22 Αυγούστου 1954.Λουκέρνη...Philarmonia Orchestra.Schwarzkopf,Cavelti,Hafliger,Edelmann.Lucerne Festival Chorus.
Oι πάντες γνωρίζουμε τήν 9η αλλά είναι δύσκολο να μετουσιωθεί αυτή η γνώση σέ λόγια...
Πάντως η 9η Συμφωνία τού Beethoven είναι συνυφασμένη με τον Wilhelm Furtwangler,ο οποίος τήν διηύθυνε στην ζωή του 96 φορές και την ηχογράφησε 10 φορές πάντα ζωντανά...
Γιά τον Furtwangler η 9η ήταν πάντα μιά ζωντανή μυσταγωγία πού δεν μπορούσε να περάσει από τίς πόρτες ενός Studio ηχογραφήσεως...
Στήν Λουκέρνη πήγε άρρωστος και πολύ κουρασμένος..Hταν 68 ετών αλλά μεταπολεμικά είχε περάσει απο Συμπληγάδες...
Οταν ανέβηκε στό pondium ήταν αυτός και η Μουσική...Οτι υπηρέτησε σέ όλη του την ζωή .
Τό Allegro non troppo αρθρώνεται αναλυτικά μέσα απο μιά υπόκωφη ένταση πού κορυφώνεται γύρο στά 10min και 20sec όπου τά τύμπανα ακούγονται να ηχούν μοναδικά επί δίλεπτο μέ εναν τρόπο σχεδόν άγριο ,απειλητικό και απελπισμένο...
Τά έγχορδα στό molto vivace μαζί με το Κόρνο τού περίφημου Dennis Brain προσδίδουν εναν χορευτικό ρυθμό συνοδεία τυμπάνου,δομημένο και ασταμάτητο...
Πεντακάθαρη μουσική άρθρωση,πάνω στην οποία ο Furtwangler δημιουργεί έναν πίνακα ζωγραφικής(ο Beethoven γι´αυτόν δέν ήταν μόνον Αρχιτεκτονας,αλλά κυρίως Ζωγράφος),γεμάτο ήχους με μιά εκπληκτική χρήση τών πνευστών..
Φτάνοντας στο μαγευτικό Andante molto candabile πού είναι ένα πραγματικό Andante διαρκείας 19.30min έχω τήν εντύπωση οτι οι ακροατές θα κρατούσαν ακόμα και την ανάσα τους....
Εδώ πλεον ο Furtwangler περνά σέ έναν κόσμο ομφαλοσκόπησης και ιερής προσήλωσης.......
Τά έγχορδα ηχούν μελαγχολικά και ο ´Κόσμος Ετούτος´δεν χωρά αυτούς τούς ήχους.
Κάπου εδώ θα πρέπει ο Μαέστρος να ένοιωσε αυτό πού είπε μετά το τέλος τής Συναυλίας στην γυναίκα του:'Σήμερα αισθάνθηκα πώς ένα μέρος τού εαυτού μου πέρασε ´απέναντι´´.
Σε αυτό το andante περνάει από μπροστά του όλη του η ζωή....Οι θυσίες για την Τέχνη,η Προπολεμική Γερμανία,ο Ναζισμός,η αμφισβητηση του απο τούς Συμμάχους και απο ομοτέχνους του για ένα διάστημα,η κάθαρσή του ,πιθανές ενοχές,η θλίψη αυτού πού έρχεται.................
Εδώ ο Furtwangler γνωρίζει....
Εχει αποκτήσει πλέον τήν επίγνωση τού πεπερασμένου.......Τής Μοίρας....
Με ποιόν άλλον θα μπορούσε να το μοιραστεί καλύτερα παρά με τον Μεγάλο Μοναχικό ...
Και ζωγραφίζει πάνω στό pondium, με εκείνον τόν παράξενο τρόπο που κινούσε το κορμί του διευθύνοντας, έναν μεγάλο αποχαιρετισμό..
Εδώ η Ομορφιά μαζί με την Απελπισία...
Εδώ η Αγάπη μαζί με την Λύτρωση.
Εδώ Η Γέννηση και ο Αχέροντας....
Ολος αυτός ο Κόσμος του γίνεται ένα Μουσικό Σύμπαν,πού συμπεριλαμβάνει τά εκατομύρια Νοτες πού κοιμήθηκε μαζί τους ,πάντα εκεί ταγμένος..........
Και μετά το Presto.
Kαί ο ήχος απο τά ´Βαρειά Εγχορδα´...
Η Προετοιμασία γιά την Γιορτή...
Καί η Κραυγή τών Πνευστών.
Και πάλι τά έγχορδα πού εισάγουν στην Ωδή..Ζωγραφίζουν το Θέμα συλλαβιστά.Η Μιά πινελιά δίπλα στην άλλη...
Και η Εκρηξη.
Το Φώς πού δίνει την Ζωή .
Τύμπανα και Πνευστά προετοιμάζουν την είσοδο τής Φωνής.Ο Freunde Nicht diese Tone......................
Oι 4 Σολίστ και μιά Χορωδία πού τραγουδά σαν να είναι η Τελευταία Φορά...
Η ´Χαρά´ξεχύνεται σχεδόν Αγρια και Πρωτόγονη...Τετοιο φινάλε γιά 9η δύσκολο να επαναληφθεί..
Λές και αντικρύζει κάποιος τον Ηλιο πρίν την Τελική Εκλειψη...Froh ,wie seine Sonnen Fliegen.......................
O Koσμος μιά Μεγάλη Αγκαλιά.
Ενα Φιλί γιά Ολόκληρο τον Κόσμο...Γιά Ολα τα Αδέλφια...
Χαρά ,Κόρη τών Ηλυσίων Πεδίων..............
Ενα μεγάλο Φινάλε ,ένας Μεγάλος Αποχαιρετισμός.
Λουκέρνη 22 Αυγούστου 1954.
Ο Wilhelm Furtwangler 'βλέπει´μέσα από τήν Τελευταία 9η πού διευθύνει τόν Θάνατο και τήν Ανάσταση..
Βλέπει τό Κλείσιμο τού Κύκλου καί την επιστροφή στην Αθανασία τής Τέχνης.
Ο Μάεστρος παρέμεινε ανάμεσα στούς δύο Κόσμους γιά 100 ακόμα μέρες...
Διέβη τον Αχέροντα στίς 30 Νοεμβρίου τού 1954.
Η Music and Arts επανεξέδοσε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο(επιτέλους) στά τέλη τού 2007 ,μέ θαυμάσια ηχητική επεξεργασία.Πρόκειται γιά Μνημείο τής Ανθρώπινης Δημιουργίας...
Στίς 7Μαϊου τού 1824 ο Μπετόβεν τήν διηύθηνε γιά πρώτη φορά..Δεν τήν άκουσε ποτέ......
Καλή Ανάσταση σέ όλους.
Σέ ένα Καλύτερο Κόσμο..
Στούς φίλους μου τής Μουσικής Κατηγορίας,πού έχουν συμβάλλει όλοι,καθείς με το λιθαράκι του,σέ αυτή την συχνά μαγευτική ομήγυρη.
Last edited: