Ποιός ο λόγος να αγοραστεί από το να κατέβει τσάμπα?

Το σεξ (download) δεν είναι ανήθικο... αρκεί να συμφωνούν και οι 6...χαχαχαχα

Επι την ευκαιρία blue-ray κασετίνες πουλιούνται στο εμπόριο;;; Γνωρίζετε;;;

Πάντα αγοράζω.
Το 80% από τους καλλιτέχνες που ακούω παρα-είναι περιθωριακοί και ψωμόλυσσες για να μην τους πληρώνω κι από πάνω.
Κατεβάζω μόνο αν πρόκειται για τίποτα καρα-mainstream που θα μου ζητήσει ο μεγάλος γυιός μου. Ο οποίος Δεν μου ζητάει: Τα πιο ποπ πράγματα που ακούει, είναι Hermano και Kyuss. Τελευταία, βγάζει και ακούει τα παληά μου των Swans.
Not bad :antlers:

Ποιός ο λόγος να αγοραστεί από το να κατέβει τσάμπα?

Click to expand...

Πρακτικά ΚΑΝΕΝΑΣ!!!

Εκτός και έχεις λεφτά για χάσιμο..., ή αν θελεις ενα προιον για τη συλλογη σου ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ και σε ικανοποιει να το αγορασεις γνησιο.... (και αυτο ΜΟΝΟ στην περιπτωση να το χτυπησεις απο κανενα E-bay, σε τιμη αρκετα χαμηλοτερη απο οτι θα το εβρισκες εδώ....) :grandpa:

Η άποψή μου είναι λιγάκι...ρομαντική, αλλά...

Η μουσική, οι ταινίες, τα προγράμματα και όλα τα υπόλοιπα που υπόκεινται σε "πνευματικά δικαιώματα" πρέπει να πληρώνονται για την απόκτησή τους.

Γιατί θα πρέπει να πληρωθεί αυτός που θα κάτσει να το φτιάξει.

Φαντάζεστε να μπει κάποιος στο κατάστημα που πουλάτε τσιγάρα και να πάρει 3-4 πακέτα χωρίς να τα πληρώσει? Τι θα κάνατε?
Αυτό είναι κλοπή.


Αν θέλουμε να υπάρχουν όλα αυτά και στο μέλλον, θα πρέπει να τα πληρώνουμε.

πρακτικά ΠΟΛΛΟΙ,

ποιότης ήχου, artwork, μεράκι, συλλογή, ευκολότερη προσέγγιση (ότι έχω θαμμένα σε σκληρούς ουσιαστικά χάνονται όταν δεν τα αντικρύζω κάθε μέρα στην δισκοθήκη ) , ο σοβαρός λόγος που αναφέρει ο Λύμπε περί μη ανευρεύσεως των 'δύσκολών' καλλιτεχνών, κλπ.

Βρε Διονύση ακόμη θυμάμαι την κουβέρτα με τα 50ευρα. Σε ένα Μετρόπολις υπάρχουν χιλιάδες cd εξαιρετικής μουσικής με 6 ευρώ. Αφού είσαι μερακλής στα μεν θα γίνεις φθηνιάρης στα δε ;

Εγώ όταν κατεβάζω κυρίως τεστάρω. όταν μου αρέσει συνήθως το αγοράζω ...

Re: Απάντηση: Ποιός ο λόγος να αγοραστεί από το να κατέβει τσάμπα?

Κακαλιός Στέργιος said:

Η μουσική, οι ταινίες, τα προγράμματα και όλα τα υπόλοιπα που υπόκεινται σε "πνευματικά δικαιώματα" πρέπει να πληρώνονται για την απόκτησή τους.

Click to expand...

εγώ το πάω και λίγο παραπέρα: άμα δεν πληρώσεις κάτι, δεν το εκτιμάς.
Δεν ξέρω αν συμβαίνει σ εσάς - το λέω εκ προσωπικής πείρας.
Αν σου χαρίσουν 1000 CDs το πιο πιθανό είναι πως δεν θα τα ακούσεις ποτέ.
Βλέπω τη σύζυγο με τις όπερες της Καθημερινής: λύσσαξε να τις πάρει σε προνομιακή τιμή. Δεν έχει ακούσει ούτε μία:Banane0:

Δεν κατεβάζω τη μουσική που μου αρέσει. Μία φορά το έχω κάνει σε άγνωστο σε μένα ροκ έργο, γιατί δε γνώριζα τίποτε για το συγκεκριμένο καλλιτέχνη και ήθελα ν' ακούσω κάτι δικό του. Ένας από τους λόγους που δεν το κάνω είναι η ποιότητα. Δε θέλω ν' ακούω κλασσική από συμπιεσμένα αρχεία , ή από αρχεία που δε γνωρίζω τις συνθήκες του ripping.

