Το πέρασμα των δαιμόνων.

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
Ο Cesar Franck συνέθεσε το συμφωνικό ποίημα "Les Djinns" το 1884. Το έργο μοιάζει περισσότερο με κοντσέρτο για πιάνο ενός μέρους, παρά με συμφωνικό ποίημα. Βασίζεται στο ομώνυμο ποίημα του Victor Hugo, το οποίο περιγράφει το τρομακτικό πέρασμα των τζίνι από τον σκοτεινό ουρανό της πόλης, βαθιά μέσα στη νύχτα. Τα τζίνι περιγράφονται ως δαίμονες που αναστατώνουν τη βραδυνή ησυχία, αφήνοντας κατατρομαγμένους όσους τα έχουν αντιληφθεί...Η μουσική αποδίδει με μεγάλη επιτυχία το θέμα του ποιήματος. Ακούγοντάς την νιώθεις πως βλέπεις τις ορδές των δαιμόνων να περνούν πάνω απ' το δικό σου κεφάλι, με τη μορφή όχι των τζίνι, αλλά των δικών σου προσωπικών φαντασμάτων...μένεις κι εσύ να παρακολουθείς το πέρασμά τους, ανήμπορος να αντιδράσεις, μουδιασμένος από φόβο μήπως σε παρασύρουν στον τρομακτικό κόσμο τους...ευτυχώς, όπως πάντα, φεύγουν και σε αφήνουν ήσυχο, με ένα αίσθημα ανακούφισης και μια διάθεση επαναπροσδιορισμού όλων εκείνων που συνθέτουν την ουσία στην καθημερινότητά σου..

Το έχω στην παρακάτω εκτέλεση, μαζί με άλλα δύο έργα του Franck για πιάνο, το Prelude, Coral and Fugue και το Symphonic Variations for piano and orchestra.

MI0001034655.jpg
 
Last edited by a moderator:

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,927
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Φρανκ έγραψε όλα τα σημαντικά έργα του τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του ... ο μύθος το φέρει ότι την δημιουργικότητα του πυροδότησε ο έρωτας για κάποια νεαρή μαθήτρια του... Το υπόψη έργο είναι πραγματικά υπέροχο με αβίαστα εξελισσόμενη μελωδική ροή, με σαφείς επιρροές από τον Μπραμς, ενώ πράγματι σαν συμφωνικό ποίημα κατορθώνει να αποδώσει έξοχα με μουσικά μέσα τις ''εικόνες'' του ποιήματος του Ουγκώ, προσομοιάζοντας ωστόσο, ως σωστά επισημάνθηκε, σε πιάνο κονσέρτο, αφού η νύχτα και το ζοφερό κλίμα περιγράφονται από την ορχήστρα, ενώ ο χορός των δαιμόνων αλλά και τα εναλλασσόμενα συναισθήματα του ποιητή από το πιάνο...
Ο δίσκος της bis που αναφέρεται στο αρχικό ποστ είναι πραγματικό απόκτημα περιέχοντας εξαιρετικές εκτελέσεις και των άλλων δύο αριστουργημάτων του Φρανκ, ιδιαίτερα του prelude, chorale and fugue ...
Ας βάλω και το ποίημα :
Walls, town
And port,
Refuge
From death,
Gray sea
Where breaks
The wind
All sleeps.

In the plain
Is born a sound.
It is the breathing
Of the night.
It roars
Like a soul
That a flame
Always follows.

The higher voice
Seems a shiver.
Of a leaping dwarf
it is the gallop.
He flees, he springs,
Then in cadence
On one foot dances
At the end of a stream.

The murmur approaches,
The echo repeats it.
It is like the bell
Of a cursed convent,
Like a crowd sound
That thunders and rolls
And sometimes crumbles
And sometimes swells..

God! The sepulchral voice
Of the Djinns! … What noise they make!
We flee beneath the spiral
Of the deep staircase!

My lamp has already died,
And the shadow of the ramp,
Which crawls along the wall,
Ascends to the ceiling.

The swarm of Djinns is passing,
And it whirls, hissing.
Old conifers, stirred by their flight,
Crackle like burning pine.
Their herd, heavy and swift,
Flying in the vacant space,
Seems a livid cloud
With lightning flashing at its edge.

