Οι Jesus and Mary Chain είχαν την ίδια μοίρα με το γκρουπ που ήταν η βασική τους επιρροή, τους Velvet Underground. Ενώ οι ίδιοι δεν έγιναν ποτέ πολύ γνωστοί, επηρέασαν τις περισσότερες indie μπάντες των 80’s και 90’s. Πάμε λοιπόν να μάθουμε κάποια πράγματα γι’ αυτούς:
Κάπου προς το τέλος του 1984, τα αδέρφια Jim και William Reid, μαζί με το μπασίστα Douglas Hart και τον ντράμερ Murray Dalglish, σχημάτισαν τους Jesus and Mary Chain και ηχογράφησαν το πρώτο τους single, το “Upside Down”, στην Creation Records. Ήδη από το πρώτο τους single, οι JAMC δείχνουν τις έντονες επιρροές τους από τη δεκαετία του ’60, που είναι οι Velvet Underground, οι Stooges και ο Phil Spector. Ο Murray Dalglish αποχώρησε γρήγορα από τη μπάντα, λόγω οικογενειακών προβλημάτων και στη θέση του μπήκε ο Bobby Gilespie.
Αυτό που τράβηξε περισσότερο την προσοχή στους JAMC, ήταν το γεγονός ότι όλες οι συναυλίες τους κατέληγαν σε επεισόδια. Στους indie κύκλους της Μ. Βρετανίας, οι JAMC ήταν κάτι σαν θρύλος στις πρώτες τους συναυλίες. Κατά κανόνα, έπαιζαν ελάχιστο χρονικό διάστημα (κάποιες εμφανίσεις τους διαρκούσαν μόλις 10 λεπτά), έπαιζαν με τις πλάτες γυρισμένες στο κοινό και ο ήχος τους ήταν ένα συνονθύλευμα από παραμορφώσεις και θόρυβο.
Στα μέσα του 1985, υπογράφουν στην “Blanco y Negro” και εκδίδουν τα επόμενα δυο singles τους, το “You Trip Me Up” και το “Never Understand”. Η σχετική επιτυχία τους και η φήμη που είχαν αποκτήσει, οδήγησε στο πρώτο τους άλμπουμ, που δεν είναι άλλο από το “Psychocandy”.
Κάπου προς το τέλος του 1984, τα αδέρφια Jim και William Reid, μαζί με το μπασίστα Douglas Hart και τον ντράμερ Murray Dalglish, σχημάτισαν τους Jesus and Mary Chain και ηχογράφησαν το πρώτο τους single, το “Upside Down”, στην Creation Records. Ήδη από το πρώτο τους single, οι JAMC δείχνουν τις έντονες επιρροές τους από τη δεκαετία του ’60, που είναι οι Velvet Underground, οι Stooges και ο Phil Spector. Ο Murray Dalglish αποχώρησε γρήγορα από τη μπάντα, λόγω οικογενειακών προβλημάτων και στη θέση του μπήκε ο Bobby Gilespie.
Αυτό που τράβηξε περισσότερο την προσοχή στους JAMC, ήταν το γεγονός ότι όλες οι συναυλίες τους κατέληγαν σε επεισόδια. Στους indie κύκλους της Μ. Βρετανίας, οι JAMC ήταν κάτι σαν θρύλος στις πρώτες τους συναυλίες. Κατά κανόνα, έπαιζαν ελάχιστο χρονικό διάστημα (κάποιες εμφανίσεις τους διαρκούσαν μόλις 10 λεπτά), έπαιζαν με τις πλάτες γυρισμένες στο κοινό και ο ήχος τους ήταν ένα συνονθύλευμα από παραμορφώσεις και θόρυβο.
Στα μέσα του 1985, υπογράφουν στην “Blanco y Negro” και εκδίδουν τα επόμενα δυο singles τους, το “You Trip Me Up” και το “Never Understand”. Η σχετική επιτυχία τους και η φήμη που είχαν αποκτήσει, οδήγησε στο πρώτο τους άλμπουμ, που δεν είναι άλλο από το “Psychocandy”.
Last edited:
