Eχοντας μείνει τρείς πλέον(Roscoe Mitchell,Malachi Moghostut,Famoudou Moye)
οι Art Ensemble of Chicago αποτίουν φόρο τιμής στον τρομπετίστα Lester Bowie,πού ´έφυγε ´στά 1999...
Γιά 4 χρόνια επεξεργάζονται το υλικό τους και εν τέλει το παρουσιάζουν μέσω τής E.C.M.στά 2003...
Το Sangaredi ξεκινά μέ κρουστά που θυμίζουν άστρα πού ´πέφτουν´απο τον ουρανό,παραπέμποντας σε πιό παλιές ´αντισυμβατικές ´εποχές τους..
Κρουστά και μπάσο εισάγουν τον ακροατή σέ μιά ανορθόδοξη μουσική γραμμή χωρίς προφανή μελωδία...
Ακολουθεί το πένθιμο(σάν φόρος τιμής)Suite for Lester,πού συναποτελειται απο τρείς μελωδίες,που η μιά διαδέχεται τήν άλλη....
Πένθιμη με διακριτικά κρουστά,που παραχωρεί την θέση της σε μιά πιό μπιτάτη μελωδία ,που καταλήγει σέ μιά εορταστική ατμόσφαιρα,πού αφήνει το ´αποτύπωμά´της στόν ακροατή...
Πένθος για την απώλεια,εκτίμηση για τον φίλο πού χάθηκε,γιορτή γιατί παραμένει παρών ανάμεσά τους με την παρακαταθήκη του.
Τα Zero/Alternate Line και το Tutankhamun αποτελούν μουσικά υποδείγματα δεξιοτεχνίας και δομής πού ´καθορίζει´τό πλαισιο ακόμα και σέ free-jazz συνθέσεις..Μοντέρνα Jazz απο τίς καλύτερες στιγμές τού δίσκου....
Τα τελευταία κομμάτια τού δίσκου(As clear as the sun,He speaks to me often in dreams)παραπέμπουν στούς παλιούς Art...
Kαθαρή κρυστάλλινη free-jazz,που αποδομεί τούς ήχους αλλά παρά ταύτα προσφέρει μουσική απόλαυση και συγκίνηση...
35 χρόνια στό ´κουρμπέτι´,γερασμένοι και ´αποδεκατισμένοι´οι τρείς Art Ensemble στέλνουν χαιρετίσματα στον συνάδελφο και φίλο τους,πού βρίσκεται κάπου ανάμεσά τους και τούς ακούει χαμογελώντας....
Δίσκος της Decca,πού ίσως ξενίσει όσους αντιπαθούν τον Luciano Berio και ίσως ´μισηθεί´από τούς φίλους του...
Ο Berio πάντα αγαπούσε την παράδοση(είναι άλλως τε γνωστός ο τρόπος που είχε χρησιμοποιήσει την 2η τού Mahler)και δεν δίσταζε να εμπνέεται απ´αυτήν....
Στον δίσκο αυτό ο γνώστης τού έργου τού Berio,Richardo Chailly διευθύνει τήν Orchestra Sinfonica di Milano Giuseppe Verdi,παρουσιάζοντας μεταγραφές γιά ορχήστρα τού μοντέρνου συνθέτη....
Ο δίσκος ξεκινά με μιά μεταγραφή απο την σουίτα πού χρησιμοποιείται απο τον Purcell στην Fairy Queen...
Μεταγραφή γιά αρπσίκορδο,φλάουτο,κλαρινέτο,κρουστά,βιόλα και τσέλλο,διατηρεί το μπαρόκ στύλ τού Purcell και προσομοιάζει μάλλον σε φόρο τιμής...
Στο δεύτερο κομμάτι ο Berio 'συμπληρώνει´το ανολοκλήρωτο contrapunctus XIX τού J.S.Bach,μέ ενα πολύχρωμο και πλήρως αφοσιωμένο στον Κάντορα τρόπο,πού ´απομακρύνεται ´μόνον πρός το τέλος όταν εξαϋλώνεται η φούγκα σέ συνθήκες 21ου αιώνα...
Ενας πομπώδης a la marcia Βoccerini προσεγγίζεται απο τον Berio και στίς 4 εκδοχές πού υπάρχουν για την γνωστή ´Ritirata notturna di Madrid'.
O συνθέτης χρησιμοποιεί εν ´σειρά´και τίς 4 ερμηνείες τού εργου για να καταλήξει σε μιά μουσική που θυμίζει μπάντα τού δρόμου,που περνά κάτω απο το παράθυρό μας και εξαφανίζεται μέσα στήν νύκτα αφήνοντας πίσω της τον απόηχό της μαζί μέ τούς υπόλοιπους βραδυνούς ήχους................
Η άρια τού Papageno τού Mozart,απο τον Μαγεμενο Αυλό παίρνει σειρά γιά να αποδομηθεί μουσικά δημιουργώντας μιά φουτουριστική ατμόσφαιρα...
Ο Berio στήν συνέχεια αφού ´διαβάσει´προσεκτικά τά θραύσματα πού άφησε ο Schubert σάν προσχέδια τής 10ης Συμφωνίας του δημιουργεί ένα κορυφαίο καινούριο έργο όπου κυριαρχεί η celesta....
Βασισμένο στίς σημαντικότερες αρχές τής σύγχρονης μουσικής,´περπατά´πάνω στά χνάρια τού Schoenberg και τά επεκτείνει...
Ο Berio σκύβει με αγάπη στά ´πληγωμένα απομεινάρια´τών μουσικών σκίτσων τού Schubert τά αναδομεί,τά μελετά ,τα ερμηνεύει και τά αποδομεί ξανά...
Γεμίζει τά μουσικά κενά και εν τέλει μάς αφήνει ένα θαυμάσιο αισθητικό αποτέλεσμα...
Γιά το τέλος μάς αφήνει την μεγαλύτερη έκπληξη......
Τιμωντας τον Schoenberg επιστρέφει στον Brahms....Για άλλη μία φορά ο Johannes δικαιώνεται...
Η Σονάτα γιά κλαρινετο έργο op.120 No 1 μεταγράφεται σέ συμφωνικό έργο γιά κλαρινέτο και ορχήστρα...
Ο Berio δημιουργεί μιά υπέροχη αισθητικά,άσκηση στύλ,κρατώντας τήν μελωδική γραμμή τής σονάτας ,προσφέροντάς της μάλιστα μιά επίταση μελωδικότητας,δια μέσου τής Ορχήστρας...
Ο Brahms αντιμετωπίζεται με τον προσήκοντα σεβασμό,αλλά και μέ την απόσταση πού απαιτείται απο την εποχή του...
Δίσκος σημαντικός,που αποδεικνύει περίτρανα τήν συνέχεια τής Μουσικής,μέσα στήν ´Ασυνέχειά ´της....