Οι Σειρήνες Τραγουδούν από το Αύριο.

Ο Λύμπε τα είπε όλα και με μοναδικό τρόπο.
Εγώ δεν μπόρεσα να το κατατάξω.
Κατάλαβα άμεσα πως κάτι σπουδαίο γίνεται με δαύτους, εξάλλου το Atlas έχει δημιουργήσει φανατίλες αλλά το έβαλα στην άκρη για αργότερα.
Εξάλλου δεν μπορώ να αντέξω το βάρος του, μιλώντας για αριστούργημα.
Οι ακροάσεις μου σε πεδία που κινείται ο Λύμπε είναι αναιμική.

Από ότι φαίνεται έχουμε τρελό θέμα με τους τύπους.

Εχουμε μια πολυ ενδιαφερουσα χρονια, παλι. Ποσο κριμα που στη χωρα μας ελαχιστοι παρακολουθουν τα πραγματα.

γιά μιά στιγμή σκίρτησα....

είναι κι αυτή η πρεσβυωπία....

Yep me too ... ανευ πρεσβυωπίας :grandpa:

Υπέροχα απόκοσμοι!!!-bye-:guitarist::grinning-smiley-043

εγω νομισα οτι βρισκομουν σε εργοστασιο σιδηροτεχνιας

και ειχε καποιο προβλημα με τις μηχανες του

πειραματισμοι ναι ....

την δευτερη φορα το εβαλα στο player για να δω που κανω λαθος

αλλα για τριτη φορα δεν θα μπορουσα να το ακουσω.

.

Να λοιπόν επιτέλους ένας δίσκος που ακόμα και για να τον μισήσεις και να τον κάνεις χίλια κομματάκια θα πρέπει τουλάχιστον να έχεις περισσότερα επιχειρήματα απο ένα απλό «δεν μου αρέσει»

Αδικος και τελικά χαμένος κόπος θα είναι να μπούμε στην λογική του τι «παίζουν» ή απο που είναι επηρεασμένοι ή τι στοιχεία ενσωματώνουν στην μουσική τους αλλά και στο κατα πόσο αυτό αποτελεί τυχαίο γεγονός ή αντικείμενο πολυετούς μελέτης.

Τα βασικά πράγματα που κατάφερα να αντιληφθώ,είναι οτι πρόκειται ενός πολυεπίπεδου πειραματισμού ο οποίος κατα την αποψη μου είναι αποτελεσματικός και αν όχι συγκεκρμένης μορφής τουλάχιστον συγκεκριμένης δομής.Για αυτό και τα κομμάτια έχουν αρχή μέση και τέλος και μάλιστα συνήθως το φινάλε τους είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το κομμάτι και ακριβώς στο σωστό timing.

Με το κλείσιμο καθε κομματιού μένεις αποσβολωμένος να κοιτάζεις το κενό διαπιστώνοντας τρία πράγματα.Πρώτον το κάθε κομμάτι θα μπορούσε να λειτουργήσει επεκτατικά και να γίνει απο τετράλεπτο σε σαραπεντάλεπτο και να γίνει ξεχωριστό lpΔέυτερον χαρακτηρίζονται απο μία «λαιμαργία» του τύπου δεν αναπτύσουμε μεμονωμένα τους πειραματισμούς αλλά τους ενσωματώνουμε στους ήδη υπάρχοντες.Ετσι κάθε νέο πείραμα κάθε νέα οπτική έρχεται και κλειδώνει με την κάθε μία που προυπάρχει δημιουργώντας σημεία κορύφωσης και φόρτισης,τουλάχιστον αυτό συμβαίνει μέχρι και το tonto γιατί απο κει και κάτω έχω την αίσθηση ή μαλλον την διαίσθηση ,αφού οι αισθήσεις έχουν ψιλοπαραλύσει, οτι το lp γίνεται περισσότερο εσωστρεφές και δίνει περισσότερο αέρα στα κομμάτια.Και τρίτον διαπιστώνεις πως η μπάντα έχει εκτεθεί πάρα πολύ και πως και εσύ είσαι συνεργός σε αυτό και ακούγοντας το και παρουσιάζοντας το ή και μιλόντας για αυτό.

Αν μου αρέσει ή όχι ?????Δεν ξέρω!!!

