Πανθάλασσα

17 June 2006
14,350
14776.jpg


Miles Davis: Live At The Fillmore East, March 6, 1970 (Columbia Legacy 2XCD - 2001)

Aριστουργηματικό ντοκουμέντο. Ηχογραφημένο το 1970, αλλά είδε το φώς της ημέρας 31 χρόνια μετά. Ο Miles είναι σε μεταβατική φάση, από τις πιο γόνιμες και περιπετειώδεις που πέρασε ποτέ. Είναι τότε που γέννησε το τζαζ-ροκ και κυκλοφόρησε, σε διάστημα ενός χρόνου, τα "In A Silent Way", "Bitches Brew" και "Jack Johnson". Η μουσική του είναι αεικίνητη, ταραγμένη, εκρηκτική.
Ο Wayne Shorter είναι στα σαξόφωνα. Οι Dave Holland (μπάσσο) και Jack DeJohnette (ντράμς) στη rhythm section: συνοδευόμενοι από τα πολυρυθμικά κρουστά του Airto Moreira, εξερευνούν καινούργιες, άγνωστες περιοχές, jazz-funk σεληνιακά τοπία. Στο παίξιμο του Chick Corea ακούς απεσταγμένη ολόκληρη την ιστορία του σύγχρονου πιάνου, από τον Messiaen στον Stockhausen κι από τον Varese στον Ligeti.
Κατά τα λοιπά, τυπικός Miles: μία σπουδή πάνω στο πώς να αψηφάς τις αρμονικές συμβάσεις, πως να ανακατεύεις ακουστικά και ηλεκτρικά όργανα, free φόρμες και τραγούδι, τζαζ αυτοσχεδιασμό και πολυρυθμία – η αναζήτηση του Αγιου δισκοπότηρου της Δυτικής μουσικής σε όλο της το μεγαλείο: μιά ελαστική, προσαρμοστική φόρμα/παλίμψηστο που φιλοδοξεί να εμπεριέχει περίπου τα πάντα: όλα τα ιδιώματα, όλες τις ντοπιολαλιές, όλα τα ρεύματα, όλες τις μουσικές. Στην επόμενη γωνία ήταν τα “Agartha, “Pangaea” , “Dark Magus”.
Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος έφτασε ποτέ τόσο κοντά.
Για την ιστορία να αναφέρω εδώ, ότι ο Miles, εκείνη τη μέρα, ήταν support: άνοιξε τη συναυλία για τους Steve Miller Band και για τον Neil Young με τους Crazy Horse.
Tι εποχές!
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
εποχές....
και δεν μιλάμε γιά τον γιαλαντζί Steve Miller της επόμενης 10ετίας και φυσικά γιά τον Young πριν γίνει ο γιγαντωμένος Young....

πάντως ΠΟΛΥ μου αρέσουν οι δίσκοι που όταν ηχογραφούνται μπαίνουν στην βαθειά κατάψυξη γιά 30 χρόνια.
λες και κάποιος ξέρει ότι πρέπει η ανθρωπότητα να ωριμάσει...
 

petros_m

Supreme Member
18 June 2006
8,210
Αλιμος
Αυτα που εκανε ο Miles απο το '68 και για τα επομενα 5 περιπου χρονια ειναι ανεπανάληπτα. Κυριολεκτικα στεναχωτιεμαι που δεν μπορω να "βαλω" καποιους φιλους μου να ακουσουν με προσοχη αυτα τα πραγματα. Δεν μπορω να τους πεισω πως χανουν κατι πραγματικα σπουδαιο.

Τα Agartha και Pangaea ειναι επισης εκπληκτικα. Νομιζω πως προτιμω το Agartha.

Επισης, καλο ειναι και αυτο.
51PWBBB1QNL._AA240_.jpg


Υ.Γ. Θα ψαξω στο σπιτι και ενα αλλο live του Miles απο καποιο Fillmore (δε θυμαμαι αν ηταν το East ή το West) το οποιο ειναι παρα πολυ κατωτερο ολων των παραπανω.
 
Last edited:
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Αλήθεια το κοινό πού τούς έβλεπε καταλάβαινε τί συνέβαινε στην σκηνή???
Πολύ αμφιβάλλω.
Πάντως μετά το πρωτο πλήρες άκουσμα φαίνεται να αποτελεί ένα απο τα μουσικά ντοκουμέντα τού 20ού αιώνα.
 

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
91,073
Εκεί ψηλά.....
Re: Απάντηση: Πανθάλασσα

Αλήθεια το κοινό πού τούς έβλεπε καταλάβαινε τί συνέβαινε στην σκηνή???
Πολύ αμφιβάλλω.
Πάντως μετά το πρωτο πλήρες άκουσμα φαίνεται να αποτελεί ένα απο τα μουσικά ντοκουμέντα τού 20ού αιώνα.

