Σήμερα το πρωί (και αφού είχαν προηγηθεί πολλές αναβολές) είχα την ευκαιρία να βάλω στο χέρι για 2 ώρες μια CANON 1D MKIII, το νέο όπλο των φωτορεπόρτερς ανά τον κόσμο. Μια μηχανή που αγοράστηκε καινούρια από την αντιπροσωπεία λίγο παρακάτω από 4.000 ευρώ, και σήμερα έχει σχεδόν 6500 λήψεις.
Σκοπός μου δεν είναι να κάνω ένα πραγματικό τεστ, άλλωστε για κάτι τέτοιο θα χρειαζόμουν πολλές μέρες και αρκετή σχολαστικότητα από την πλευρά μου, κάτι που δεν με χαρακτηρίζει. Γι αυτό απλώς θα γράψω τις εντυπώσεις μου από αυτά που είδα.
Πρώτη εντύπωση ότι η μηχανή είναι μεγάλη και βαριά. Και δεν είναι εντύπωση μόνο, καθώς έχει σχεδόν διπλάσιο όγκο από τις NIKON D200/CANON 30D. Επίσης ζυγίζει με μπαταρία, κάρτες, κλπ. σχεδόν 1,5 κιλό. Με φλας και ένα τυπικό φακό (EF 24-70 ή 70-200 2.8) φθάνει και ξεπερνά τα 3 κιλά. Άρα δεν μιλούμε εδώ για μηχανή για χομπίστα, αλλά για ένα εργαλείο, που απαιτεί από το χρήστη και όχι ο χρήστης από τη μηχανή. Άλλωστε αν κρατάς χαλαρά για 2 ώρες τη μηχανή, σίγουρα οι άμαθοι καρποί των χεριών θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα το βράδυ.
Σκοπός μου δεν είναι να κάνω ένα πραγματικό τεστ, άλλωστε για κάτι τέτοιο θα χρειαζόμουν πολλές μέρες και αρκετή σχολαστικότητα από την πλευρά μου, κάτι που δεν με χαρακτηρίζει. Γι αυτό απλώς θα γράψω τις εντυπώσεις μου από αυτά που είδα.
Πρώτη εντύπωση ότι η μηχανή είναι μεγάλη και βαριά. Και δεν είναι εντύπωση μόνο, καθώς έχει σχεδόν διπλάσιο όγκο από τις NIKON D200/CANON 30D. Επίσης ζυγίζει με μπαταρία, κάρτες, κλπ. σχεδόν 1,5 κιλό. Με φλας και ένα τυπικό φακό (EF 24-70 ή 70-200 2.8) φθάνει και ξεπερνά τα 3 κιλά. Άρα δεν μιλούμε εδώ για μηχανή για χομπίστα, αλλά για ένα εργαλείο, που απαιτεί από το χρήστη και όχι ο χρήστης από τη μηχανή. Άλλωστε αν κρατάς χαλαρά για 2 ώρες τη μηχανή, σίγουρα οι άμαθοι καρποί των χεριών θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα το βράδυ.