Η μυρωδιά του βινυλίου - άσμα προτρέπον εις εγκλήματα!

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
731
Αιγάλεω
ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ - «Άγιος Φεβρουάριος»
ΑΓΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ | 1971/12 | PHILIPS | 836535 | | LP


moutsisdimosagiosfebrou.jpg




01. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
02. ΑΓΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
03. ΑΛΛΟΣ ΓΙΑ ΧΙΟ ΤΡΑΒΗΞΕ
04. ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΙΑ
05. Ο ΧΑΡΟΣ ΒΓΗΚΕ ΠΑΓΑΝΙΑ
06. ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΪΒΑΛΙ
07. ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
08. ΚΙ ΑΝ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
09. ΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ
10. Η ΣΟΥΣΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ
11. ΑΓΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΙΝΑΛΕ





Α) Ο Νίκος Κοεμτζής σκοτώνει 3 παλληκάρια μια βραδυά του ’73 σ’ ένα σκυλάδικο
για μιά παραγγελιά! Η παραγγελιά ήταν το.... << ο Χάρος βγήκε παγανιά >>!!! Την επομένη,
ο Δ. Ψαθάς, γράφει στα Νέα: < ο χάρος βγήκε παγανιά, άσμα λαικόν, προτρέπον εις εγκλήματα! >


Β) Έναν χρόνο πριν έιχε κυκλοφορήσει ο Άγιος Φεβρουάριος, αλλά πήγε άπατος διότι έπεσε
πάνω στη Μικρά Ασία του Α. Καλδάρα – που είχε ανάλογο θέμα – και έφαγε τα μούτρα του.
Μετά το περιστατικό με τον Ν. Κοεμτζή, εκτοξεύθηκε στα ύψη και έτσι άρχισε και να παίζεται
στο ραδιόφωνο και να τον ακούω κι εγώ κάποια κυριακάτικα πρωινά στη Σαλαμίνα. Και ομολογώ
ότι οι μνήμες εκείνων των τραγουδιών, που ακούγονταν από το τρανζιστοράκι του Θείου,
με σημάδεψαν παντοτεινά κι ας ακολούθησα διαφορετικούς μουσικούς δρόμους. Όταν ήρθε
το πλήρωμα του χρόνου, αγόρασα αυτό το βινύλιο και το δώρισα στον .....πατέρα μου,
γιά να τ’ ακούω εγώ, μιάς κι εκείνος έλειπε πάντα από το σπίτι.

Γ) Και τ’ ακούω, ναι τ’ ακούω συνέχεια απο τότε και δεν το χορταίνω, διότι έχει μιά απίστευτη
συνθετική φόρμα, που δεν είναι ούτε αμιγώς ελαφρολαική, έντεχνη, ποπ
ή δεν ξέρω γω τι. Εγώ θα την ονόμαζα φρέσκια! Κονσέρβα βέβαια σήμερα, αλλά νοστιμότατη
όταν πεινάς κι εμείς πεινάμε μουσικά.


Δ) Όταν ακούσεις το δίσκο για πρώτη φορά, είσαι σίγουρος ότι έγινε κάποιο λάθος!
Ακούς την εισαγωγή από το Jesus Christ Superstar και δεν πιστεύεις στ’ αυτιά σου,
ένα περίεργα παιγμένο μπουζούκι (Δημ. Μαργιολάς) σου τραβάει την προσοχή, κρουστά,
με τέμπο ξένο προς τα ελληνικά ιδεώδη (sic), όσπου έρχεται να σε χαλαρώσει η σχεδόν
ιερατικής υφής φωνή της Πετρής Σαλπέα:


Στα εννιακόσια δέκα οχτώ
από την Μικράν Ασία
μου 'στειλες κάρτες με στρατό
και με την Αγιά Σοφία

Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό

Μ' από τότε μέχρι εδώ
σπίτι μείναμε μόνο δυό
ο Άγιος Φεβρουάριος κι εγώ

Πρόσφυγα σ' έριξαν εδώ
κι ο χάρος έξι βήματα
στα χρόνια που 'ρθα να σε δω
μέσα στα παραπήγματα

Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό


Ε) Δημήτρης Μητροπάνος (παλεύοντας με τον εαυτό σου)!
Όταν είσαι 16 και πρέπει να δεχτείς ότι σ’ αρέσει η ερμηνεία
και η φωνή του, αλλά είσαι δηλωμένος ροκάς και κατ’ επέκταση
πολέμιος των λαικών, ε, τότε κάτι γίνεται μέσα σου
που πρέπει να του δώσεις μία λύση. Προσωπικά το έβαλα στό αρχείο,
και το έβγαλα όταν τα συμπλέγματα είχαν εξαφανιστεί και τι γλυκά που ένιωσα.
Ο ίδιος ο Μητροπάνος δεν είχε πάρει χαμπάρι καν τι τραγουδούσε,
τον ενδιέφερε μόνο να παίρνει άδειες από το στρατό.
Αυτά είναι λόγια του ίδιου, και όμως είπε:


Στα καλντερίμια συζητούν
ως το πρωί γειτόνοι
μα σκοτεινιάζει ο καιρός
και στις καρδιές νυχτώνει

Άλλος για Χίο τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος στης Σύρας τα στενά
αίμα και δάκρυα πίνει

Σε πανηγύρι και γιορτή
απ' την Αγιά Μαρκέλλα
σ' αγόρασα χρυσή κλώστη
και κόκκινη κορδέλα

Άλλος για Χίο τράβηξε πήγε
κι άλλος για Μυτιλήνη
κι άλλος στης Σύρας τα στενά
αίμα και δάκρυα πίνει.


Ζ) Μάνος Ελευθερίου, στέκομαι τόση ώρα μπροστά στην οθόνη
χωρίς να γράφω τίποτα, απλώς τον αγαπώ. (Τα ποιήματα τα έγραψε
από το ’68 έως το ’70 και συνεργάστηκε με τον Μούτση για τα 50 χρόνια
απο την Μικρασιατική καταστροφή).


Η σούστα πήγαινε μπροστά
κι ο μάγκας τοίχο, τοίχο
δεν έτυχε στα χρόνια αυτά
τίποτα να πετύχω.

Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές
του Άη Γιάννη, αχ πόσα ξέρεις και μού λες
Αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μού λες
που χουν πεθάνει.

Με βάλαν πάνω στην κορφή
στ' αγριεμένο κύμα
στης Σμύρνης την καταστροφή
στ' άδικο και στο κρίμα.

Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές
του Άη Γιάννη, αχ πόσα ξέρεις και μού λες
Αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μού λες
που χουν πεθάνει.


Η) Λυρισμός, ήθος, μνήμες, ερμηνεία, ένα εξώφυλλο
κόσμημα και μια παραγωγή και ηχογράφηση
που στέκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα, στοιχειοθετούν
έναν από τους 10 – 20 καλύτερους ελληνικούς δίσκους.

 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,970
Μπράβο Νότη ! εξαιρετική παρουσίαση για έναν επίσης εξαιρετικό δίσκο... Ο Δήμος Μούτσης έχει βγάλει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και είναι κρίμα που εδώ και πολλά χρόνια έχει ουσιαστικά σιωπήσει ...
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Μερικά τραγούδια του στέκουν ακόμα και σήμερα..

Απο τους αγαπημένους μου τού Μούτση ,για τον οποίον θεωρώ πως αδικησε συχνά τον εαυτό του μετέπειτα.
 

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
731
Αιγάλεω
Κι εμένα μ' αρέσουν αυτά τα 3, για τα υπόλοιπα έχεις δίκιο, κάπου έχασε το δρόμο του.
( Η φωτό του συνοικισμού λες και τραβήχτηκε στο στενό που μεγάλωσα, ήταν ίδια! )

moutsisdimostetralogiam.jpg

moutsis07.jpg

cc4046e5382315c180fcffej.jpg
 
Last edited:

Γ. ΚΟΥΛΗΣ

Established Member
17 January 2008
179
ΑΘΗΝΑ
Συγχαρητήρια (και) για αυτή την παρουσίαση!
Πραγματικό διαμάντι το έργο αυτό. Συνδεδεμένο και με τα δικά μου μουσικά βιώματα.

Γνωρίζοντας την αγάπη σου για τα μπομπινόφωνα θα ήθελα να προσθέσω, σε μία πιο τεχνική νότα, ότι ο δίσκος αυτός είναι ο πρώτος που γράφτηκε στην Ελλάδα σε 8 κάναλο μπομπινόφωνο.
Μόλις είχε παραληφθεί τότε από την Columbia, στα στούντιο της οποίας έγινε η ηχογράφηση.
Το μπουζούκι (Δημ. Μαργιολάς) παίζει απευθείας από τον ενισχυτή του, γι’ αυτό και ο ιδιαίτερος ήχος.