Canon EOS 40D - εντυπώσεις

Μια και βλέπω πως απουσιάζει από το φόρουμ ένα θέμα καθαρά για τη συγκεκριμένη μηχανή της Canon, είπα να το ανοίξω, γράφοντας κάποιες πρώτες εντυπώσεις από τη συμβίωσή μου μαζί της, η οποία μετράπει μόλις 20 ημέρες και κάπου 250 καρέ, όχι από τεχνικής απόψεως, αλλά από την πλευρά του χρήστη καθαρά, και δη από την πλευρά ενός χρήστη που η προηγούμενη ψηφιακή slr του ήταν της εισαγωγικής κατηγορίας (Canon 350D). Θέλω να γράψω εν ολίγοις, για αυτά που μέτρησαν σε εμένα και όχι ένα εκτενές review κάθε λειτουργίας και παραμέτρου της μηχανής. Και σιγά-σιγά το νήμα μπορεί να εμβαθύνει, από εμένα ή και άλλους τυχόν φίλους κατόχους της μηχανής.


Πρώτη λοιπόν εντύπωση, το σώμα. Κατασκευή στιβαρή, αψεγάδιαστη (made in Japan, το ξαναλέω γιατί προσωπικώς το εκτιμώ ως σφραγίδα). Αδρές γραμμές, τυλιγμένο όπου πιάνεται με λάστιχο, φωνάζει πως εισέρχεσαι σε νέα κατηγορία. Σοβαρή. Ικανό να διασκεδάσει οποιαδήποτε αμφιβολία σου άφηνε η προηγούμενη μηχανή περί της φύσης της, ως εργαλείου δηλαδή ή/και γκάτζετ. Εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για εργαλείο. Το πρόσθετο (κάπου 250+ γραμμάρια) βάρος, δίνει σωστό ζύγισμα, πλέον η μηχανή φοράει τον φακό και όχι το ανάποδο. Γκριπ, τα δάχτυλα και η παλάμη σου βρίσκουν τη θέση τους αμέσως με φυσικότητα. Μου αρέσει το κράτημα, μάλιστα ακόμη δεν έχω φορέσει το λουράκι στη μηχανή, νομίζω θα μου το χαλάσει. Έχω καιρό.


Χειριστήρια, εργονομία, μενού, λειτουργίες. Ξαφνικά τα κουμπάκια πολλαπλασιάστηκαν. Ωραία, επιλέγω iso από κουμπάκι και τη ροδέλα του κλείστρου. Πλέον υπάρχει η ένδειξη στο σκόπευτρο, δεν χρειάζεται να σηκώσω τη ματιά μου. Όπως και drive, φωτομέτρηση, σημείο εστίασης. Πολύ ωραία. Η επάνω οθόνη έγινε μεγαλύτερη, δίνει περισσότερη πληροφορία. Τα μενού στη γνωστή διάταξη της Canon, θέλουν όμως λίγο ψάξιμο. Πώς επιλέγω το περίφημo live view? Βλέπω επιλογή στο μενού, την ενεργοποιώ, τίποτα. Τι πιο φυσικό να πατήσω το κεντρικό μεγάλο κουμπί του πίσω περιστροφικού επιλογέα, και ιδού!
Ναι, έχω την κακή συνήθεια να μην διαβάζω το μάνιουαλ. Κάποια στιγμή θα γίνει. Όχι όσο τα καταφέρνω κι έτσι.

Τα iso πλέον αλλάζουν με βήμα 1/3 στοπ. Καλό. Εάν με κάποιο κόλπο έπεφταν και στο 50 ή παρακάτω, ακόμη καλύτερα.

Η οθόνη χορταστική. Μεγάλη, ευκρινής, βοήθημα στο live view. Εύκολα ο ...αδιάβαστος βρίσκω τα σχετικά κουμπάκια, μεγέθυνση 10x, εστίαση με ακρίβεια τρίχας. Εστιάζω στη Σελήνη, γεμίζει όλη την οθόνη, βλέπω τα σύννεφα να περνούν μπροστά της σαν σε ταινία. Πλέον ξέρω τι βγάζω, ακριβώς. Όχι πειράματα. Και είμαι τύπος του ενός κλικ.

Έχει κάτι κουμπάκια για προσωπικές επιλογές, αυτά ούτε που τα πειράζω. Κάποια στιγμή. Αυτό μπορεί να το λέω για καμιά 2ετία ακόμη.

Επισκόπηση λήψεων, η μετάβαση από εικόνα σε εικόνα, με τον πίσω τροχό, πετάει! Εναλλάσσονται στην οθόνη σαν σε ταινία!

Το φλασάκι χρήσιμο και ισχυρό, αλλά τα καίει. Πρέπει να βρω πώς ρυθμίζεται η έντασή του, δεν είναι στο ίδιο μενού που το είχε η 350D, μπερδεύτηκα. Τώρα?

