Lobster:”Dead within”

Ο πόλεμος εκτυλίσσεται σε μια εποχή μάλλον παράλληλη με την πραγματική. Οι δύο μεγάλοι εχθροί είναι οι ορκισμένοι μοναχικοί που ζουν στην φύση σαν αντάρτες και οι μοναχικοί που επιθυμούν να ζευγαρώσουν και κλείνονται σε ένα ξενοδοχείο στο οποίο έχουν 40 μέρες για να βρουν ταίρι αλλιώς θανατώνονται και μεταμορφώνονται στο ζώο της αρεσκείας τους.
Ο φασισμός έχει φωλιάσει παντού! Ο ορκισμένοι μοναχικοί σκάβουν μόνοι τους τάφους τους, απαγορεύεται να ερωτοτροπούν η έστω να φλερτάρουν αλλιώς κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα.

Οι δήθεν φυσιολογικοί της υπόθεσης που είναι και το μεγαλύτερο ποσοστό στην κοινωνία, οι μοναχικοί που επιθυμούν να ζευγαρώσουν, έχουν συγκεκριμένο χρόνο για να βρουν σύντροφο ο οποίος πρέπει να φέρει επίσης συγκεκριμένα χαρακτηριστικά απολύτως συμβατά με συγκεκριμένους κοινωνικούς κώδικες
Πχ ένας μυωπικός πρέπει να ζευγαρώνει με μια μυωπική κοκ.Επίσης απαγορεύεται οτιδήποτε θυμίζει η παραπέμπει σε μοναχικότητα. Ο Αυνανισμός τιμωρείται με κάψιμο της παλάμης……

Υπάρχει και το κυνήγι των ανταρτων_μοναχικών . Όσο περισσότερους αντάρτες πληγώσεις τόσο περισσότερο χρόνο κερδίζεις προκειμένου να μην μεταμορφωθείς σε ζώο.

Όπου και να ενταχθείς είσαι ένας νεκρός ζωντανός…
Το κομμάτι γράφτηκε το 1925, υπάρχουν αναφορές επίσης για το 1917…
Το ερμήνευσε μοναδικά η Δανάη Στρατηγοπουλου και σχεδόν είναι το βασικό μουσικό θέμα της ταινίας Αστακός του Λάνθιμου…

Βλέπω ότι ο ξένοι που είδαν την ταινία αναζητούν πληροφορίες
Λογικό φαίνεται….
Ελληνικό proto_Gothic

«Τραγουδάκι παράπονο. Πολύ λίγο γνωστό, ιδίως στους νεότερους, το μελωδικό αυτό λαϊκό τραγουδάκι είναι από τα τραγούδια που την έμπνευσή του δεν οφείλει ο Αττίκ σε καμιά συγκεκριμένη μούσα ή μουσίτσα. Γράφτηκε το 1925 και αφιερώθηκε εις τον κ. Ν. Κοκόλην».
Πηγή: www.musicpaper.gr

Re: Απάντηση: Lobster:”Dead within”

Stellios papa said:

.
ωραιο το τραγουδακι η ταινια ηταν καλη ?

Click to expand...

Καλή με κάποιες πολύ καλές σκηνές...
Το σημαντικότερο ήταν που πέταξε από πάνω τους την "ρετσινιά" του Κυνόδοντα.....

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Lobster:”Dead within”

Stellios papa said:

αφου ειδα Κυνοδοντα και Αλπεις :tdown::tdown:
πρεπει να δω και αυτο σιγουρα για το τελικο συμπερασμα

Click to expand...

Καλά αν κατάφερες και είδες "Αλπεις" αυτό θα σου φανεί αριστούργημα

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Lobster:”Dead within”

Stellios papa said:

εδω ειδαμε ΟΥζερι Τσιτσανι (μεταξυ μας, μην το πεις πουθενα ) αυτο θα φοβηθουμε

Click to expand...

όλοι μου είπαν τα χειρότερα για το ουζερί....
παραξενο, από το τρειλερ φάνηκε σχετικά καλό...

Όχι δεν γερνάμε! Αν και το να γερνάς δεν είναι κακό, μερικές φόρες η ζωή δίνει τόσα μαθήματα που το να γεράσεις ισοδυναμεί με το να είσαι σοφός. Γιατί πρέπει να αρνηθούμε ένα τέτοιο δώρο?

Προσωπικά αισθάνομαι 15 χρονών, ζω και κάπως έτσι αν και είμαι 45…
Τελευταία μουσικά ασχολούμαι με την εξέλιξη του hip hop.Είμαι κάπου στο 83-87 τώρα. Την έχω καταβρεί….

Ας το δούμε με σημερινή οπτική!
Βγαίνουν λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Σταθμισμένα από τις λίστες όλων των μουσικών εντύπων προκύπτει δίσκος της χρονιάς ο Kamasi





Όλα όσα ζήσαμε το 2015 αποτυπώνονται στο εξώφυλλο του ντεμπούτου του Kamasi και δυστυχώς επεκτείνονται και στη εσωτερικό….
Αυτός δεν είναι δίσκος! Είναι η Γερμανική αυτοκρατορία σε πλήρη έξαρση
Σαξόφωνο σε στυλ απειλητικού φαλλού, γωνία λήψης τέτοια ώστε να δίνει θωριά στο μαύρο μέντορα που ποζάρει με τρόπο που θυμίζει θεό ΔΙΑ. Τριάντα μουσικούς ορχήστρα, είκοσι χορωδία, τριπλός δίσκος. Κόνσεπτ Άρχοντας των δαχτυλιδιών..
Χιπστεροπαραγωγή κάργα..
Τέτοια χρυσαυγιτίλα σε εξώφυλλο και επίδειξη δύναμης σε καθαρή μουσική είχαμε χρόνια να δούμε
Αυτό καλοί μου φίλοι είναι γεράματα, και κακά γεράματα….

Και κρίμα,
Γιατί ο Kamasi είναι εξαιρετικός σαξοφωνίστας…

Ο Λάνθιμος που σε γενικές γραμμές δεν μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής κάνει ένα πολύ εύστοχο σχόλιο στον αστακό! Όποια πλευρά και αν επιλέξεις υποβόσκει ο φασισμός…Πάνω στην πιο δυνατή σκηνή της ταινίας πέφτει το κομμάτι της παρουσίασης! Προσωπικά την όλη σύλληψη την θεωρώ ιδιαίτερα νεωτεριστική, και νεανική!
Ο Kamasi είναι αυτό που θέλουν να ζούμε. Η Δανάη είναι αυτό που ζούμε καθαρά και ειλικρινά

Η Δανάη είναι τα νιάτα. Ο Kamasi όχι……