Du Pre- Cello Concertos

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

dionisp

Established Member
25 January 2007
148
Το κείμενο δεν είναι παρουσίαση στα πρότυπα της κατηγορίας όσο μια πρόταση που νομίζω ότι καλό είναι να κατατεθεί. Στην προνομιακή τιμή λίγων ψωροδολλαρίων (δεν ξέρω αν ισχύει η τιμή παγκοσμίως) μπορεί κάποιος να πάρει τα μισά άπαντα του τσέλου σε αυτό το τριπλό άλμπουμ αφιέρωμα στην Du Pre.

Ποια είναι αυτά:
  • Ο ορισμός του κλασσικού κονσέρτου όπως στοιχειοθετείται από τον Haydn. 2 κονσέρτα για το όργανο ιδιαίτερα απαιτητικά (κυρίως το Ρε) που αποτελούν την βάση στη δομή του κλασσικού ρεπερτορίου των τσελιστών.
  • Ένα (και μάλλον το καλύτερο) κονσέρτο από τα 12 (πανάθεμα τον) που έγραψε ο Boccherini για τσέλο. Κλασσική ιταλική σχολή.
  • Κερασάκι ο άγνωστος σε μένα συνθέτης Monn.
  • Οι ρομαντικοί γίγαντες του οργάνου (τους παραθέτω κατά σειρά προσωπικής προτίμησης) Schumman, Saint Saens και Dvorzak.
  • Ο ιδιωματικός ρομαντικός του μεταιχμίου της μουσικής έκφρασης κύριος Elgar
Με λίγα λόγια από την μορφή του κονσέρτου για το όργανο μένει να ακούσετε μετά:
  • Την υπόλοιπη ιταλική σχολή (Boccherini & Vivaldi)
  • Έργα 21ου αιώνα που τα περισσότερα γράφηκαν με την επιρροή της προσωπικότητας του Rostro (αναφέρω με σειρά προτίμησης):
  • Shostakovich Concerto no. 2
  • Dutillieux Cello Concerto
  • Shostakovich Concerto no. 1
  • Britten Cello Symphony (αν παραφράσουμε λανθασμένα το έργο σαν κονσέρτο)
Επί του θέματος τώρα! Στην περίπτωση Du Pre παίζει τεράστιο ρόλο στη φήμη της η αρρώστια της που οδήγησε και στην πρόωρη λήξη της καριέρας της. Το παίξιμό της χαρακτηρίζεται από έντονη συναισθηματικότητα όσο αφορά τα φραστικά στοιχεία και τις επιλογές της στην ανάγνωση των έργων. Το ηχόχρωμα της ωστόσο θα το χαρακτήριζα «λεπτό» σε σχέση με τη σχολή που καθιέρωσε ο Rostropovich (και συνεχίζει η Gutman) κάτι το οποίο ίσως να οφείλεται και στο δύστροπο Stradivarius που έπαιζε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ίδια θεωρούσε το συγκεκριμένο όργανο πολύ δύσκολο και τραχύ κάτι που επιβεβαιώνει και ο Yo Υo Μa που έγινε κάτοχος του οργάνου αργότερα.

Προσωπικά δεν κατατάσσω την Jacqueline στην κατηγορία των διαττόντων αστέρων που η φήμη τους εκτοξεύτηκε για μη μουσικούς λόγους. Αν λάβουμε αποστάσεις από τα ιδιότυπα παιχνίδια της μοίρας της, νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε στο ότι η Du Pre είχε μια μουσική ιδιοφυία έντονα γυναικεία (κάτι που λείπει αρκετά από τον μουσικό κόσμο) η οποία όμως σαφέστατα δεν πρόλαβε να ωριμάσει και να εξελιχθεί. Όπως έχω πει και για άλλους μουσικούς που έφυγαν πρόωρα από το μουσικό σύμπαν, θεωρώ τεράστια απώλεια το ότι δεν είχαμε την τιμή να ακούσουμε την ώριμη Du Pre. Σκεφτείτε το! Σταμάτησε να παίζει στα 28 της που ουσιαστικά είσαι ψυχικά, συναισθηματικά και νοητικά νεογνό απέναντι στο έργο που έχεις να αντιμετωπίσεις.

Πέρα από αυτά, η προσέγγιση της στα ρομαντικά κονσέρτα είναι άψογη. Ιδιαίτερα η εκτέλεση του πολύ όμορφου κονσέρτου του Schumann με έχει γοητεύσει αφάνταστα. Στον Haydn διατηρεί σωστά και αισθητικά όμορφα τις ισορροπίες που απαιτούν τα έργα μεταξύ δεξιοτεχνίας, πειθαρχίας και εκφραστικότητας.

