- 17 June 2006
- 49,351
John Scofield Uberjam Deux
Τον κιθαρίστα αυτόν δεν τον πιάνεις από πουθενά.
Γλυστράει σαν χέλι.
Δεν κατατάσσεται σε τίποτα πέραν του ευρύτερου όρου jazz.
Δεν έχει ένα στυλ που μοιάζει με κάτι καθιερωμένο, παίζει τα πάντα, παίζει ό,τι μπορούν να παίξουν οι άλλοι, αλλά αν ακούσεις μια φράση του ξέρεις: ΕΙΝΑΙ αυτός.
Είναι παραγωγικός. Χάνεις τον μπούσουλα με το τι έχει βγάλει.
Είναι συνεργάσιμος. Μιά απ τα ίδια. Δίπλα σε όλους σχεδόν.
Είναι αξιολάτρευτος. Σε μαγεύει κάθε δίσκος.
Ενα από τα projects με τα οποία καταπιάστηκε είναι οι Uberjam . Πίσω στο 2002 καλύπτοντας ένα σωρό είδη που έπιαναν επιδερμικά μόνο την jazz. Ο δίσκος προτάθηκε για grammy.
Εντεκα χρόνια μετά έχουμε το Uberjam Deux.
Ενα αμάλγαμα που ξεκινάει από την reggae, funk, soul, sampling, rock κάνει στάσεις στον Al Green και καταλήγει με εντονότατες επιρροές στην ρυθμική και το ύφος του Fela Kuti. Νομίζω μόλις τώρα είπα ό,τι χρειαζόταν.
Ακούστε πχ camelus, cracked ice, snake dance, boogie stupid, torero και θα με θυμηθείτε.
Μαζί του εξαιρετικοί μουσικοί, όπως πχ ο πολύς....John Medeski...
Δοκιμάστε το άμεσα με το δωρεάν spotify που ....ίσως είναι το μέλλον για νεώτερους, αλλά ίσως βοηθήσει και μας τους παλιότερους.
(συγνώμη για το Uber Που χρησιμοποίησα αντί του Ueber, αλλά το πληκτρολόγιο δεν βγάζει umlaut)
Τον κιθαρίστα αυτόν δεν τον πιάνεις από πουθενά.
Γλυστράει σαν χέλι.
Δεν κατατάσσεται σε τίποτα πέραν του ευρύτερου όρου jazz.
Δεν έχει ένα στυλ που μοιάζει με κάτι καθιερωμένο, παίζει τα πάντα, παίζει ό,τι μπορούν να παίξουν οι άλλοι, αλλά αν ακούσεις μια φράση του ξέρεις: ΕΙΝΑΙ αυτός.
Είναι παραγωγικός. Χάνεις τον μπούσουλα με το τι έχει βγάλει.
Είναι συνεργάσιμος. Μιά απ τα ίδια. Δίπλα σε όλους σχεδόν.
Είναι αξιολάτρευτος. Σε μαγεύει κάθε δίσκος.
Ενα από τα projects με τα οποία καταπιάστηκε είναι οι Uberjam . Πίσω στο 2002 καλύπτοντας ένα σωρό είδη που έπιαναν επιδερμικά μόνο την jazz. Ο δίσκος προτάθηκε για grammy.
Εντεκα χρόνια μετά έχουμε το Uberjam Deux.
Ενα αμάλγαμα που ξεκινάει από την reggae, funk, soul, sampling, rock κάνει στάσεις στον Al Green και καταλήγει με εντονότατες επιρροές στην ρυθμική και το ύφος του Fela Kuti. Νομίζω μόλις τώρα είπα ό,τι χρειαζόταν.
Ακούστε πχ camelus, cracked ice, snake dance, boogie stupid, torero και θα με θυμηθείτε.
Μαζί του εξαιρετικοί μουσικοί, όπως πχ ο πολύς....John Medeski...
Δοκιμάστε το άμεσα με το δωρεάν spotify που ....ίσως είναι το μέλλον για νεώτερους, αλλά ίσως βοηθήσει και μας τους παλιότερους.
(συγνώμη για το Uber Που χρησιμοποίησα αντί του Ueber, αλλά το πληκτρολόγιο δεν βγάζει umlaut)
Last edited:
