- 17 June 2006
- 14,350
Ken Vandermark: Resonance (NotTwo 10xCD, 2009)
Ενα κουτί-«τούβλο» με 10 CDs, ταξίδι εξερεύνησης στις δυνατότητες ενός μεγάλου ορχηστρικού συνόλου (big band) μέσα από το πρίσμα της macho jazz του Ken Vandermark. Πολυεθνικό cast με μουσικούς από την Πολωνία και την Ουκρανία συν τον (Σουηδό) τρομπετίστα Marcus Broo και, φυσικά, τις παλιές καραβάνες (Tim Daisy, Michael Zerang-drums, percussion, Steve Swell, Davis Rempis-πνευστά).
O Vandermark αναδιφεί ολόκληρη την ιστορία της jazz ψάχνοντας τη δική του θέση σε αυτή. Δείχνει εικονοκλάστης αλλά, στην ουσία, είναι ένας ευλαβικός προσκυνητής. Καταφέρνει να τη γιορτάζει και να τη βανδαλίζει ταυτόχρονα . Σφοδρή, ζωηρή, μουσική, τραχειά και κακόφωνη - στατική καταιγίδα και συλλογική εφόρμηση, το άκουσμα φέρνει στο νού μεθυσμένη πεταλούδα. Η παράφορη ζέση σε συνδυασμό με την ηδυπαθή, φιλήδονη απανεμιά που απαυγάζει κατοικείται από λογής φαντάσματα –από τον Rahsaan Roland Kirk μέχρι τον Julius Hemphil, από απόκοσμα spirituals, αλαζονικό R&B, παράφωνα multiphonics. Αν είχε κιθάρες θα με παρέπεμπε στους Painkiller ή σε ένα φανταστικό session του Sonny Sharrock με τους Last Exit. Δεν έχει - αλλά οι γνώστες με πιάνουν φαντάζομαι.
Half Japanese: Half Gentlemen/Not Beasts (Fire 3xCD/DL/4xLP – Re-release 2013)
Ο αγαπημένος μου δίσκος τους, είναι το 'We Are They Who Ache With Amorous Love' (1990), αλλά αυτό εδώ είναι ίσως ο πιο σημαντικός τους. Οι αδελφοί Jad και Dave Fair το κυκλοφόρησαν στην εταιρία Armageddon το 1980 και έγινε στιγμιαία Κλασσικό στους underground κύκλους. Ο Jad παίζει ως επί το πλείστον ξεκούρδιστη ηλεκτρική κιθάρα με μπόλικη παραμόρφωση, ο αδελφός του ένα μικρό set drums και οι δύο εναλλάσσονται στα φωνητικά. Το άλμπουμ επανακυκλοφορεί σαν τριπλό CD ή κουτί με 4 LP – έχω το original με τα 3 βινύλια και το εκπληκτικό artwork, εδώ έχει προστεθεί έν ακόμα βινύλιο με bonus tracks. Ο χρόνος δεν έχει μετριάσει στο παραμικρό τον απόηχό του. Σκέτο καυστικό οξύ, το 'Half Gentlemen/Not Beasts' είναι αρτίστικο statement μεγατόνων: ανυπόφορο proto punk στα καραντουζένια του.
To καλύτερο πράγμα που διάβασα ποτέ για τους Half Japanese το παραθέτω αυτούσιο: "η μουσική τους είναι ένας από τους πιο λαμπερούς πυρσούς αυτής της εικονοκλαστικής κουλτούρας της αμφισβήτησης: μέσα στις φλέβες της κυλάει το ίδιο Πνεύμα που διατρέχει την απόσταση από τους Velvet Underground μέχρι τους Stooges, από τους Red Krayola μέχρι τους Sonic Youth, με γερές δόσεις από Tortoise και Gastr’ Del Sol."
Δεν θα μπορούσα να το πώ καλύτερα.
The Ex with Brass Unbound: Enormous Door (Ex Records CD/LP, 2013)
Τα παιδιά της squatting community του Αμστερνταμ. Ξεκίνησαν το 1979, έχουν παίξει κάμποσες φορές παλιότερα στη χώρα μας, οι συναυλίες τους ήταν εκπληκτικές. Εχουν συνεργασθεί με φάρους της Σύγχρονης Μουσικής, από τον μακαρίτη Tom Cora μέχρι τον Getatchew Mekuria, τη θεατρική κομπανία d’ Electrique και τους Βέλγους κωμικούς Kamagurka και Herr Seele, την Ολανδική κομμούνα αυτοσχεδιαζόμενης μπουσικής και άπειρους άλλους. Εδώ συμπράττουν με τα πνευστά των Brass Unbound - Ken Vandermark (saxes, clarinet), Roy Paci (trumpet), Mats Gustafsson (baritone sax), Wolter Wierbos (trombone).
Οι έντονα αδρές μελωδικές γραμμές απ τις κιθάρες γδέρνουν κόκκαλα. Στήνουν το σκηνικό μέσα στο οποίο τα πνευστά κάνουν τα δικά τους. ‛αγγελικές τρομπέτες και διαβολικά τρομπόνια’ έλεγε ο Αλεξ στο Κουρδιστό Πορτοκάλι. Μόνο που εδώ, το σύνολο του Vandermark αφήνει για λίγο παράμερα τη δική του ταυτότητα και συνεπικουρεί σε μιά βίαιη όσο και πολύχρωμη ηχητική πανδαισία.
Στη μεγάλη και συνεχώς αυξανόμενη δισκογραφία των Ex, αυτό εδώ στρογγυλοκάθεται άνετα στα πάνω πάνω ράφια.
Πηγές: The Wire, 352, June 2013
.