Νεράϊδες και ξωτικά από τον πλανήτη Gong

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Gong λοιπόν . Οι Gong ήταν μια άκρως ιδιάζουσα περίπτωση , αλλά τότε πίσω στις αρχές των 70’s όλοι ήταν ιδιάζουσες περιπτώσεις , ελαφρώς μουρλοί από τα γεννοφάσκια τους οι μισοί , περισσότεροι μουρλοί από την χρήση παραισθησιογόνων ορισμένοι άλλοι . Φήμες έφερναν τους Gong ως κατοίκους του ομώνυμου πλανήτη , αλλά ελέγχονται ως παντελώς ανυπόστατες , μια και είναι γνωστό ότι αυτός ο πλανήτης εκατοικείτο από τις Νεράϊδες με το κεφάλι –δοχείο [αλλά και Νεράϊδες Χασισοπότισες που είναι μάλλον η επικρατέστερη εκδοχή για το όνομα αυτών των συμπαθητικών όντων] ( Pot Head Pixies ). Είναι πιθανόν ο διάμεσος μεταξύ Γής και πλανήτη Gong να ήταν ο Zero the Hero , ο οποίος συχνά πραγματοποιούσε διαπλανητικά ταξίδια στην άλλη άκρη του ουρανού όταν δεν ήταν στο κρεβάτι του , όπου τουλάχιστον μια φορά του συνέβη να βρεθεί κατ’ευθείαν από τον πλανήτη Gong χωρίς καμμία περαιτέρω σωματική ενέργεια .

Μήπως όλα αυτά ακούγονται λίγο μπερδεμένα ; Ε τότε ας τα πάρουμε από την αρχή . Όλα λοιπόν άρχισαν όταν ο Ραδιοκαλλικάντζαρος ( Radio Gnome ) , ένας τηλεπαθητικός πειρατικός σταθμός του πλανήτη Gong, ο οποίος μετέδιδε το πρόγραμμα του από μια Ιπτάμενη Τσαγιέρα ( Flying Teapot ) ήρθε σε επαφή με το Θιβέτ , αλλά κατά λάθος προσγειώθηκε στο χαλάκι προσευχής του Lawrence the Alien , ο οποίος εξ αιτίας αυτού εκνευρίστηκε τόσο πολύ που αμέσως πραγματοποίησε τον χορό του πιθήκου στα ντράμς του . Εν τω μεταξύ από την Ιπτάμενη Τσαγέρα , βγήκαν χιλιάδες Νεραίδούλες χασισοπότισες , οι οποίες γνωρίστηκαν με τον Lawrence the Allien και έμειναν κατενθουσιασμένες από την πρώτη επαφή τους με γήϊνους . Όμως τότε ήρθε η Μεγάλη Yogi Banana Ananda που τις έσωσε και τις έφερε σε επαφή με την μπάντα , η οποία εκτελεί το δικό της νούμερο . Τότε οι μεγάλοι Σοφοί ( Great Sages) και Μεγάλοι Δάσκαλοι ( Great Gooroos ) των Μικρούλικων Pixies , οι οποίοι ονομαζόντουσαν Δόκτορες του Οκτάστιχου ( Octave Doctors ) και που βρισκόντουσαν εκεί ( πως ; ) άρχισαν να αραδιάζουν υποσυνείδητες μυστικές σοφίες μέσω της Κρυστάλλινης Μηχανής ( Crystal Machine ) αλλά , τότε εμφανίζεται ποιος άλλος από τον Zero the hero , ο οποίος τραγουδά ένα τραγούδι αγάπης και αφοσίωσης για τις Pricksies . . . συγγνώμη , pixies . Οι τελευταίες όμως δεν επιθυμούν να γίνονται αντικείμενο λατρείας γι αυτό παίρνουν τον Zero μέσα από την Χώρα των μαγνητικών πεδίων του bad De Grass όπου αυτός συναντά την Ιπτάμενη τσαγιέρα και γνωρίζεται με την μεγάλη Μάγισσα Yoni η οποία τους μαγεύει όλους και τότε τραγουδά κι αυτή το δικό της θέμα I am Your Pussy , ενώ ο Dingo της προσφέρει Fish’n’ Chips . Μηπως αυτή είναι μέλος της οργάνωσης για της Απελευθέρωση της Γυναίκας ; Είναι πράγματι τόσο καλή ;

Ετσι είχαν τα πράγματα στο πρώτο μέρος της τριλογίας των Gong με τίτλο “Radio Gnome Invisible : The Flying teapot” που κυκλοφόρησε το 1973 , αποτελώντας μια εισαγωγή στον ιδιόμορφο κόσμο του David Allen και της κοινοβιακής μπάντας του , των Gong , το οποίο μαζί με τα δύο άλλα μέρη της τριλογίας , το “Angel’s Egg” ( 1973 ) και “You” ( 1974 ) , απετέλεσαν την κορωνίδα της δημιουργίας ενός από τα πλέον εφευρετικά , απρόβλεπτα , επαναστατικά μουσικά σχήματα της περίφημης και αδίκως κατακριτέας μερικές φορές δεκαετίας του 70 .


d1256610l76.jpg
d92465l184m.jpg
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Η πραγματικότητα είναι ότι ο David Allen ήρθε στην Αγγλία από την Αυστραλία στις αρχές των 60’ς και όχι βέβαια από τον πλανήτη Gong. Ποιητής , ανήσυχο δημιουργικό πνεύμα , ήταν στην Βρεταννία που τότε γνώριζε άνθηση το πρωτο κύμα ψυχεδέλειας που γνωρίστηκε με τους Robert Wyatt , Mike Ratledge , Kevin Ayers κλπ και μαζί τους έφτιαξε την πρώτη version των Soft Machine , συμμετέχοντας στο πρώτο τους σινγκλ και σε άλλα κομμάτια , τότε ανέκδοτα , που αργότερα κυκλοφόρησαν στην συλλογή Jet Propelled Photograph ( 1964-1967 περίπου ) .

Λόγω όμως της σχέσης του με τα ναρκωτικά , μετά από μια συναυλία των Softs στην Γαλλία , στην επιστροφή του απαγορεύτηκε η είσοδος στην Βρεταννία από τις αρχές κι έτσι αναγκάστηκε ν εγκαταλείψει τους Softs οι οποίοι γύρισαν στην πατρίδα τους .

Παραμένοντας λοιπόν στο Παρίσι , εκεί του ήρθε η ιδέ να σχημαίσει τους Gong μαζί με την φίλη του ποιήτρια / ακτιβίστρια Gilli Smyth . Mετά από ορισμένες περιπέτεις του με την Γαλλική αστυνομία στα επεισόδια του Μάη του ’68 ( με ένα side project τους Βanana Moon , γύρισε ένα ντοκυμαντέρ με ένα Γάλλο σκηνοθέτη για την εξέγερση του Μάη , όπου το γκρούπ έπαιζε μεταξύ των στιγμιοτύπων των εξεγέρσεων και των διαδηλώσεων , ενώ ο Allen κρατούσε αρκουδάκια με στολές αστυνομικών ) αναγκάστηκε να φύγει με την Smyth για την Μαγιόρκα ( σ’ ένα χωριό της ) . Εκεί συνθέτει τον σκελετό του πρωτου άλμπουμ των Gong που θα κυκλοφορήσει με τίτλο “Magick Brothers , Magick Sisters” ( 1969 ) με την συμμετοχή του Didier Malherbe στα πνευστά ( σαξόφωνα , φλάουτο ) , της Smyth φυσικά , την κόρη της Smyth , και τρείς κοντραμπασσίστες μαζί με ένα ντράμμερ . [Το όνομα Gong οφείλεται στην αγάπη του περίφημου Jean ( Georga)Karakos της εταιρίας BYG σε ένα λιβανέζικο Gong]. Για τον δίσκο αυτό επισημαίνει ο Νίκος Κοντογούρης στο κείμενο του για τους Gong ( Zoo , No 10 ) : « . . .Οι εγγραφές αυτές ήταν ένα ιδιόρρυθμο ανακάτεμα τραγουδιών , ποίησης , ανατρεπτικών σχολίων και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ένα underground πνεύμα …»

Τους επόμενους τρείς μήνες , κόσμος πάει κι έρχεται , ανακατατάξεις γίνονται και οι Gong αρχίζουν να παίρνουν την μορφή που τους έκανε αργότερα διάσημους . Ετσι έρχεται ο μπασσίστας Christian Tritsch , που παίρνει και το ψευδώνυμο Submarine Captain , ο ντράμμερ Pip Pyle , ενώ ο Allen υιοθετεί το ψευδώνυμο Bert Camembert. Ο Didier Malherbe , συνεχίζει να είναι στα πνευστά , αλλά με το όνομα Bloomdido Bad de grasse , ενώ φεύγει και η κόρη της Smyth . Mέ αυτήν σύνθεση παίζουν στο φεστιβάλ του Glanstobury , με την συμμετοχή τους να καταλαμβάνει την τρίτη πλευρά του τότε τριπλού LP “Glastobury fayre” , ενώ ακολούθως μπαίνουνστα στούντιο και ηχογραφούν το “Camembert Electrique”( 1971 ) . Από δώ και πέρα παίρνει σάρκα και οστά ο ήχος των Gong, δηλαδή space rock με μακρόσυρτα jams , ( “ Fohat digs holes in space” , You can’t kill me “ ) ψυχεδελικούς ήχους από τι διάστημα , μικρά εμβόλιμα κομματάκια με ιστοριούλες και κουβεντούλες , σόλα στις κιθάρες και στα πνευστά , πάντρεμα δηλαδή της βρεταννικής σκηνής της ψυχεδέλειας , της σκηνής του canterburry , της τζαζ .

Mε την προσθήκη του κιθαρίστα Steve Hillage και του μπασσίστα των Magma , Francis Moze ( που κάπου στο μέσον αντικαθίσταται κι αυτός από τον Mike Howlett), ενώ ο Pip Pyle αποχωρεί και στη θέση του έρχεται ο Pierre Moerlen ( Pierre de Strasburg , και ο Tim Blake στα συνθς ( ως Hi T. Moonweed ) ακολουθεί η ηχογράφηση της τριλογίας που λέγαμε πιο πάνω , με κεντρικούς ήρωες τον Zero the hero και τις Pot Head Pixies . Και τα τρία μέρη της είναι κλασσικά , θρυλικά αριστουργήματα του ψυχεδελικού space rock .Ολα τα στοιχεία που έκαναν τους Gong διάσημους είναι εδώ και δη σε άφθονες δόσεις . Υπνωτικοί ρυθμοί και μελωδίες ( το “Master Builder” πχ από το “You” είναι μια κυκλική ψαλμωδία που επαναλαμβάνεται συνεχώς σε ένα ηχητικό μπαγκράουντ οργιαστικών σόλο ) για φευγάτους ακροατές , καταλυτικά σόλα από τις κιθάρες και το σαξόφωνο , απίστευτη rhythm section που ροκάρει , φανκάρει , τζαμάρει χωρίς όρια , χωρίς δεσμεύσεις , και περιορισμούς , ενώ ο Allen ξεφεύγει στο διάστημα , τραγουδώντας στίχους όπως “Have a cup of tea , have another one’ ή “ Flying Saucer , Flying teacup , from outer space , flying teapot” ,ή ακόμη καλύτερα “ I am , you are , he is crazy” ενώ η μουσική χάνεται σε δεκάλεπτα τζαμαρίσματα , με ψυχεδελικούς ήχους από συνθις , πιάνα , κιθάρες , φλάουτα που μεταφέρουν τον ακροατή ακόμη και χωρίς την λήψη ουσιών , κατευθείαν στο απώτερο διάστημα, βοηθούσης και της Smyth που όλο ψιθυρίζει κάπου στο βάθος συνοδεία κιθάρας ή μπάσου . Κι είμαστε μόλις στο 1973 .

e504660vo26.jpg
e73904fh4da.jpg
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Όλα όμως τα ωραία πράγματα κρατάνε λίγο . Μετά το You ο Allen αποχωρεί και μαζί του χάνεται η φαντασία , η ποίηση , το παράδοξο , η τρέλλα , το χιούμορ , το διάστημα και οι εξωγήϊνες Νεραϊδούλες . Oι Gong χωρίς τον Αllen κυκλοφορούν το Shamal ( 1976 ) ένα υποτίθεται jazz rock άλμπουμ , που επιεικώς δεν ακούγεται . Ευτυχώς με την προσθήκη του Alan Holdsworth στις κιθάρες , την επιστροφή του Francis Moze στο μπασσο , το 1977 κυκλοφορούν το “Gazeuse” πάλι ένα jazz rock δίσκο με φάνκυ πινελιές , αλλά σαφώς πιο εμπνευσμένο από τον προηγούμενο , υπόδειγμα παντρέματος της ανάλαφρης , floating , αισθητικής των προηγούμενων δίσκων με την ηλεκτρική τζαζ του Holdsworth και των κρουστών του Moerlen. Ο τελευταίος αξιόλογος δίσκος τους είναι το “Expresso II”με την προσθήκη του μεγάλου Darryl Way στο βιολί , όμως δεν είναι πιά Gong δίσκος . Είναι αξιόλογο fusion , αλλά η Φαντασία δεν είναι πιά εδώ .

Οι Gong ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τρέλας των 70’s . Της δημιουργικής τρέλας που αγνούσε κανόνες , που δεν σταματούσε πουθενά , που έπαιρνε δάνεια από τα πάντα , που ανακάτευε στο ιδεολογικό της μίξερ την επανάσταση με τους εξωγήϊνους , την ανατροπή με το χιούμορ και στο μουσικό της μίξερ , την ψυχεδέλεια , τις βρεταννικές μελωδίες , την τζαζ , το ροκ και ότι είχε παιχτεί μέχρι εκείνη την ώρα . Μυθικό γκρούπ . Δεν είναι τυχαίο , όπως πολύ σωστά σημειώνει ο Κοντογούρης , ότι για αυτούς και τους magma κυκλοφορούν οι περισσότερες ιστορίες και μύθοι της δεκαετίας .

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Magick Brothers , Magick Sisters ( 1969)
Continental Circus ( 1971)
Camembert Electrique ( 1971) ****
Radio Gnome Invisible ; Flying Teapot Part I ( 1973 ) ****1/2
Angel’s Egg ( 1973 ) ****
You ( !974 ) *****
Shamal ( 1975 ) **
Gazeuse ( 1976) ****
Expresso II ( !978 ) ***
Live ETC ( 1977 )
Gong est morte – Vive Gong ( 1977 )
Live at Bataclan 1973 ( 1990 )
Live at Sheffield 1974 ( 1990 )

ΠΗΓΕΣ Gong , από τον Νίκο Κοντογούρη , Ζοο , τεύχος 10 ,

c40009o3a7g.jpg
f62168cr6v8.jpg
d76471ssr8h.jpg
 
Welcome to the (real) Twilight Zone

Μπράβο, Δημήτρη. Βάζεις τα πράγματα στη θέση τους -άντε, γιατί μου τη δίνει αυτή η π@π@ρολογία περί "σήψης των '70s" και "το rock σταμάτησε με την κλιμακτήριο του Αντερσον"...

Space Music, και όχι μόνο για χρήστες LSD.
-bye-
 
Χαρά στο κουράγιο στου Ντοκ που πήγες και τα μάζεψες καλοκαιριάτικα -μήπως τα 'χες κρατήσει από το προηγούμενο πονηρούλη;

Πάντως από την παρουσίαση συμπαθητικοί μου φαίνονται για καλοκαίρι. Θα πάρω μια τζούρα από το mp3.com
 
Η τζούρα από το mp3.com το επιβεβαίωσε. Μου πάνε για καλοκαιρινό άκουσμα. Ωραία η εισαγωγή του flying teapot, θύμισε κάτι από αβανγκάρντ.

Θα απευθυνθώ στο Νίκο μήπως έχει κάτι ολοκληρωμένο στη δισκοθήκη του.
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Δαμιανέ , πρέπει να κάνεις εντατικά φροντιστήρια στην όχι και τόσο γνωστή πλευρά των 70'ς ( από κει πρέπει να αρχίσεις εσύ με το ροκ για να βρείς μιά επαφή με την κλασσική και την σύγχρονη μουσική ) . Ο Νίκος βέβαια μου φαίνεται λίγο mainstream ( χωρίς παρεξήγηση Νίκο ) , αλλά αμα είναι να κάνεις το μεγάλο βήμα ;) , να βοηθήσουμε .
 

Dimosthenis

Supreme Member
17 June 2006
3,277
Δημήτριος Ντοκατζής said:
Δαμιανέ , πρέπει να κάνεις εντατικά φροντιστήρια στην όχι και τόσο γνωστή πλευρά των 70'ς ( από κει πρέπει να αρχίσεις εσύ με το ροκ για να βρείς μιά επαφή με την κλασσική και την σύγχρονη μουσική ) . Ο Νίκος βέβαια μου φαίνεται λίγο mainstream ( χωρίς παρεξήγηση Νίκο ) , αλλά αμα είναι να κάνεις το μεγάλο βήμα ;) , να βοηθήσουμε .

Παραδίδεις μαθήματα??????-bye-
 
18 June 2006
362
__ΥOU, απίστευτος δίσκος. Είμαστε με έναν φίλο μουσικό στο Blow-Up (R.I.P). Βλέπουμε ότι έχει βγάλει προσφορές, cd με 9 και 8 ευρώ (ηθικός αυτουργός: Metropolis, μόλις είχε ανοίξει). Και εκεί που ψάχνουμε, μου λέει: "Αμάν! Αυτό πάρτο!"

__"Τι είναι αυτό", του λέω; Η απάντηση ήταν "βρε πάρτο που σου λέω, χωρίς κουβέντες, αν δε σου αρέσει πούλα το σε 'μένα". Και το πήρα. Και αντίο σας...

__Ολος ο δίσκος μαγεία, ο drummer O ΘΕΟΣ (μιλάμε και για το 70!), και οι υπόλοιποι μια απ' τα ίδια. Η μάγισσα Smith, ιέρια... Ο δίσκος... αλλού! Το δε Master Builder, απίθανο, το κεντρικό "θεματάκι" του "Maaaaasteeer - Buiillldeeer", το ακους μια φορά και σου μένει για πάντα.

__Ακρεί να πω ότι αφού τον άκουσα μία μόνο φορά, πήρα και πήρα στα τυφλά το Shamal και το Live, ect. και ΔΕΝ συνηθίζω ν' αγοράζω στα τυφλά!! Το Live μου άρεσε πολύ περισσότερο... και το Shamal μου άρεσε, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι το έχω ακούσει μόνο δύο φορές. Την πρώτη και άλλη μία σε κάποια φάση λίγο μετά.

__Τους Gong, τους είχε γνωρίσει ο φίλος εντελώς στο ξεκάρφωτο, πήγε σε μία συναυλία στον Μύλο πριν απο λίγα χρόνια που έπαιζαν κάτι τρελοί λέει που τους λέγαν Gong, κάτι παππούδες και γιαγιάδες, που τους είδε και έπαθε την πλάκα της ζωής του. Απίστευτοι -λέει- μουσικοί, εντελώς φευγάτοι άνθρωποι και η γριά (πλέον) μάγισσα, απο άλλο κόσμο.

__Ηθελα να ψάξω κι άλλο τους Gong, αλλά αυτή τη φορά να μη πήγαινα στα τυφλά, και ήμουν μεταξύ Gnome και Egg... Τώρα ξέρω, πρέπει να τα πάρω και τα δύο και μετά να πάρω και τα Gazeuse και Camembert...

__Ευχαριστούμε Ντοκ!!! ;)
 
Last edited:

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Εννοείται ότι στην συναυλία στο Μύλο ήμουν κι εγώ . Ο Allen ντυμένος στα άσπρα ως άγγελος και με φτερά , έπαιξαν το Master Builder και όλη η αίθουσα κουνιόταν με τον ίδιο τρόπο στον ίδιο ρυθμό , έχοντας φύγει για αλλού ...ΙΑΟ ΜΑΟ ΖΑΟ ...απίστευτοι τύποι ακόμη και σε αυτη την ηλικια
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
Πρέπει να αποδώσω τα εύσημα στο Ντοκ γιά το μεγάλο του κουράγιο, εν μέσω θέρους και αδειών να ασχοληθεί με ένα τόσο σημαντικό γκρουπ. (και όντως είναι νέο κείμενο, όχι ξαναζεσταμένο)
Η τρέλλα προσωποποιημένη.

Βέβαια τον τρελλο δεν μπορείς να το κάνεις αν δεν έχεις τα κότσια, και αυτοί όντως είχαν ήταν μουσικάρες.

Πολλές και φρέσκιες ιδέες ήρθαν και πέρασαν και άφησαν τη σφραγίδα τους γύρω στα μέσα του 70.

Εγώ θα σταθώ ιδιαίτερα στην προσωπικότητα του Steve Hillage, ενός καταπληκτικού κιθαρίστα που ακολουθώντας την παράδοση του συγκροτήματος έβγαλε αργότερα (πάντα μέσα στα 70 έστω και οριακά) μερικούς ασύλληπτους δίσκους, όπως το fish rising και μετά το κορυφαίο L.
Ο δίσκος αυτός (το L) μου άφησε βαθύ σημάδι και ο ίδιος ο Steve ήταν από τους λίγους που με επηρρέασαν μουσικά (αν μπορώ να πώ κάτι τέτοιο) με τόσο λίγο υλικό (δηλ ένα δίσκο).
Ίσως πρέπει σε πρώτη ευκαιρία να αναφερθούμε ΜΟΝΟ στο δίσκο αυτό.
 
Last edited:
Μπράβο, Chief

Δ. Παναγιωτίδης said:
...Εγώ θα σταθώ ιδιαίτερα στην προσωπικότητα του Steve Hillage, ενός καταπληκτικού κιθαρίστα που ακολουθώντας την παράδοση του συγκροτήματος έβγαλε αργότερα (πάντα μέσα στα 70 έστω και οριακά) μερικούς ασύλληπτους δίσκους, όπως το fish rising και μετά το κορυφαίο L.
Ο δίσκος αυτός (το L) μου άφησε βαθύ σημάδι και ο ίδιος ο Steve ήταν από τους λίγους που με επηρρέασαν μουσικά (αν μπορώ να πώ κάτι τέτοιο) με τόσο λίγο υλικό (δηλ ένα δίσκο).
Ίσως πρέπει σε πρώτη ευκαιρία να αναφερθούμε ΜΟΝΟ στο δίσκο αυτό..
.

Αυτό το αφιέρωμα πρέπει να γίνει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Λέγε, ποιος: εσύ ή εγώ;
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,334
Re: Μπράβο, Chief

Σπύρος Κωστόπουλος said:
Αυτό το αφιέρωμα πρέπει να γίνει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Λέγε, ποιος: εσύ ή εγώ;


μπαρμπα Σπύρο, δεν έχω πρόβλημα.
Άλλωστε επειδή ήδη μετράω διακοπές, αν εσύ ευκαιρείς προχώρα.
Σε πρώτη ευκαιρία θα κάνω τις απαραίτητες προσθήκες στην περίπτωση αυτή.
 

Maverick

Senior Member
18 June 2006
484
Ευχαριστούμε τον Δημήτρη για το πάρα πολύ καλό αφιέρωμα.
Είναι ευχάριστο να βλέπει κανείς πόσος κόσμος ξέρει και αγαπάει αυτό το εν πολλοίς άγνωστο γκρούπ στην Ελλάδα.
Η τριλογία είναι must όπως και τα Camembert Electrique και Live Etc.
Το δε Flying Teapot είναι στην all times classic λίστα μου εδώ και 25 χρόνια από τότε που το πρωτοάκουσα.
Και βέβαια ήμουν κι εγώ στο Μύλο στην περιβόητη συναυλία τους το Νοέμβρη του 2000 και μάλιστα ζήτησα να παίξουν το "Selene" και το έπαιξαν!

Στην ακμή τους ήταν από τα αντιπροσωπευτικά δείγματα της χρυσής κατά τη γνώμη μου πενταετίας 70-75 που έδωσε τόσα και τόσα αριστουργήματα...
Τότε που η τρέλλα και η φαντασία πήγαιναν χέρι-χέρι με τη γνώση, την έμπνευση και την αίσθηση οικονομίας
 
18 June 2006
7,544
Δημήτρη καλημέρα!!!
Εξαιρετικό το αφιέρωμα!!
Πράγματι..καταπληκτική περίπτωση οι Gong!!!
Χθες είχα σκοπό ν' ακούσω(αφού μ' ενέπνευσες...) κάτι από τις προσωπικές δουλειές του Daevid Allen,αλλά-δυστυχώς-δεν πρόλαβα...
έχω το Banana moon και το the joy of toy...
ποιά είναι η γνώση σου για τις προσωπικές δουλειές του???...
η εντύπωση που θυμάμαι είναι ότι "συνέχιζε το ταξίδι των Gong"...
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Νάσο το Banana Moon , δεν το έχω ακούσει . Εχω παρατηρήσει - τουλάχιστον κατά το παρελθόν - ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες που μεγαλούργησαν στο περιβάλλον ενός γκρούπ και συνέδεσαν το όνομα τους με αυτό , δύσκολα έδωσαν κάτι εξ ίσου ενδιαφέρον στις προσωπικές τους δουλειές ( όρα Anderson/ Tull , Anderson/Yes , Steely Dan/ Fagen , κλπ ) οπότε συνήθως απείχα από την αγοράπροσωπικών δουλειών .
Το Joy of a toy από την άλλη , είναι του συμπαθέστατου Kevin Ayers και κινείται σε άλλο κλίμα .
 
27 June 2006
7,771
Δαμιανός Δημητριάδης said:
Τσαγιέρα στο νότο γιοκ. Θα ψάξω στο Μ αν υπάρχει σε 'σκοτωμένη' τιμή.


Τσαγιέρα, Εσύ και άλλα μαζί (μέχρι και προσωπικά albums του Allen) στο Μetropolis με 6 Ευρώ