Πολύ λίγα είναι και τα αντίγραφα ασφαλείας και αυτά προσωρινά, μέχρι ν' αγοραστούν τα κανονικά cd. Μου αρέσει να βλέπω το τυπωμένο cd με την πρωτότυπη συσκευασία του και το σπουδαιότερο, μου αρέσει το τυπωμένο φυλλάδιο, που στα περισσότερα cd κλασσικής έχει ενδιαφέρον.

Φυσικά και η τιμή των cd κλασσικής είναι σε πολλές περιπτώσεις ιδιαίτερα χαμηλή και δε θεωρώ πως το τίμημα που πληρώνω είναι χαμηλό σε σχέση με το αποτέλεσμα.

Κάτι τέτοιες πονηρές σκέψεις :AFADF0: μου έρχονται στο μυαλό σε cd ελληνικής μουσικής, στα οποία το φυλλάδιο είναι ένα γελοίο τετρασέλιδο με άθλια εκτύπωση. :angry:

Αυτό το broadband μας έχει καταστρέψει τελικά.

Έχω γνωστό πρώην πραγματικό cinephile ο οποίος κατεβάζει μανιωδώς ταινίες απλά και μόνο για να τις μοιράζει στους φίλους του.
Δε βλέπει ούτε το 10% αυτών που κατεβάζει.

Δημοκηδής said:

Βρε Διονύση ακόμη θυμάμαι την κουβέρτα με τα 50ευρα. Σε ένα Μετρόπολις υπάρχουν χιλιάδες cd εξαιρετικής μουσικής με 6 ευρώ. Αφού είσαι μερακλής στα μεν θα γίνεις φθηνιάρης στα δε ;

Εγώ όταν κατεβάζω κυρίως τεστάρω. όταν μου αρέσει συνήθως το αγοράζω ...

Click to expand...

Φίλε Δημοκηδή,
χάλασα αυτά τα χρηματα για την αγορά hardware ( jvc dila) που ετσι κι αλλιως δεν μπορουμε να τον αποκτησουμε μεσω download... :antlers:

Και εγω ειμαι της γνωμης να αγοραζεις κατι που σου αρεσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, αλλα με την προυποθεση να το παρεις απο καπου που να κυκλοφορει σε πολυ χαμηλοτερη τιμή από ότι στην Ελλάδα! (γιατι εδω οι τιμες ειναι πολλαπλασιες του εξωτερικού και το θεωρώ τρομερή κοροιδια εις βαρος των καταναλωτών! :grandpa:

Το θεμα μας εδω δεν αφορά ΜΟΝΟ cd μουσικης, (ασχετως αν μεταφερθηκε στον τομεα του ηχου), μιας και ανοιχτηκε σε ενα αλλο topic, και ΕΝΝΟΕΙ αν αξιζει να αγοραζουμε οτιδήποτε μπορεί να αποκτηθεί μέσω internet, όπως παιχνίδια, ταινίες, μουσική, προγράμματα κλπ....

Δεν ειμαι διατεθιμενος λοιπον (όσα χρηματα και αν χαλαω κατα καιρους σε αγορά hardware) να αγοραζω πριοντα που θα τα χρησιμοποιησω ΜΟΝΟ 1-2 φορες και μετα θα τα βάλω στο ράφι, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ σε τιμες πολλαπλασιες εδώ στην Ελλάδα....

Γιατι δηλαδή??? Στο εξωτερικό που μια ταινια blu-ray ή ένα παιχνιδι,για παραδειγμα πωλείται στη ΜΙΣΗ περιπου τιμή από ότι εδώ, τι σημαινει??

Αφού και απο εκει κερδιζει ο καλλιτεχης το ποσοστό του, αλλά ΚΑΙ η εκδότρια εταιρία....:grandpa:



Υ.Γ. : Για να κλεισω , απλά σου λεω ότι η παραπανω αποψη μου ΔΕΝ ειναι απόλυτη, αλλά και ότι την εχω πατησει ΑΡΚΕΤΕΣ φορες στο παρελθον....

Εχω ΟΛΟΚΛΗΡΗ συλλογη πάνω από 250 ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ Dvd, (ταινιες και μουσικη απο διαφορα συγκροτηματα που μου αρεσουν), και ΔΕΝ μετανιώνω που τα αγορασα αυθεντικά κάποτε, ΑΛΛΑ τωρα με τα νεα φορμά blu-ray κλπ... νιώθω σαν όλα αυτά τα χρήματα που χάλαγα ΚΑΠΟΤΕ να πηγαινουν ΧΑΜΕΝΑ!!! :violent-smiley-030::violent-smiley-030:

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που είμαι ΥΠΕΡ της παραπάνω άποψης... :ernaehrung004:

Παρολο που εχω περιπου 800 cd ,100 μουσικα dvd και αλλες τοσες ταινιες, πραγματικα δεν ξερω αν πρεπει να θεωρησω τον εαυτο μου και καλα συλεκτη η μ@λ@κα. Ολα ειναι θεμα του τι σε ικανοποιει σαν ανθρωπο.Φυσικα απο θεμα ποιοτητας ενα 128 mp3 ειναι μαπα ακομα και στο mp3 player και απαραδεκτο για ακροαση σε hi-fi .Ασε για τις τανιες των 700mb! Απο εκει και περα, δεν ξερω.... Οταν εχω κατι στο pc αισθανομαι οτι στην ουσια δεν το εχω! Βεβαια αυτο ειναι λογος να το πληρωσω χρυσο στον καθε απατεωνα;;; Εδω σε εχω....Στο θεμα της μουσικης παντως τα κατεβαζω μεν αλλα τα αγοραζω σχεδον παντα. Τωρα για παιχνιδια και για αμφιβολου ποιοτητας ταινιες.....

Aγοράζω και κατεβάζω. Έχω έναν δίσκο μόνο με CDs κατεβασμένα σε μορφή lossless αρχείων. Οι διαφορές στην ποιότητα του ήχου σε σχέση με το αυθεντικό είναι μηδενικές. Όσα μου αρέσουν όμως κι όσα νιώθω οτι τα θέλω, τα αγοράζω. Είναι καθαρά ψυχολογικό κατά την γνώμη μου(συμφωνώ επίσης στο ότι ο καλλιτέχνης δικαιούται να πληρώνεται, αμφιβάλλω όμως για το πόσα θα φτάσουν σε αυτόν από τα λεφτά που θα πληρώσω για τον δίσκο). Από την άλλη, συμφωνώ με το οτι αν δεν υπάρχει ο δίσκος στο χέρι μπορεί και να μην το ακούσω ποτέ...πχ τα κοντσέρτα του Bach με την Hewitt υπήρχαν στο δίσκο μου :bigcry:

Απάντηση: Re: Ποιός ο λόγος να αγοραστεί από το να κατέβει τσάμπα?

Διονύσης said:

Δεν ειμαι διατεθιμενος λοιπον (όσα χρηματα και αν χαλαω κατα καιρους σε αγορά hardware) να αγοραζω πριοντα που θα τα χρησιμοποιησω ΜΟΝΟ 1-2 φορες και μετα θα τα βάλω στο ράφι, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ σε τιμες πολλαπλασιες εδώ στην Ελλάδα....

Click to expand...

Τα είπες όλα σε μιά φράση . Μόνο που να , ορισμένοι από εμάς ( τους μεγάλους σε ηλικία ) έχουμε δίσκους που αγοράσαμε στα νιάτα μας και τους ακούμε ακόμα . Εγώ τουλάχιστον δεν θα τους ήθελα σε "κατεβαστούς" !!!!.

Busoni said:

συμφωνώ επίσης στο ότι ο καλλιτέχνης δικαιούται να πληρώνεται, αμφιβάλλω όμως για το πόσα θα φτάσουν σε αυτόν από τα λεφτά που θα πληρώσω για τον δίσκο

Click to expand...

