα). Το θεατρικό, που λεγόταν Τα Ερείπια των Αθηνών, είχε απ´όλα τα καλά: Ξυπνά ξαφνικά λέει, η Αθηνά, μετά από δυο χιλιάδες χρόνια και βρίσκει τον Παρθενώνα ρημαδιό και την Αθήνα υπό την κατοχή των Οθωμανών. Απελπισμένη, αναζητά τα ίχνη του Πολιτισμού και του Ορθολογισμού, για να τα βρει – φυσικά – στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, όπου τα ‛χε διαφυλάξει ο ίδιος ο Αυτοκράτορας! :bang: :BDGBGDB55:

Βρισκόμαστε στα 1811 και ο μέγιστος Λουδοβίκος έχει προλάβει να επιβληθεί στη μουσική σκηνή της Βιέννης. Έχει γράψει ήδη έξι συμφωνίες, τέσσερα κονσέρτα για πιάνο, το κονσέρτο για βιολί και πολυάριθμες σονάτες. Αντιμετωπίζει την παραγγελία με επαγγελματισμό, ως μια καλή δουλειά και το έργο που δημιουργεί, μπορεί να μη συμπεριλαμβάνεται στα αριστουργήματα του, ξεχωρίζεις όμως σε σημεία τη Μπετοβενική στόφα.

Αναμφισβήτητα το σπουδαιότερο τμήμα του έργου, είναι η εμπνευσμένη εισαγωγή του που περιέχει και τα βασικότερα θέματα που θ' ακολουθήσουν στη συνέχεια. Είναι δε, η μια από τις δύο γνωστότερες ενότητες του και η μοναδική που κατορθώνει να βρίσκει το δρόμο των συναυλιών και των ηχογραφήσεων.

Η άλλη είναι το διάσημο τούρκικο εμβατήριο με το κεφάτο χοροπηδητό του και την ενορχήστρωση την εμπνευσμένη από τις οθωμανικές στρατιωτικές μπάντες. Την εποχή εκείνη το τουρκικό ύφος είχε βρει απήχηση στη Βιέννη και στο γούστο του Μπετόβεν, που του επιφύλασσε μια μοναδική τιμητική θέση στην κορωνίδα των συμφωνιών του. Στο τέταρτο μέρος της 9ης, η ενορχήστρωση και το ύφος της άριας του τενόρου παραπέμπουν απ’ ευθείας εδώ.

Ακόμη όμως και στα σημεία που – με όλο το θάρρος – ο τεράστιος Λούντβιχ τα κάνει μαντάρα, υπάρχει η Μπετοβενική λάμψη. Για παράδειγμα το χορωδιακό των Δερβίσηδων είναι ανεκδιήγητο στην υφολογική του αυθαιρεσία. Μολονότι τα έγχορδα εισάγουν την περιδίνηση, η χορωδία θυμίζει αξύριστους ουσάρους που κάνουν τροχάδην σε στίβο μάχης! :viking: Καμία σχέση με τον ανυψούμενο διαλογισμό του σουφικού μοναστικού τάγματος δηλαδή. :p Και όμως αυτό το κομμάτι, παρά την αδεξιότητα του, έχει κάτι το απειλητικό και το μοιραίο που με συγκλονίζει!

Εκεί όμως που δίνω τα ρέστα μου είναι στο ολύμπιο εμβατήριο και χορωδιακό που ακολουθεί, γεμάτο από τη γνωστή μπετοβενική αξιοπρέπεια και λεβεντιά.

Όλα τα αποσπάσματα είναι από την μοναδική ολοκληρωμένη ηχογράφηση του έργου, με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου υπό τον Μπέρνχαρντ Κλέε. Σε cd υπάρχει μόνο ως τμήμα σετ 5 cd με όλη την μουσική για το θέατρο του συνθέτη, τμήμα της έκδοσης Μπετόβεν της DG. Σε βινύλιο, φθηνή σειρά της DG, είναι σχετικά εύκολο να βρεθεί μεταχειρισμένο στην Ελλάδα ή μέσω ebay, να συνοδεύει τη φαντασία για πιάνο, ορχήστρα και χορωδία του ίδιου:

57842.jpg
 
Last edited:

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
... να ομολογήσω ότι δεν αντέχω τον Λούντβιχ στη πρώτη μισή φάση του όταν ''κοιτά προς τα έξω'', σε αντίθεση με την δεύτερη όταν ''κοιτά προς τα μέσα'', όπου με συγκλονίζει ....

....ιδιαίτερα όταν βλέποντας την 'ανάβαση', όχι μόνον δεν ''κολλάει'', αλλά αντίθετα με νηφαλιότητα -αν όχι αγαλλίαση- προσδοκά την άνιση αναμέτρηση ......
 
Απάντηση: Re: Μπριάμ σε μπυραρία;

... να ομολογήσω ότι δεν αντέχω τον Λούντβιχ στη πρώτη μισή φάση του όταν ''κοιτά προς τα έξω'', σε αντίθεση με την δεύτερη όταν ''κοιτά προς τα μέσα'', όπου με συγκλονίζει ....

Θυμάσαι Σπύρο που μου έλεγες τα ίδια ακούγοντας το πρώτο μέρος του πρώτου κονσέρτου για πιάνο; Εγώ τον λατρεύω παντός καιρού και εποχών! :grinning-smiley-043

Αν και όταν έχεις το χούι, δεν υπάρχουν μονωμένες περίοδοι. Δες τα έργα του της 'πρώτης μισής φάσης' που λες και θα διαπιστώσεις πάρα πολλά που όχι απλά 'κοιτούν προς τα μέσα', αλλά τους βάζουν και φωτιά. :grandpa:
 
17 June 2006
14,350
Re: Απάντηση: Re: Μπριάμ σε μπυραρία;

Εγώ τον λατρεύω παντός καιρού και εποχών! :grinning-smiley-043

Μία από τα ίδια :grinning-smiley-043
Αν και, τις 4 τελευταίες σονάτες του για πιάνο, δεν τις ακούω ακριβώς για ...την εσωτερικότητά τους. Για άλλους λόγους τις ακούω ;)

Μοιάζουν με ανάβαση σε πολύ απόκρημνο έδαφος. Με ιδιαίτερα αντίξοες/δυσμενείς συνθήκες. :grandpa:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
Re: Απάντηση: Re: Μπριάμ σε μπυραρία;

Μοιάζουν με ανάβαση σε πολύ απόκρημνο έδαφος. Με ιδιαίτερα αντίξοες/δυσμενείς συνθήκες. :grandpa:



δεν βλέπω που διαφέρει η άποψη σου σε σχέση με την τελευταία φράση μου, .... παραπάνω .....
 
Λεβέντες μου κόλλησε ξαφνικά την περασμένη εβδομάδα και κάθισα και άκουσα προσεκτικά τη Χάμερκλαβίερ, όλη, μονοκοπανιάς. Ε λοιπόν, πιο καταφατικό έργο απέναντι στη ζωή, πιο ρωμαλέο και σοφό συνάμα, δεν έχω ξανακούσει, με πιθανή εξαίρεση την 9η! :worshippy:
 
17 June 2006
14,350
Re: Απάντηση: Μπριάμ σε μπυραρία;

Λεβέντες μου κόλλησε ξαφνικά την περασμένη εβδομάδα και κάθισα και άκουσα προσεκτικά τη Χάμερκλαβίερ, όλη, μονοκοπανιάς. Ε λοιπόν, πιο καταφατικό έργο απέναντι στη ζωή, πιο ρωμαλέο και σοφό συνάμα, δεν έχω ξανακούσει, με πιθανή εξαίρεση την 9η! :worshippy:

να την ακούσεις οπωσδήποτε με τον Gould. Mandatory listening. Ισως η μεγαλύτερη συνεισφορά του στη δισκογραφία.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Μπριάμ σε μπυραρία;

να την ακούσεις οπωσδήποτε με τον Gould. Mandatory listening. Ισως η μεγαλύτερη συνεισφορά του στη δισκογραφία.

Την έχω σε βινύλιο με Αράου και σε cd με Μπάκχαουζ και Γκίλελς. Είναι όλες εξαιρετικές, αλλά του Γκίλελς είναι η μεγάλη μου αγάπη. Αν την ακούσω με τον μουρλο-καναδό θα εξακολουθώ να τη θεωρώ την μεγάλη κατάφαση στη ζωή; :chinscratch:
 
17 June 2006
14,350
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Μπριάμ σε μπυραρία;

Την έχω σε βινύλιο με Αράου και σε cd με Μπάκχαουζ και Γκίλελς. Είναι όλες εξαιρετικές, αλλά του Γκίλελς είναι η μεγάλη μου αγάπη. Αν την ακούσω με τον μουρλο-καναδό θα εξακολουθώ να τη θεωρώ την μεγάλη κατάφαση στη ζωή; :chinscratch:

όλοι τους σπουδαίοι. Συν ο Pollini που αρέσει πολύ σ εμένα. Στην παλιά ηχογράφηση του 1977.
αλλά ο Καναδός είναι το κάτι άλλο. τολμώ να πώ πως δίνει στο έργο απίστευτες διαστάσεις. Αδιανόητες before ...or since. :grinning-smiley-043
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Παρομοίως δεν πετάω ούτε τούς Γερμανικούς Χορούς τού Beethoven.