Τον ειχα δει στο Παλλας πριν αρκετα χρονια και ομολογω οτι οι παρεμβασεις του ηταν συγκλονιστικες.Αν και η μπαντα που ειχε φτιαξει τοτε δεν ειχε καν αναγκη απο τον δημιουργο της για να μας ταξιδεψει.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,351
Να σου πω Σπύρο...
εκείνη την εποχή (68-70) η σκηνή του Σαν Φρανσίσκο ήταν πολύ ψαγμένη.
Ο Miles επίσης έψαχνε (σχεδόν) αγωνιωδώς - είναι καταγεγραμμένο - να αντλήσει στοιχεία από τη νεολαία, χωρίς φυσικά να θυσιάσει τις αξίες του και να τα ενσωματώσει.
Σύχναζε σε συναυλίες των γκρουπ της περιοχής, πχ στου Carlos, ενώ ο ίδιος ο Carlos έχει παίξει σε συναυλία του, το 1970, το In a silent way.
Κατά κάποιον τρόπο υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση, αν μπορεί κάποιος να το δεχθεί αυτό.
Και επαναλαμβάνω ο Steve Miller το 1970 ήταν φευγάτος και όχι ο φλώρος που έμαθε όλη η Ελλάδα αργότερα με τα keep on rockin' me baby κλπ....
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Δημήτρη δεν διαφωνώ για τον Miller τού τότε.Αλλά όπως και νάχει η δουλειά τού Davis ήταν πολύ προχωρημένη.
Και στην ουσία παραμένει τέτοια και σήμερα.
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Το θέμα είναι Σπύρο μου ότι headliner είναι πάντα ο πιο εμπορικός, όπως και να 'χει.
Σιγά μην κάθονταν οι διοργανωτές να δουν ποιος είναι ο πιο προχωρημένος...
 
17 June 2006
14,350
Re: Απάντηση: Πανθάλασσα

Κυριολεκτικα στεναχωριεμαι που δεν μπορω να "βαλω" καποιους φιλους μου να ακουσουν με προσοχη αυτα τα πραγματα. Δεν μπορω να τους πεισω πως χανουν κατι πραγματικα σπουδαιο.

Welcome to the Club :rolleyes:
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,023
Αιγάλεω
. Κυριολεκτικα στεναχωτιεμαι που δεν μπορω να "βαλω" καποιους φιλους μου να ακουσουν με προσοχη αυτα τα πραγματα.

Εγώ Πέτρο τα κατάφερα με το Silent :guitarist:
To Bitches βέβαια, τους ήρθε κάπως :icon15:

Για ότι έχει σχέση με Fillmore, ψήνομαι, το ξέρετε..
0631%20Fillmore.jpg


Επομένως μπαίνει και το προταθέν στα υπόψιν...

Εφόσον δε πάω και σε Αγκάρθες και σχετικά, βλέπω οι Μαϊληδες μου αισίως να φτάνουν τους Σαντάνες μου :afro:
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,023
Αιγάλεω
61GRFY2EM7L._SS500_.jpg

Miles Davis: Live At The Fillmore East, March 6, 1970 (Columbia Legacy 2XCD - 2001)

Aριστουργηματικό ντοκουμέντο. Ηχογραφημένο το 1970, αλλά είδε το φώς της ημέρας 31 χρόνια μετά.
....
Για την ιστορία να αναφέρω εδώ, ότι ο Miles, εκείνη τη μέρα, ήταν support: άνοιξε τη συναυλία για τους Steve Miller Band και για τον Neil Young με τους Crazy Horse.Tι εποχές!


264779edd7a059d3e32d7110.L.jpg


Ακολούθησε και ο Neil λοιπόν κάπου 36 χρόνια μετά..
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,023
Αιγάλεω
Αλήθεια το κοινό πού τούς έβλεπε καταλάβαινε τί συνέβαινε στην σκηνή???
Πολύ αμφιβάλλω.
Πάντως μετά το πρωτο πλήρες άκουσμα φαίνεται να αποτελεί ένα απο τα μουσικά ντοκουμέντα τού 20ού αιώνα.

Αντιγράφω λοιπόν αποσπασμα απο τον Τύπο της εποχής που περιέχεται στο εσώφυλλο του Neil Young:

"For all intents and purposes, jazz has been a dormant if not dead issue for the last couple of years. Not many jazzmen have explored new directions. Miles Davis is one of the few jazz musicians who is constantly walking down new avenues in music. It does not seem that he has found the right one with his new electrified quintet.In his set at the Fillmore, the group performed one extended number , an atonal offering featuring alternating solos by members of the group. With the exeption of Miles' all too brief, crystal like solos, the rest of the work by the quintet was boring and repetitive. The audience showed its dissatisfaction and lack of interest politely by going out to the lobby instead of the usual, apparent Fillmore audience vocal restlessness. This was probably because of the esteem in which Miles Davis is regarded in any hall, rock arenas included".

Υπογράφει κάποιος n.s.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Miles%2BDavis%2Blive%2B%40%2BFillmore%2BEast%2B1970.jpg


Tό ξανακούω αυτές τίς μέρες μέ ´μανία´..
Δέν κατατάσσεται αυτό τό αριστούργημα..Πρόκειται γιά μουσικό ´μνημείο´τού 20ού αιώνα ..Διαχρονικό καί πάντα νέο..
Τι μουσικάρες μαζεμένοι σέ αυτό τό εκπληκτικό σεξτέτο..

:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043