έτερον εκάτερον: ο μουσικός ηχογραφεί και ξέρει εκ των προτέρων τους όρους.
Αν δεν πάρουν ούτε τα λίγα που τους αναλογούν, τότε θα πάψουν σιγά σιγά και να ηχογραφούν. Αυτό θα είναι καταστροφή για τους ίδιους αλλά κύρια για εμάς.
Τρέφω απεριόριστο σεβασμό γι αυτούς που επιμένουν ασυμβίβαστοι, είτε είναι καλλιτέχνες είτε είναι περιθωριακά labels που φυτοζωούν. Τους πιο πετυχημένους απ αυτούς, σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να τους πείς πλούσιους αλλά η προσφορά τους στον πολιτισμό είναι τεράστια.
Παράδειγμα ο Μάνφρεντ Αϊχερ της ECM: ελάχιστοι από τους δίσκους του πουλάνε, οι περισσότεροι "μπαίνουν μέσα". 35 + χρόνια τώρα, επενδύει ό τι βγάζει σε καινούργιες φωνές.
Τα ίδια πάνω κάτω συμβαίνουν και στην Κλασσική: ελάχιστοι είναι οι πλούσιοι, λίγους μπορείς να τους πείς εύπορους, οι υπόλοιποι είναι το λιγότερο συγκινητικοί στον τρόπο που, κυριολεκτικά, χαρίζουν τον χρόνο και την τέχνη τους σε όλους εμάς.

Πάντως πιστεύω πως ο δίσκος τελειώνει σιγά σιγά: ένα τεράστιο database είναι το μέλλον - θα περιλαμβάνει ό τι ηχογραφήθηκε ποτέ, στο οποίο θα έχεις πρόσβαση αντι μικρής συνδρομής. Δεν θα υπάρχει λόγος να το έχεις στο σπίτι σου αφού θα μπορείς να το ακούσεις όποια στιγμή το θελήσεις.
Αυτοί που θα αγοράζουν δίσκους στο μέλλον θα είναι σαν αυτούς που αγοράζουν βινύλιο σήμερα.
You can't teach an old dog new tricks: Δεν νομίζω να προλάβω αυτό το απώτερο μέλλον και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα μου άρεσε ή ότι θα μπορούσα να προσαρμοσθώ.

Είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας μας ακολουθεί τη διαδικασία της μουσικής ακρόασης.

Εγώ πηγαίνω στη δισκοθήκη μου και...χαζεύω. Ποτέ δε ξέρω από πριν τι ακριβώς θέλω να ακούσω κάθε φορά.

Ξέρω στο περίπου.

Δε ξέρω αν μπορώ να αλλάξω αυτή τη συμπεριφορά με τους...σκληρούς δίσκους.

Μάλλον θα πρέπει να έχω σε ένα...βιβλιαράκι τα εξώφυλλα της συλλογής μου και να την ξεφυλλίζω κάθε φορά που θέλω να ακούσω κάτι...

Θινγκς τσέηντζ...

Mέχρις να εγγραφώ στό φόρουμ αγόραζα μόνον από καταστήματα δίσκων Ελλάδας και Εξωτερικού.
Εχω πληρώσει τό 99% όσων δίσκων έχω αγοράσει.
Το 1% οφείλεται σέ´δωρεάν´ download,αλλά κυρίως γιά κομμάτια πού ξέρω ότι δέν θά μέ απασχολήσουν πολύ καιρό.
Τελευταία αγοράζω καί απο i-tunes ,λόγω τής πληθώρας πληροφοριών πού υπάρχει στο μουσικό φόρουμ.
Οι λόγοι είναι δύο:Ταχεία ικανοποίηση τής περιέργειάς μου και σχετική εξοικονόμηση χρημάτων.
Αυτές οι αγορές γίνονται κυρίως γιά την σύγχρονη μουσική.
Στήν κλασσική πιθανώς θά αγοράσω μέσω download,αλλά εκτελέσεις έργων πού ξέρω πολύ καλά ,αλλά ενδιαφέρομαι γιά τήν νιοστή ερμηνεία τους.
Γενικά αγοράζω...
Γιά τούς λόγους πού ανέφεραν οι ´πάλιουρες´.(Εδώ πλήρωσα αρκετά γιά τούς Radiohead:afro:,παρότι τόδιναν και δωρεάν ,μέ την λογική ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να πληρώνεται πού είπαν και άλλοι φίλοι).
Δεν εχω i-pod.
Και δέν αλλάζω μέ τίποτα τήν διαδικασία ψαξίματος στήν δισκοθήκη μου,μέ τά εξώφυλλα και τά booklets..Αφήστε πού πολλές φορές γιά άλλο έργο ξεκινάω και άλλο ακούω...Θεωρώ τούς δίσκους μου κάτι σάν συγγενείς μου.Οταν δέν βρίσκω κάποιον στήν όντως δαιδαλώδη δισκοθήκη μου(ά ρέ Ντόκ ζηλεύω τήν τάξη σου)μπορώ να φάω ώρα μέχρις να τον βρώ ακόμα και εάν δέν θεωρώ σημαντική τήν απώλειά του.
Τρέμω στήν ιδέα μιά τράπεζας πληροφοριών.Καί πώς θα ξεχωρίζω τά θρυλικά χρώματα τής D.G. ή τής Philips??Εδώ τον γαύρο όταν τον βλέπω με λευκά ενοχλούμαι.
Είναι και θέμα φετίχ όλο αυτό αλλά πιό πολύ ,όσον με αφορά,θεωρώ ότι είναι η συνέχειά μου μέσα στόν χρόνο..
Κάποτε υπήρχαν βινύλια τού πατέρα μου,μετά τά δικά μου,που μπλέχτηκαν με την παλιότερη γενιά ,μετά ήρθε η ανανέωση ολόκληρου τού ´μουσικού στόλου´με σιντί κυρίως(όπου ξαναβλέπω και τήν μουσική πορεία μου μέ τίς αγορές που έχω κάνει τόσα χρόνια),που διαρκώς εμπλουτίζεται καί ξεσκαρτάρεται...
Ισως κάτι απ´όλα αυτά αξιοποιήσει κάποτε και το παιδί μου.
Παρ´ότι η δισκοθήκη μου από έναν τρίτο θά μπορούσε να θεωρηθεί και δισκοθήκη ´συλλέκτη´γιά ορισμένα είδη ποτέ δεν το είδα έτσι...
Για μένα είναι η ζωντανή μου σχέση με την μουσική...Και όλη η διαδικασία πρίν τό άκουσμα ενός κομματιού ,αλλά καί μετά.Γι´αυτό και δανείζω εύκολα τούς δίσκους μου...
Χαίρομαι στήν ιδέα ότι και κάποιος άλλος μοιράζεται τήν ευχαρίστησή μου.
Και αυτή είναι και η κεντρική ιδέα τής συμμετοχής μου εδώ.

Χέχέ.Και ο Στέργιος (γράφαμε σχεδόν ταυτόχρονα)τά ίδια είπε γιά την διαδικασία´επιλογής δίσκου´από την δισκοθήκη του.

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως πέραν του κλεψίτυπου υπάρχει και το κακέκτυπον.
Το δεύτερο ήταν της μόδας κυρίως στα 70´s αρχές 80' s.
Πόσοι και πόσοι εξ ημών, δεν έχουμε αγοράσει βινύλια ελληνικής εκτύπωσης εκείνη την εποχή, τα οποία ήταν επιεικώς απαράδεκτα σε σύγκριση με τα αντίστοιχα "εισαγωγής"; Και δεν εννοώ τα εξώφυλλα, έτσι;
Εννοώ κομμάτια χαρτιού μέσα στα αυλάκια, παράκεντρα ανοιγμένες τρύπες με συνέπεια την εμφάνιση του φαινομένου wow σε ποσότητες για γέλια, γρέζια πλαστικού γύρω γύρω στο δίσκο (και κατα συνέπεια και πάνω σ'αυτόν), θολούρα στον ήχο κλπ. Μιλάω για επίσημες κυκλοφορίες, σε επίσημες τιμές (όχι τυχόν προσφορές κλπ). Που μόλις τα πήγαινες πίσω απο κεί που τ'αγόρασες, εισέπραττες τις περισσότερες φορές ένα "όλοι ίδια παίζουν, να σου βάλω ν' ακούσεις;" ή το ειρωνικό σε τι σύστημα ακούς ρε νεαρέ;
Λες και χρειαζόταν ακριβό σύστημα για να καταλάβεις τα προφανή..