Du Pre και Elgar Concerto = L.F.E θα μπορούσε να γράφει ένα τοίχος. Η εκτέλεση της είναι μνημειώδης, ένας χείμαρρος ήχου που ξεχειλίζει και σε γραπώνει. Η εκτέλεση με τον Barbirolli που περιέχεται στην συγκεκριμένη συλλογή είναι κατά τη γνώμη μου πολύ καλύτερη από αυτή που ηχογράφησε με τον άντρα της τόσο στο παίξιμό της όσο και στην απόδοση της ορχήστρας.

Ένα άλμπουμ λοιπόν πραγματική ευκαιρία αφού σε budget price πλουτίζεις τη δισκοθήκη σου με ένα καλό πορτραίτο μιας πολύ σημαντικής μορφής του τσέλου ενώ ταυτόχρονα γνωρίζεις τα κονσέρτα της κλασσικής και ρομαντικής εποχής του οργάνου. Συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τους ενδιαφέρει το όργανο χωρίς να έχουν εντρυφήσει δισκογραφικά σε αυτό. Προσθέτοντας τις ηχογραφήσεις του Rostro στα πιο σύγχρονα έργα που αναφέρω κάποιος έχει μια αρκετά καλή εικόνα χωρίς να γεμίζει δισκάκια (για αρχή χε,χε).

Στα μείον το εξαιρετικά φτωχό βιβλιαράκι που συνοδεύει το άλμπουμ.
 

Attachments

  • du pre.jpg
    du pre.jpg
    34.9 KB · Views: 29
Διονύση τα κονσέρτα του Χάυδν τα λατρεύω, με ιδιαίτερη αδυναμία στο πρώτο. Επιτομή της χάρης, της κομψότητας και της ευδαιμονίας. Η καλύτερη εκτέλεση που έχω ακούσει είναι με το Ροστροπόβιτς και την ASMF στην EMI. Πως τα πάει η Du Pre εκεί;

ΥΓ. Καλώς το δέχτηκες, με γειά! :ernaehrung004:
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Ωραία και επεξηγηματική παρουσίαση..
Διονύση ευχαριστούμε θερμά.
Για Schumann και Elgar προσυπογράφω ανεπιφύλακτα.Elgar με Barbirolli ασφαλώς.
Ο Haydn της είναι επίσης εξαιρετικός ...
Τονίζει περισσότερο τό μελίρρυτον τών θεμάτων του,αλλά αυτό ,για μένα ,είναι αρκετά ταιριαστό με την μουσική υφή τους.
 

send

AVClub Fanatic
19 June 2006
30,947
Θεσσαλονίκη
Δεν έτυχε να ακούσω ο,τιδήποτε άλλο από Du Pre πέραν των περίφημων τρίο του Μπετόβεν (Μπάρενμποιμ, Τσούκερμαν, παρεμπιπτόντως το Άμαζον το έχει ομοίως σε τιμή χώμα), ακούγεται για καλή πρόταση η συλλογή...
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Τάσο πάρτην αβλεπί...
Ακόμα και ο βαρετός για μένα Elgar(σέ άλλα του έργα) απογειώνεται στο κοντσέρτο του από την Ζακλίν.
Τα υπόλοιπα έργα ειναι πανέμορφα(βεβαια ο Ροστρο στον Ντβόρζακ διατηρεί τά σκήπτρα ,αλλά μικρή σημασία έχει αυτό)
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Διονύση ρεσπέκτ από μένα .... υπέροχη η αναφορά σου και η πρόταση σου ...

... αυτές τις ημέρες ακούω τα των Σούμαν και Σαιν Σανς (βέβαια με τον Γιάνος Στάρκερ, λόγω κάποιου δώρου) αλλά και οι εκτελέσεις της Du Pre που έχω, βρίσκω ότι δεν υπολείπονται καθόλου ..... Ειδικά του Σούμαν με κάνει και αναθεωρώ πολλά πράγματα γιαυτόν......

Η εύστοχη παρατήρηση σου ότι η Du Pre δίνει την γυναικεία ματιά τα λέει όλα .... και αυτή η ματιά είναι απολύτως αναγκαία σε κάποια έργα .....

εγώ προσωπικά την λατρεύω.... δεν είναι Μτσλαβ αλλά είναι και αυτή απαραίτητη ....
 

dionisp

Established Member
25 January 2007
148
Δαμιανέ για τον Haydn όπως τα λέει ο Σπύρος είναι. Προσωπικά δεν βρίσκω το απόλυτο σε καμία από τις 2 εκτελέσεις (Rostro - Du Pre) παρόλο που και οι δύο είναι εξαιρετικές (μάλλον φταίω και εγώ σε αυτό διότι με μπερδεύει ακόμα η ερμηνευτική προσσέγγιση στην κλασσική εποχή). Αξίζει νομίζω να την ακούσεις για δεύτερη άποψη χωρίς να είναι must.

