Πιανιστική Φλόγα.

17 June 2006
62,722
Χολαργός
5457302.jpg

Ο Πολωνός Karol Szymanowski(1882-1937),σαν συνθέτης δέχτηκε ποικίλες επιδράσεις απο τούς σύγχρονους συναδέλφούς του και μόχθησε πολύ στο να δημιουργήσει ένα προσωπικό στύλ.
Στην πρώτη του περίοδο οι επιδράσεις προηλθαν απο τον R.Strauss.
Eν συνεχεία θαύμασε τον Scriabin,τον Debussy,τον Ravel και κυρίως τον Stravinsky.
H εταιρεία Virgin Classics παρουσίασε( τέλος 2005) έναν δίσκο με πιανιστικά έργα τού Szymanowski,τής περιόδου 1914-1917 ερμηνευμένα απο τον 38χρονο Πολωνό πιανίστα Piotr Anderszewski.
Tα έργα είναι τα παρακάτω :
Μasques op.34,3 poems for piano.
a)Scheherazade
b)Τantris le Bouffon
c)Serenade de Don Juan
Piano Sonata No3 Op.36
Metopes,3 poems for piano Op.29
a)L'Ile des sirenes
b)Calypso
c)Naysicaa
To πιάνο ακούγεται ´σαν ορχήστρα.Οι ακραίες συναισθηματικές εναλλαγές τού συνθέτη αποτυπώνονται κυρίως στα πιανιστικά ποιήματα(η σονάτα μπορεί να θεωρηθεί ότι εντάσσεται σε πιό κλασσική φόρμα)και η μουσικη καθηλώνει τον ακροατή.
Οι Metopes αναφέρονται σε επεισόδια τής Οδύσσειας,όπου περιγράφεται όλη η αναζήτηση τού Οδυσσέα σε αισθησιακό κυρίως επίπεδο(απο την μιά οι ερωτικές προκλήσεις και απο την άλλη ο νόστος)και η μουσική διαπερνα και τον τελευταίο πόρο τού ακροατή.
Το πιάνο κατακυριεύει τίς αισθήσεις,και μεταδίδει την πρόκληση ,τόν πειρασμό,τήν γαλήνη τής θάλασσας,το όνειρο,την διάθεση για λύτρωση και γυρισμό.
Ολα αυτά ομως δεν είναι ξεχωριστές μουσικές ενότητες,αλλά ένας μουσικός στροβιλισμός ακραίος και απαιτητικός.
Δωδεκάφθογκο μαζί με αρμονία ,υπο κάποιες κακές περιστάσεις θα μπορούσαν να εκτρέψουν τά έργα και να τα μετατρέψουν σε καρικατούρες.
Το ίδιο ισχύει και για τίς Masques.
Tα δυό τελευταία μουσικά ποιήματα συναντιώνται μέσω τής μεταμφίεσης.Ο Τριστάνος μεταμφιέζεται σε κλόουν για να συναντήσει την Ιζόλδη(απο το θεατρικό έργο τού Ernst Hardt,Tandris der Narr)ενώ ο Δόν Ζουάν είναι ο ίδιος ένας κλόουν τού έρωτα.
Μουσική ειρωνεία,αισθησιασμός,γαλήνη ανακυκλώνονται διαρκώς.
Η Τριτη Σονάτα απομακρυνεται απο τον ιμπρεσσιονισμό και αποτελεί μιά δύσκολη μουσική άσκηση που αναδεικνύει την ιδιοφυία τού Szymanowsky.
Tα παραπάνω έργα απαιτούν τεράστιες πιανιστικές ικανότητες,αίσθηση τού μουσικού μέτρου,μεγάλο έλεγχο τών πλήκτρων.
Για όλα τα παραπάνω απαιτείται ερμηνευτής τού επιπέδου τού Anderszewski,ο οποίος δίνει μιά αριστουργηματική παράσταση.
Δεξιοτεχνία απαράμιλλη ,βαθειά γνώση τών έργων,εσωτερικός έλεγχος όπου είναι απαραίτητο,συγκλονιστικά κρεσέντο,αλλά και συναρπαστικά γαλήνια περάσματα,όπου αναδεικνύεται όλος ο συναισθηματικός κόσμος τού συνθέτη.
Πρόκειται περί ενός δίσκου ,που προσωπικά δεν τον συγκαταλέγω στην λεγόμενη -αυστηρά-κλασική μουσικη´,αλλά που κατά την γνώμη μου θα γίνει κλασσικός λόγω τής ερμηνείας τού Anderszewski.
O σχετικά νέος αυτός πιανίστας ίσως αυτή την στιγμή είναι ο καλύτερος που υπάρχει στην κλασσική μουσική.
Πρόκειται για τον δίσκο τής χρονιάς.Και αφορά όχι μόνον ακροατές τής κλασσικής.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα και με μεγάλο ενθουσιασμό.