They are so near! – We keep closed
This room where we defy them.
What noise outside! Hideous army
Of vampires and dragons!
The beam of the loosened ceiling
Sags like soaked grass,
And the rusted old door
Trembles, unseating its hinges.

Cries from hell! voice that roars and weeps!
The horrible swarm, driven by the north wind,
Doubtless, or heaven! assails my home.
The wall bends under the black battalion.
The house cries out and staggers tilted,
And one could say that, ripped from the soil,
Just as it chases a dried-out leaf,
The wind rolls it along in a vortex!

Prophet! If your hand spares me
From these impure demons of the night,
I would go prostrate my bald forehead
Before your sacred incense burners!
Make their breath of sparks
Die on these faithful doors,
And make the talons of their wings
Scrape and cry in vain at these black windows!

They have passed! – Their cohort
Takes flight and flees, and their feet
Stop beating on my door
With their multiple blows.
The air is filled with a sound of chains,
And in the nearby forests
All the great oaks tremble
Bent beneath their fiery flight!

The beating of their wings
Fades in the distance.
So vague in the plains,
So faint, that you believe
You hear the grasshopper
Cry with a shrill voice
Or the hail crackling
On the lead of an old roof.

Strange syllables
Still approach us.
Thus, of the Arabs,
When the horn sounds,
A chant on the shore
Rises up in moments,
And the dreaming child
Has dreams of gold.

The funerary Djinns,
Files of death,
In the shadows
Hurry their step;
Their swarm rumbles;
Thus, deep,
Murmurs a wave
That no one sees.

This vague sound
That falls asleep,
It is the wave
On the edge;
It is the moan,
Almost extinct,
Of a saint
For a death.

One doubts
The night…
I listen: -
All flees,
All fades;
The space
Erases
The sound.
 
17 June 2009
3,594
Αγαπητή Marilyn συγχαρητήρια για την τόσο διεισδυτική ματιά σου στο έργο του Franck…
Πράγματι, είναι απτό το συναίσθημα της παρουσίας αυτών των πλασμάτων που είναι βγαλμένα μέσα από τους Αραβικούς θρύλους, έτσι όπως αρχίζει σχεδόν ήσυχα και κλιμακώνεται φτάνοντας έτσι εν πλήρη δυνάμει στην κορύφωση μέχρι να αρχίσουν τα Djinns να χάνονται στο βάθος του ορίζοντα και η ένταση πάλι κλιμακωτά να χαμηλώνει.
Σε κάθε περίπτωση, είτε το «ερμηνεύσουμε» ως συμφωνικό ποίημα, είτε ως κονσέρτο για πιάνο, η παρουσία του πιάνου είναι εξαιρετικά στιβαρή, πολύ μπροστά, τόσο που σχεδόν επιβάλλεται.
Κατά κάποιο τρόπο, η σύνθεση του Les Djinns, του σπουδαιότερου ίσως εκ των Orientales του Ουγκώ, αφύπνησε μέσα του την αγάπη του για το πιάνο, που είχε αφήσει πίσω από τα νεανικά του χρόνια (αν και είχε κρατήσει για τον εαυτό του τον ρόλο του οργανίστα της εκκλησίας της Αγίας Κλοτίλδης) , εξελίσσοντας συγχρόνως τα αγαπημένα του πρελούδια και φούγκες με την προσθήκη χορωδιακών μερών σε έναν πλήρη κύκλο και δημιουργώντας έτσι το τρίπτυχο που αναφέρει παρακάτω ο Σπύρος.
Η εκτέλεση που κοσμεί την δισκοθήκη σου είναι πράγματι εξαιρετική, θα ήθελα όμως να ακούσω και αυτήν με την Royal Scottish National Orchestra και σολιστ στο πιάνο τον Bertrand Chamayou για την οποία έχω διαβάσει καλές κριτικές.

Σ’ ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την αναφορά σου σε αυτόν τον τόσο σπουδαίο σύγχρονο Μουσικό.
 

Marilyn

Senior Member
8 September 2010
474
Σας ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες προσθήκες σας.
Σπύρο, ήθελα να' ξερα πού πας και βρίσκεις τα πιπεράτα βιογραφικά στοιχεία!
Κάλλη, δεν έχω υπόψη μου την εν λόγω ηχογράφηση, αλλά θα την αναζητήσω με μεγάλο ενδιαφέρον.