Το race in δεν μου αρέσει σίγουρα, αλλά με εντυπωσιάζει η ανάπτυξη του καθώς και τα κλιμακωτά φωνητικά του που σε κάνουν να αισθάνεσαι οτι είσαι σε ένα τρενάκι που ανενοκατεβαίνει οχι βουνά και πεδιάδες αλλά δεκαετίες «μαζεύοντας» ανεξέλεγκτα και χωρίς επιλογή καθε μουσικό ρεύμα και κουβαλόντας το μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Το atlas και ηαισθητική του «glam μεταλλαγμένου» μου πάει πιο πολύ.Το ddiamondd?Mάλλον αυτό πρέπει να φοβόταν ο Δημήτρης όταν έλεγε «μπορεί να είναι μεγαλειώδες ή και πατάτα).Σχοινοβατεί ακραία το κομμάτι.Για μένα στο παραπέντε ο «θόρυβος» σώζει το κομμάτι απο σχεδόν βέβαιη αυτοκτονία λόγο των ακραίων φωνητικών.Τa bad trails , Prismism αν είχαν σάρκα και οστά θα τα δολοφονούσα εν ψυχρώ ,ενώ ταυτόχρονα θα έστηνα τοίχο σε όποιον ήθελε να μου πειράξει τα rainbow,TIJ,Υπάρχει κομμάτι εδώ που ξεκάθαρα και απόλυτα μου αρέσει ?ναι.....το leyendecker

Διάρκεια ζωής?Αμφίβολη....απο λεπτά έως πάντα

Εγώ πάντως αν ήμουν battles ή δεν θα έβγαζα άλλο δίσκο ή θα έβγαζα με άλλο όνομα

Κωστας Λυμπεροπουλος said:

Εγώ επιμένω πως αυτά τα ακούσματα που είναι πολυσυλλεκτικά και σχοινοβατούν ακραία, είναι 1000 φορές προτιμότερα από το να αγοράζω "στα σίγουρα", σε remaster, δοκιμασμένα πράγματα που ήδη ξέρω.
Η αγορά δίσκων έχει, για μένα, σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του ...ζήν επικινδύνως. Εγώ επιμένω πως αυτά τα ακούσματα που είναι πολυσυλλεκτικά και σχοινοβατούν ακραία, είναι 1000 φορές προτιμότερα από το να αγοράζω "στα σίγουρα", σε remaster, δοκιμασμένα πράγματα που ήδη ξέρω.Η αγορά δίσκων έχει, για μένα, σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο του ...ζήν επικινδύνως.

Click to expand...

:SFGSFGSF:

Αν και λάτρης των καλών εκτυπώσεων που το κόλλημα της σωστής αναπαραγωγής με έκανε (..και που&που ακόμη με κάνει..) να αποστρέφομαι μουσικάρες ή να τις διπλο-τριπλαγοράζω, με τα παραπάνω νομίζω τα είπες όλα!
Τι θέλω να πώ: το...ζήν επικινδύνως, για 'μένα μπορεί να συμβεί και με άλλους τρόπους, π.χ ένα τρίωρο με τη μηχανή σε ξεχασμένους φιδίσιους επαρχιακούς δρόμους με την πινακίδα μέσα στο μπουφάν, ή η έκθεση και η συμμετοχή σε έρωτες πολύ αμφιβόλου κατάληξης ή το να αδειάσω μια μπουκάλα νταλκαδιασμένος σε σκυλάδικο (σχεδόν ποτέ δεν πίνω και σε σκυλάδικο πάτησα τρείς φορές όλο κι όλο, αλλά ποτέ μην λέμε ποτέ!) που όμως μπορεί να προκαλέσουν και παράπλευρες απώλειες!. Νομίζω πως λίγα πράγματα πλέον μπορεί να κάνουν την καρδιά να σκιρτίσει, αφού από κάποια στιγμή&μετά επιλέξαμε την συντήρηση και τον διαρκή έλεγχο και διπλοτσεκάρισμα πεπραγμένων σαν τρόπο ζωής!
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά εκτίμησα πως ο απόλυτος συνδυασμός του ...ζήν επικινδύνως και της άρνησης να πληγωθούν τρίτοι βρίσκεται η βουτιά και το ξεζούμισμα τέτοιων δίσκων. Βλέποντας πως η παρουσίαση αυτού του δίσκου ξεφεύγει απ'τα συνήθη παίζουν οι τάδε, γράφτηκε τότε εκεί και διαρκεί τόσο, δεν καθυστέρησα ούτε λεπτό να τον παραγγείλω! Τον βρήκα εδώ, σε βινύλιο (διπλό κι'όλας-που σημαίνει αραιή χάραξη), χωρίς όμως να είμαι σε θέση να το συστήσω με σιγουριά αφού πρώτη φορά ψωνίζω από αυτούς. Αλλά, τι να γίνει.. πόσο τη βρίσκω μ'αυτό το ρίσκο...
Εύγε Λύμπε που μας εκθέτεις σε τέτοια παραστρατήματα -bye-

