Λευκός Πάταγος

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
e0044073_11071795.jpg

Pat Metheny Group - Pat Metheny Group - ECM 1978

Και έτσι ξαφνικά, μετά από δυό προσωπικούς δίσκους, έρχεται ένας δίσκος που ταράζει τα νερά της jazz μουσικής. Ο Metheny πλαισιώνεται από το alter ego του τον Lyle Mays στο πιάνο και τα πλήκτρα και τους Mark Egan και Dan Gottlieb στην rhythm section και σχηματίζει το πρώτο του συγκρότημα.

Η φρεσκάδα, ο πλούτος νέων πρωτότυπων ιδεών, ο αυθορμητισμός, η ενέργεια, η ηρεμία, η αυτοπεποίθηση και η ξεκάθαρη κατάθεση πρότασης περιγράφουν συνοπτικά το 40λεπτο αριστούργημα.
Ο Pat δένει αρμονικά με τον Lyle, ο ένας είναι η προέκταση του άλλου. Το παίξιμο και των δυό σημαδεύεται από λυρισμό, καθαρές φράσεις, απουσία κλισέ και δομές ανόθευτης νέας jazz. Πως είναι δυνατόν τόσα καινούργια μαζί ? Κάθε ένας μιά υπογραφή. Ένας ήχος από τον καθένα που τόσοι προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να αντιγράψουν.
Από τη δροσιά του San Lorenzo, τυπικό δείγμα φωνής Metheny, το αιθέριο, ονειρικό Phase Dance της πρώτης πλευράς, περνάς γρήγορα στο Jaco, τυπικό jazz fusion, γιά να ακολουθήσει το δίδυμο April Wind - April Joy, εύθραυστο και λυρικο, ξεκινώντας από τον αυτοσχεδιασμό στη δωδεκάχορδη και αναπτύσσοντας θέματα πληρότητας και οικονομίας γιά να κλείσει με το αριστοτεχνικό Lone Jack, περίτεχνο δείγμα ακροβατισμού jazz fusion.
Ο δίσκος κυλάει αβίαστα, σε αιχμαλωτίζει, σε πολιορκεί με την ουσία του. Τα θέματα διαδέχονται το ένα το άλλο και συντίθενται και διαπλέκονται με ενθουσιασμό και, γιατί όχι, τύχη πρωτάρη που χτυπάει jack pot.

Ποτέ δίσκος δεν ήταν τόσο λιτός όσο το λευκό εξώφυλλό του και τόσο πλούσιος όσο το λευκό αφήνει την φαντασία σου να οργιάσει.

Ο Metheny πλέον καθιερώνεται και ως ηγέτης και δηλώνει σαφώς την παρουσία του στα μουσικά δρώμενα στα τέλη των 70'ς.

Και γυρνάει νέα σελίδα.
5 στα 5 και λίγα είναι.
 

Haagenti

AVClub Fanatic
18 November 2006
16,559
Ministry Of Silly Walks
e0044073_11071795.jpg

Pat Metheny Group - Pat Metheny Group - ECM 1978

Και έτσι ξαφνικά, μετά από δυό προσωπικούς δίσκους, έρχεται ένας δίσκος που ταράζει τα νερά της jazz μουσικής. Ο Metheny πλαισιώνεται από το alter ego του τον Lyle Mays στο πιάνο και τα πλήκτρα και τους Mark Egan και Dan Gottlieb στην rhythm section και σχηματίζει το πρώτο του συγκρότημα.

Η φρεσκάδα, ο πλούτος νέων πρωτότυπων ιδεών, ο αυθορμητισμός, η ενέργεια, η ηρεμία, η αυτοπεποίθηση και η ξεκάθαρη κατάθεση πρότασης περιγράφουν συνοπτικά το 40λεπτο αριστούργημα.
Ο Pat δένει αρμονικά με τον Lyle, ο ένας είναι η προέκταση του άλλου. Το παίξιμο και των δυό σημαδεύεται από λυρισμό, καθαρές φράσεις, απουσία κλισέ και δομές ανόθευτης νέας jazz. Πως είναι δυνατόν τόσα καινούργια μαζί ? Κάθε ένας μιά υπογραφή. Ένας ήχος από τον καθένα που τόσοι προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να αντιγράψουν.
Από τη δροσιά του San Lorenzo, τυπικό δείγμα φωνής Metheny, το αιθέριο, ονειρικό Phase Dance της πρώτης πλευράς, περνάς γρήγορα στο Jaco, τυπικό jazz fusion, γιά να ακολουθήσει το δίδυμο April Wind - April Joy, εύθραυστο και λυρικο, ξεκινώντας από τον αυτοσχεδιασμό στη δωδεκάχορδη και αναπτύσσοντας θέματα πληρότητας και οικονομίας γιά να κλείσει με το αριστοτεχνικό Lone Jack, περίτεχνο δείγμα ακροβατισμού jazz fusion.
Ο δίσκος κυλάει αβίαστα, σε αιχμαλωτίζει, σε πολιορκεί με την ουσία του. Τα θέματα διαδέχονται το ένα το άλλο και συντίθενται και διαπλέκονται με ενθουσιασμό και, γιατί όχι, τύχη πρωτάρη που χτυπάει jack pot.

Ποτέ δίσκος δεν ήταν τόσο λιτός όσο το λευκό εξώφυλλό του και τόσο πλούσιος όσο το λευκό αφήνει την φαντασία σου να οργιάσει.

Ο Metheny πλέον καθιερώνεται και ως ηγέτης και δηλώνει σαφώς την παρουσία του στα μουσικά δρώμενα στα τέλη των 70'ς.

Και γυρνάει νέα σελίδα.
5 στα 5 και λίγα είναι.



τον είχε και αφιέρωμα στο MEZZO προχθές κατά τις 2μιση το βράδυ.....εξαιρετικός τεχνίτης