- 17 June 2006
- 49,351
Υπάρχουν περιπτώσεις που ταλαντούχοι μουσικοί χωρίς να έχουν ιδιαίτερες δεξιοτεχνικές δυνατότητες λάμπουν στους δίσκους αφήνοντας να περάσει προς τα έξω η δύναμη του χαρακτήρα τους. Αντίστοιχα υπάρχουν περιπτώσεις όπου σπουδαγμένοι επαγγελματίες μουσικοί δάσκαλοι στο είδος τους και στα όργανά τους να αφήνουν την υπογραφή τους τόσο έντονη σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών ώστε είτε θαυμάζεις το άρτιο αποτέλεσμα, είτε άλλες φορές να νομίζεις ότι ο δίσκος είναι του νοικιασμένου μουσικού και όχι του καλλιτέχνη. Φυσικά υπάρχει και η win win situation, όταν έχεις τα δυό σε ένα.
Ακριβώς.
Δεν το συζητάμε όμως όταν έχεις 2Χ2 σε ένα.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Ο κιθαρίστας έχει συμμετάσχει σε ένα από τα πιό γνωστά mainstream jazz σχήματα της δεκαετίας του 70 και ως επαγγελματίας μουσικός έχει ηχογραφήσει εκατοντάδες δίσκους με κορυφαία ονόματα της ροκ μουσικής, έχει σαρώσει grammy και έχει ηχογραφήσει βραβευμένα soundtracks. Επί 15 χρόνια ήταν το νούμερο 1 στη λίστα των επαγγελματιών που όλοι θα ήθελαν στους δίσκους τους και ακόμα θα ήταν αν πλέον δεν καταστάλαζε να διαλέγει εκείνος με ποιούς θα συνεργαστεί. Χρόνια ήταν ταυτισμένος με ένα μοντέλο κιθάρας και θεωρήθηκε ιεροσυλία όταν γύρω στο 1981 έπαιξε για πρώτη φορά με fender Stratocaster.
Ο προσκεκλημένος, ιδρυτικό μέλος δυό ιστορικών σχημάτων jazz fusion στα τέλη των 70’s, αργότερα τον κέρδισε η blues. Ίσως ο πιό εκφραστικός blues κιθαρίστας σήμερα, ο μόνος που έχει ενσωματώσει αριστοτεχνικά τα στοιχεία της jazz και της προοδευτικής jazz στο παίξιμο της πεντατονικής. Επίσης παρών σε εκατοντάδες συμμετοχές σε δίσκους κολοσσών, σάρωμα grammy και συναφή.
Συναντήθηκαν στις αρχές του 2013 στο Παρίσι, όπου σε ένα μικρό σχήμα με άλλους δυό ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ο-ύ-ς μουσικούς σε ένα unplugged σχήμα με ακουστικές κιθάρες.
Το όλο γεγονός έχει καταγραφεί με υψηλή ακρίβεια και ηχητική ποιότητα με πολύ προσεγμένο τον ήχο των δυό ακουστικών οργάνων ώστε ο ακροατής να συλλαμβάνει τον παραμικρό ψίθυρο της κιθάρας και τις ανάσες των δαχτύλων. Η ακουστική παίρνει ρόλους πρωταγωνιστικούς, συνοδευτικούς, ηγετικούς, υποταγμένους, δυνατούς, χαμηλόφωνους άλλοτε με υπερηφάνεια και άλλοτε με αυτογνωσία. Ο αυτοσχεδιασμός υπάρχει μέσα στην πειθαρχία και η πειθαρχία αυτοσχεδιάζει. Τις δυό κιθάρες και την φωνή του εκλεκτού προσκεκλημένου πλαισιώνει ένας πολυρυθμικότατος drummer και ένας μπασίστας με τον πιό στρογγυλό και βαθύ ήχο που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, έναν σχεδόν συμβατικό ήχο ηλεκτρικού μπάσου που όμως καταφέρνει να έχει εξαιρετική άρθρωση και να βγαίνει μπροστά όταν χρειάζεται και να λάμπει. Τα δυό συνοδευτικά όργανα όταν χρειάζεται είναι τόσο πειθαρχημένα που επιτρέπουν στς δυό κιθάρες να διατηρούν τις πιό ανεπαίσθητες χροιές τους και να τις προσφέρουν απλόχερα στο αυτί του ακροατή.