Η λήψη, μία απόλαυση. Ξεχνάω εντελώς τον υψίσυχνο σουριστό, σχεδόν μακρόσυρτο, ήχο του ανεβοκατεβάσματος καθρέπτη της 350D.
Κλακ-κλακ. Κλακ-κλακ. Ξερό, κροταλιστό. Και σιγανό. Επιθετικό τυφέκιο, σε σίγουρο χέρι. Με κάθε κλικ ("κλακ", πλέον) διψάς για το επόμενο. Όχι σε ριπή, δεν το συνηθίζω. Ένα-ένα καρέ, και γρήγορα.

Μπλακ-άουτ, δεν το καταλαβαίνω. Η ταχύτητα εστίασης, μεγάλη διαφορά από την 350D. Και η ακρίβεια ομοίως. Εδώ δεν υπάρχουν αβεβαιότητες. Ξέρεις ότι θα εστιάσεις. Αδύναμος κρίκος θα είναι ο φακός σου.

(συνεχίζεται)

Σκόπευτρο.
Fiat lux, απαίτησε ο χρήστης που έχει βγάλει τα μάτια του με τα μικρά σκόπευτρα. Και εγένετο Φως. Πολύ φως. Παντρεμένο ειδικά με φωτεινούς φακούς, δεν θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Εικόνα μεγάλη, επαρκής για να εστιάσεις με το μάτι δίχως βοηθήματα. Εδώ το μέγεθος μετράει, μπορώ να ελέγξω καλύτερα τα στοιχεία της σύνθεσης και όχι απλώς τα όρια του κάδρου μου. Ίσως αλλάξω την οθόνη εστίασης, με πρεσίζιον ματ.

Στα δύσκολα υπάρχει και το live view. Αυτό που μόλις πρωτοβγήκε ως χαρακτηριστικό στις ψηφιακές slr, σήκωσα φρύδι, σχεδόν χλεύασα. Ο πιουρίστας μέσα μου ανατρίχιασε από την εισαγωγή στοιχείου από τον κόσμο των κόμπακτ, ανουσιούργημα. Ντροπή μου. Για έναν που θα το χρησιμοποιήσει σωστά, και όχι για να τραβάει με το χέρι στη διάταση, είναι εργαλείο.
Πολυτιμότατο βοήθημα για όποιον επιμένει να εστιάζει χειροκίνητα. Αναντικατάστατη στο μάκρο.

Κάνει ακριβώς ό,τι υπόσχεται. Την εικόνα που θα τραβήξεις, την βλέπεις τώρα... σε απευθείας ανταπόκριση. Πατάς το πάνω δεξιά κουμπάκι της μεγέθυνσης, 1 φορά έχεις 5x, 2 έχεις 10x, την 3η επανέρχεσαι στο κανονικό. Δεν χρειάζεται να διαβάσεις καν το μάνιουαλ για να τα καταλάβεις. Ευτυχώς, η Canon είναι επιεικής σε χρήστες όπως η αφεντιά μου.
Πατάς δύο φορές του κομπάκι, 10x, έχεις την απόλαυση να βλέπεις απευθείας το αποτέλεσμα των μικρομετρικών διορθώσεων της εστίασής σου. Τι γίνεται όταν γυρνάς το δαχτυλίδι εστίασης 1 χιλιοστό. Όπως επίσης και τι κραδασμούς έχει ένα ξύλινο δάπεδο! Το "ακίνητοι!" το λες πλέον στους πόδες σου.
Πρέπει να έχει και AF στο live view, δεν το δοκίμασα. Ποιος ο λόγος? Είναι εργαλείο για ακρίβεια δεκάτου του χιλιοστού, όχι για AF. Για τα άλλα υπάρχει το σκόπευτρο.

Αυτονομία εντυπωσιακή. Ίσως με εντυπωσίασε η σύγκριση με την γερασμένη μία και μοναδική μπαταρία της 350D μου, που θα μου έβγαζε την πρώτη ένδειξη στις 150 -κανονικές- λήψεις. Εδώ η πρώτη φόρτιση μου έβγαλε πάνω από 200 (δίχως να τελειώσει), εκ των οποίων 2 ...macro sessions, με το live view σχεδόν μονίμως αναμμένο, ειδικά στη δεύτερη για 40λεπτο και βάλε. Χώρια οι απανωτές επισκοπήσεις, το ψάξιμο των μενού από τον νεωφώτιστο...
Σε κανονική χρήση υπολογίζω, με τα παραπάνω δεδομένα, πάνω από 600 πραγματικές φωτογραφίες. Λήψεις ενός φωτογραφικώς δραστήριου 3ημέρου για εμένα, εξαντλητικής ημέρας για έναν πιο απαιτητικό. Ας πάρει και δεύτερη μπαταρία αυτός...

Sensor Cleaning.
Για εμένα, ψυχολογική ιδίως λειτουργία έχει, και αυτό επειδή αλλάζω φακούς σαν τα πουκάμισα. Το περιοδικό φυσηματάκι με το πουάρ το θέλει. Στα μάκρο είδα κουκίδες στις μεγάλες (5-6x) μεγαθύνσεις. Ίσως είναι των φακών βέβαια, γιατί στον αισθητήρα δεν είδα τίποτα. Ας ειν' καλά το healing brush, εξάλλου μάκρο θα βγάλω λίγα καρέ, δεν είναι τίποτα να τα περάσω κόσκινο στην επεξεργασία.

Re: Απάντηση: Re: Canon EOS 40D - εντυπώσεις

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΤΑΣΟΣ said:

Από την πίσω μεριά πάνω δεξιά έχει ένα κουμπάκι AF. Ακριβώς αυτό κάνει: νετάρεις την ώρα που είσαι στο life view. Βέβαια την στιγμή του focus σβήνει η οθόνη.

Για να πω την αμαρτία μου, εγώ θα ήθελα πιό sharp φωτογραφίες. Πλάκα πλάκα βγάζω photo με την κάμερα την canon HV-20 και (συγχωρέστε με γι αυτό που θα πω) αλλά παρόλο την μικρή ανάλυση 3MPφαίνονται στη οθόνη του υπολογιστή πολύ πιό sharp σε σχέση με τη 40D + L φακούς.

Click to expand...

100% crop. Γίνεται πιο sharp? Υπόψιν, με περιθώριο για αρκετό unsharp mask, εδώ μιλάμε για απλή μετατροπή του raw της μηχανής. Και για λήψη με ταχύτητα μόλις 1/25...

Εξάλλου το 100% crop όσο μεγαλώνουν τα μεγκαπίξελς του αισθητήρα, χάνει...

Πάρε το jpeg της μηχανής σου, το κάνεις resize -απλό- στα 3mp, του ρίχνεις ένα ελαφρό (40-50%) unsharp mask, και τότε κάνεις συγκρίσεις. Υπόψιν για μέγιστη οξύτητα, θέλουμε ταχύτητα, τουλάχιστον 2πλάσια του εστιακού μήκους του φακού, και ακριβέστατη εστίαση εάν πρόκειται για ανοικτά διαφράγματα.

Αναλόγως τον φακό, άλλοι είναι καλοί κοντά, άλλοι μακρυά. Άλλοι τα προσπαθούν αμφότερα. Επίσης στο άπειρο, η οξύτητα του αποτελέσματος εξαρτάται καθοριστικώς από τη διαύγεια της ατμόσφαιρας.

Πάντως είναι υπερβολικό να περιμένουμε από τους φακούς μας τέτοια απόδοση σε όλο το κάδρο (το παραπάνω κροπ είναι κάπου από το μέσον), σε αισθητήρα 10mp και άνω.

Βλάση, λες να πιάνω τα στάνταρντς των μικροστοκ?

Στα του αποτελέσματος τώρα.

Όπως είναι απολύτως αναμενόμενο για τον περίπου αλλεργικό στις οδηγίες τύπο, οι επιλογές είναι στο Auto. Όχι το πρόγραμμα λήψης, ο επιλογέας είναι μονίμως στην προτεραιότητα διαφράγματος. Αλλά οι επιλογές θερμοκρασίας χρώματος, κορεσμού, οξύτητας κλπ. Προτιμώ ούτως ή άλλως πάντα raw.

Όμως το τελευταίο δεν θέλει φτιάξιμο, σχεδόν καθόλου. Το φτιάξιμο είναι μόνο για να φέρω το αποτέλεσμα σε αυτό που έχω στο μυαλό μου, όχι για να "βελτιώσω" ή διορθώσω κάτι λάθος. Η θερμοκρασία χρώματος, ακριβέστατη, τα χρώματα φυσικότατα. Ελαχιστότατη απόκλιση από τον μετατροπέα raw. Διαφορές της τάξης των 100 Κέλβιν. Και γιατί να ακολουθήσω την πρόταση του μετατροπέα? Η μηχανή μου "είδε", και είδε σωστά.

Φωτομέτρηση. Χρήσιμη επιλογή η σποτ, πάντως από συνήθεια επιμένω στην κέντρου βάρους. Με AF φακούς δεν με προδίδει, με τους χειροκίνητους παλιούς που το διάφραγμα κλείνει με το χέρι, εξακολουθεί να υπάρχει ένα θεματάκι, αλλά η διαφορά πλέον φωτομέτρησης με το "σωστό" είναι μικρή. 2/3 στοπ διαφορά με τον ίδιο φακό ανοικτό και κλειστό είναι κάτι το οποίο βρίσκω πλέον σύνηθες. Αυτά για όποιον έχει το βίτσιο των ανταπτόρων.

Το φαινόμενο δυναμικό εύρος το βρίσκω σημαντικά μεγαλύτερο από την 350D. Σε θέμα με σκιερά, θα μου τον υπερφωτίσει μεν, αλλά δεν θα κάψει τον ουρανό, θα διατηρήσει πληροφορία. Ίσως ευθύνεται το highlight tone priority mode, που είναι εξ αρχής ενεργοποιημένο. Πάντως με λίγο ανέβασμα του recovery άντε και λίγο κατέβασμα του luminocity του μπλε, έχω τον ουρανό και πάλι γαλάζιο και όχι άσπρο.