Εχθές το ξανάκουσα με τον Μουκ. σε νυχτερινή διαδρομή.
Πολύ καλό το Leyendecker αλλά εγώ έφαγα κόλλημα με το Tonto.
Kορυφαία προγκρεσιβίλα , με ανατολικές ματιές και μία μπασογραμμή που σκοτώνει.
Απλά για να μη ξεσηκωθούν οι φίλοι, το άλμπουμ έχει στιγμές με Α.Τ. Ι. Φ.
Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Φωνητικά.

Re: Απάντηση: Οι Σειρήνες Τραγουδούν από το Αύριο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ said:

Εχθές το ξανάκουσα με τον Μουκ. σε νυχτερινή διαδρομή.
Πολύ καλό το Leyendecker αλλά εγώ έφαγα κόλλημα με το Tonto.
Kορυφαία προγκρεσιβίλα , με ανατολικές ματιές και μία μπασογραμμή που σκοτώνει.
Απλά για να μη ξεσηκωθούν οι φίλοι, το άλμπουμ έχει στιγμές με Α.Τ. Ι. Φ.
Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Φωνητικά.

Click to expand...

Εγώ σήμερα το πρωί το ddiamondd που είναι σαν την "αμαρτία".Ξέρεις οτι καλό θα ήταν να την αποφύγεις αλλά τρώγεσαι μέσα σου.Και πέρα απο το ζην επικινδύνως εμένα μου "καθρεφτίζει" και την απόλυτα καθημερινη πραγματικότητα που κινείται μεταξύ των αγνών σχεδόν παιδικών συναισθημάτων που μπορεί να βιώνεις και στο πόσο επιθετικά και άγαρμπα τελικά να τα εκφράζεις.
Το tonto προς το παρόν είναι σε πολύ ουδέτερη φάση.Δεν έχω καταλήξει με αυτό

Πως μου φάνηκε εμένα (μετά από δυο ακροάσεις - η δεύτερη νωρίς νωρίς το πρωί):

Ο ιππότης του Romantic Warrior χτύπησε καινούργια πανοπλία από ανθρακονήματα.. Σαφέστερος δεν μπορώ να γίνω (ακόμα).



Δίδαγμα: το fusion ζει και βασιλεύει!

Εμενα παλι γιατι δε μου φανηκε και τοοοοσο "επικινδυνο" οσο λετε? :chinscratch:Ειναι ωραιο και ταξιδιαρικο. Παντως και αυτο το αλμπουμ θελει καλο ηχο. Οταν ειχα ακουσει ενα κομματι τους στον Πετριδη μεσα απο ενα αθλιο ραδιοφωνο, μου ειχε φανει χαλια παρολο που ο Πετριδης ελεγε τα καλυτερα γι'αυτους. Οταν το ακουσα σπιτι το γλυκο "ηρθε και εδεσε".

Ακραίο για τα γούστα μου ( ; ), αλλά καταιγιστικά καθηλωτικό και πολύ ενδιαφέρον. Εξαιρετική η δόμηση των πειραματισμών και απρόσμενα εθιστικό το αποτέλεσμα. Συντριπτικά περισσότερα αυτά που μου άρεσαν, απο αυτά που δεν..
Ρε μπάς και έγινα χαλκέντερος εδώ μέσα; :drummer:

καλά πως γίνεται και το έχετε όλοι ;

Δημήτρης Ν. said:

καλά πως γίνεται και το έχετε όλοι ;

Click to expand...

What matters is spreading the disc :gossip:


Τελικά είναι εθιστικό. Έχει τρομερά κολλήματα (χαρακτηριστικό του math rock) που τα θες όσο εξοικειώνεσαι.

65 Days Of Static - The fall of math (στα ίδια..)

Κωστας Λυμπεροπουλος said:

****1/2 στα 5. Θα του έβαζα, χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, ένα ολοστρόγγυλο 5άρι αλλά δεν ξέρω ακόμα Πως αντέχει στο χρόνο αυτό το Διαμάντι.

Click to expand...

Κωστα, oμολογω πως δεν καταλαβαινω τις βαθμολογιες που βαζεις. Αν το Mirrored παιρνει 4μιση ή 5 αστερια, ποσο παιρνει το On the corner? Το αναφερω επειδη θεωρω πως τα δυό τους ειναι μακρινα ξαδελφια.