Τα κομμάτια, ένα δυό γνωστά standards, μερικά δικά τους από προσωπικούς δίσκους. Συνθετική, εκτελεστική, ηχητική, επαγγελματική αρτιότητα με ψυχή και υπογραφή.
Ηχογραφημένο σε μικρό jazz club του Παρισιού ο δίσκος είναι μια ηλιαχτίδα στο μαύρο 2013αρι μας.
Στο repeat εδώ και μιά εβδομάδα, τα ακουστικά του κινητού έχουν ενσωματωθεί στα αυτιά μου.
Ακριβώς.
Δεν το συζητάμε όμως όταν έχεις 2Χ2 σε ένα.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Ο κιθαρίστας έχει συμμετάσχει σε ένα από τα πιό γνωστά mainstream jazz σχήματα της δεκαετίας του 70 και ως επαγγελματίας μουσικός έχει ηχογραφήσει εκατοντάδες δίσκους με κορυφαία ονόματα της ροκ μουσικής, έχει σαρώσει grammy και έχει ηχογραφήσει βραβευμένα soundtracks. Επί 15 χρόνια ήταν το νούμερο 1 στη λίστα των επαγγελματιών που όλοι θα ήθελαν στους δίσκους τους και ακόμα θα ήταν αν πλέον δεν καταστάλαζε να διαλέγει εκείνος με ποιούς θα συνεργαστεί. Χρόνια ήταν ταυτισμένος με ένα μοντέλο κιθάρας και θεωρήθηκε ιεροσυλία όταν γύρω στο 1981 έπαιξε για πρώτη φορά με fender Stratocaster.
Ο προσκεκλημένος, ιδρυτικό μέλος δυό ιστορικών σχημάτων jazz fusion στα τέλη των 70’s, αργότερα τον κέρδισε η blues. Ίσως ο πιό εκφραστικός blues κιθαρίστας σήμερα, ο μόνος που έχει ενσωματώσει αριστοτεχνικά τα στοιχεία της jazz και της προοδευτικής jazz στο παίξιμο της πεντατονικής. Επίσης παρών σε εκατοντάδες συμμετοχές σε δίσκους κολοσσών, σάρωμα grammy και συναφή.
Συναντήθηκαν στις αρχές του 2013 στο Παρίσι, όπου σε ένα μικρό σχήμα με άλλους δυό ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-ο-ύ-ς μουσικούς σε ένα unplugged σχήμα με ακουστικές κιθάρες.
Το όλο γεγονός έχει καταγραφεί με υψηλή ακρίβεια και ηχητική ποιότητα με πολύ προσεγμένο τον ήχο των δυό ακουστικών οργάνων ώστε ο ακροατής να συλλαμβάνει τον παραμικρό ψίθυρο της κιθάρας και τις ανάσες των δαχτύλων. Η ακουστική παίρνει ρόλους πρωταγωνιστικούς, συνοδευτικούς, ηγετικούς, υποταγμένους, δυνατούς, χαμηλόφωνους άλλοτε με υπερηφάνεια και άλλοτε με αυτογνωσία. Ο αυτοσχεδιασμός υπάρχει μέσα στην πειθαρχία και η πειθαρχία αυτοσχεδιάζει. Τις δυό κιθάρες και την φωνή του εκλεκτού προσκεκλημένου πλαισιώνει ένας πολυρυθμικότατος drummer και ένας μπασίστας με τον πιό στρογγυλό και βαθύ ήχο που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, έναν σχεδόν συμβατικό ήχο ηλεκτρικού μπάσου που όμως καταφέρνει να έχει εξαιρετική άρθρωση και να βγαίνει μπροστά όταν χρειάζεται και να λάμπει. Τα δυό συνοδευτικά όργανα όταν χρειάζεται είναι τόσο πειθαρχημένα που επιτρέπουν στς δυό κιθάρες να διατηρούν τις πιό ανεπαίσθητες χροιές τους και να τις προσφέρουν απλόχερα στο αυτί του ακροατή.
Τα κομμάτια, ένα δυό γνωστά standards, μερικά δικά τους από προσωπικούς δίσκους. Συνθετική, εκτελεστική, ηχητική, επαγγελματική αρτιότητα με ψυχή και υπογραφή.
Ηχογραφημένο σε μικρό jazz club του Παρισιού ο δίσκος είναι μια ηλιαχτίδα στο μαύρο 2013αρι μας.
Στο repeat εδώ και μιά εβδομάδα, τα ακουστικά του κινητού έχουν ενσωματωθεί στα αυτιά μου.