Send το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι μια καλή λύση για παραπέρα και για αυτό κιόλας το πρότεινα (όχι δηλαδή σαν τις απόλυτες εκτελέσεις). Ωστόσο, μόνο και μόνο για να πάρεις τις ηχογραφήσεις του Shumann και του Elgar- που για μένα είναι εξαιρετικές από την κυρία- σε ξεχωριστά δισκάκια θα πληρώσεις περίπου τόσο. Αμαρτία δεν είναι;

Σπύρο για τον Dvorzak συμφωνούμε. Ο "επικός" ήχος του Rostro του πάει λουκούμι. Δεν υπάρχει σύγκριση.

Δημοκηδή από Στάρκερ δεν έχω ακούσει δυστυχώς τίποτα. Το κονσέρτο του Saint Saens θέλει περισσότερο "διάβασμα" από μέρος μου.

Αν μου έλεγε κάποιος ότι θα άνοιγα θέμα για κονσέρτα θα με έπιαναν τα γέλια. Γενικώς το κονσέρτο σαν φόρμα ουδέποτε με τρέλανε πλην εξαιρέσεων βεβαίως βεβαίως.
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
To Davidoff που έπαιζε η Du Pre πρέπει να είναι το μοναδικό σωζόμενο τσέλλο του Στραντιβάρι.Ήταν δώρο της γιαγιάς της και της το χάρισε λέγοντάς της ότι θα ήταν το πιο σημαντικό της περιουσιακό στοιχείο και θα μπορούσε να το πουλήσει σε μια ώρα ανάγκης. Δυστυχώς αναγκάστηκε να το πουλήσει λόγω αδυναμίας της να το χρησιμοποιήσει όταν η ασθένειά της της αφαίρεσε τη δύναμη από τα δάκτυλα. Το Davidoff είναι τσέλλο μπαρόκ - δεν έχει στήριγμα και κρατιέται ανάμεσα στα πόδια του εκτελεστή ενώ οι χορδές είναι από έντερο - θέλει δηλαδή πολύ δύναμη και είναι δύστροπο όργανο.Η Du Pre είχε προσθέσει μεταλλικό στήριγμα ενώ ο Γιο Γιο Μα το αφαίρεσε και επανέφερε το όργανο στην αρχική του μορφή. Ο ήχος του οργάνου είναι εκπληκτικός αλλά αυτό δεν φαίνεται τόσο στις παλιές ηχογραφήσεις της Ζακλίν αλλά στις νεότερες του Γιο Γιο Μα στη Sony - π.χ. στις σουίτες του Μπαχ, οι οποίες αξίζει να αγοραστούν μόνο και μόνο για τον ήχο του οργάνου.
 

send

AVClub Fanatic
19 June 2006
30,947
Θεσσαλονίκη
Το περίφημο Davydov Στραντιβάριους δεν είναι το μόνο τσέλο της περίφημης οικογένειας κατασκευαστών, η ίδια η Du Pre είχε μάλιστα ακόμη ένα, και μάλιστα παλαιότερο, το οποίο σήμερα φέρει το όνομά της. Και ήταν δώρο το (Davydov) από τη νονά της, ο δε Γιο Γιο Μα απλώς κατέχει σήμερα το περίφημο όργανο, του οποίου ιδιοκτήτης είναι το ίδρυμα Vuitton
http://en.wikipedia.org/wiki/Davidov_Stradivarius
 

caerbannog

Established Member
7 May 2008
290
Σωστά δεν είναι το μοναδικό. Έχει βέβαια μοναδικό ήχο.Είναι πιο "σκοτεινό". Παρασύρθηκα από το κείμενο του Toby Faber. Υπάρχουν 63 μέχρι σήμερα και το πιο πρόσφατα ανακαλυφθέν (2004) το προλάβανε τελευταία στιγμή πριν μετατραπεί σε σιντοθήκη. Για σύγκριση μπορείτε να ακούσετε και το Janos Starker (με άλλο Stradivari) ο οποίος είναι εξαιρετικός στα κονσέρτα του Σούμαν, του Σεν Σαν και του Λαλό με τον Ντοράτι σε πολύ καλή ηχογράφηση της Mercury. Ο ήχος του οργάνου ακούγεται πιο φωτεινός-ασημένιος από το Ντάβιντοφ που είναι πιο σκοτεινό και γλυκό - μοιάζει σα βιόλα ντα γκάμπα.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι και τα δυο όργανα της Ζακλίν ξεχάστηκαν μέσα σε ταξί από το το Γιο Γιο μα και το Λυν Χάρελ και παραδόθηκαν από τους ταξιτζήδες.