Ποιός είναι ο ´πρώιμος´Λουδοβίκος δηλαδή??

Οσο γιά την Hammerklavier ,Gould και Gilels δίνουν δυό διαφορετικές εκδοχές,πού προσωπικά δεν μπορώ να κάνω χωρίς αυτές..
Και την Κική και την Κοκό..:grandpa:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
.... καταφατικό σε σχέση με την ζωή ;;;; ....

.... συνήθως δεν ζητώ αυτό από την τέχνη.... (ούτε ευτυχώς εισπράττω ανάλογη εντύπωση απο την 'χαμεκλαβίερ'' ) .... εδώ θα χρειαζόταν ο Ντοκ με ένα από τα συνήθη γνωμικά του ... μου θυμίζει ώρες ώρες τον γέρο πειρατή στον Αστερίξ .....

... η τέχνη είναι για να βοηθά στο να βλέπουμε τον Γολγοθά και να αγαλλιάζουμε .......
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
... κουφ..ες δεν αρχίζετε να ετοιμάζετε τίποτε για πολιτιστικές ανταλλαγές στα γενέθλια ;;; δεν το έχω με τον ζουρλο-καναδό .... δεν πιστεύω και αυτός να υμνεί την ζωή, ε ;;;;;
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
Re: Απάντηση: Re: Μπριάμ σε μπυραρία;

Μονόπλευρο Συντροφε...:ernaehrung004::ernaehrung004:

Η Τέχνη ως Παραισθησιογόνο δηλαδή??


... δεν το εννοούσα ακριβώς έτσι .... αλλά μπορώ να το αποδεχθώ .....

θέλει πολλή συζήτηση και πήζω στην δουλεία .... ουσιαστικά μπαίνω σαν τον κλέφτη για να μην σαλτάρω εδώ που είμαι .....
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Re: Μπριάμ σε μπυραρία;

... κουφ..ες δεν αρχίζετε να ετοιμάζετε τίποτε για πολιτιστικές ανταλλαγές στα γενέθλια ;;; δεν το έχω με τον ζουρλο-καναδό .... δεν πιστεύω και αυτός να υμνεί την ζωή, ε ;;;;;


Θα στο φερω ρε να παρεις γευση μονος σου...
Και θα σου φερω και την πιανιστική εκδοχή της 5η συμφωνιας(οχι της γνωστής εκτελέσεως τής 6ης)
 
10 July 2006
5,257
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Μπριάμ σε μπυραρία;

Η Τέχνη ως Παραισθησιογόνο δηλαδή??

Απαντάς μόνος σου Σπύρο:
´Kάθε μεγάλη μουσική,στό βάθος,είναι μιά καταφρόνεση τού θανάτου´

Η τέχνη είναι ο καταλύτης της τρικιμιώδους καθημερινότητας που μας φέρνει στα ίσια, άρα και απαραίτητη σαν δεκανίκι. Χωρίς αυτήν και ο Γολγοθάς και η φραπεδιά δεν θα είχαν νόημα. Θα το ρίχναμε όλοι στο κουμάρι γιά να νιώσουμε λιγάκι ζωντανοί.
 
17 June 2006
14,350
έχω κάποιες μικρές ενστάσεις για τον Γκίλελς στους Γερμανούς.
Η Waldstein του είναι λαμπρή αλλά άλλοι έχουν ανακαλύψει σ αυτήν πολύ μεγαλύτερα βάθη. Τα κονσέρτα του Μπράμς...εξαιρετικά. Αλλά ο Γιόχουμ φαίνεται να διευθύνει σαν να έχει μπροστά του ορχηστρικό του Μρούκνερ :blink: και κατά ένα περίεργο τρόπο μου φαίνεται ότι συμπαρασύρει και τον μπετατζή.
Δεν ξέρω τι να πώ...όταν θέλω να ακούσω τα συγκεκριμένα έργα, τα χέρια μου πάνε "από μόνα τους" σε άλλους. :rolleyes:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
... Σπύρε ευχαριστώ.... έχω όμως και την 5η με Γκουλντ ....

... φέρε την ενάτη με Φουρτ που πρόσφατα παρουσίασες, και πεσμου εάν θέλεις τίποτε από εμένα ....