Οι Πηνελόπες των Ξανθογείων

Κώστας Θεοδώρου - Ρουσίλβο (έκδοση zen einai & πανοπτικόν / 2010)




Είσοδος του χορού στο έμπα του χωριού
θρόισμα το καραγάτσι, σιωπή, κάλεσμα
Δίπλα στη μεγάλη πέτρα το νερό
κουβεντολόι, προσμονή
οι Πηνελόπες των Ξανθογείων
το Ρουσίλβο ζωντανό-νεκρό
λήθη ηθελημένα αθέλητη
η Μίρκα η δασκάλα ανασαίνει ακόμη
κι εσύ Νάτσκο, δεν πρόλαβες κορίτσι ν’ αγαπήσεις
ο θάνατος
ο θρήνος στη σιωπή
νόστος άπατρις
Στη μοναξιά της λογικής των αρχόντων, στάχτη και αίμα
Και ψηλά εκεί στο χιόνι, το Καϊμακτσαλάν οστεοφύλακας
Καημός αμετάφραστος, το οξυγόνο δεν πουλιέται
Τώρα, το τραγούδι για την ελευθερία ποιος να πει;

Της γλώσσας της κρυφής απέμεινε η μελωδία
και χορός λεβέντικος σε τραγούδια δίχως λόγια
Κάπου-κάπου, φτάνει ως τ’ αυτιά μας κλεφτά
Χωρίς γραφή, σαν κάτι μυστικό, περήφανα σιωπηλό
Υγρό μοιρολόι στους τάφους των προγόνων
Που μόλις αποχαιρετήσαμε βουβά
Και τα χωριά που πίσω μας αφήσαμε
Απορημένα πορτοπαράθυρα χάσκουν στον αέρα
Δίχως τελάλη και παπά και στάμνα για τη βρύση.




Ρουσίλβο: Η παλιά ονομασία του χωριού Ξανθόγεια, 24 χλμ δυτικά της Έδεσσας.
Με το τέλος του εμφυλίου (1946-1949) οι περισσότερες γυναίκες του χωριού έμειναν μόνες εφ’ όρου ζωής μια και οι άντρες τους σκοτώθηκαν ή εξορίστηκαν…
Από το 1986 έπαψε να κατοικείται κατόπιν μακροχρόνιου κοινωνικού αποκλεισμού.


Ο Κώστας Θεοδώρου μας συστήθηκε με την πρώτη του δισκογραφική απόπειρα, με τον τίτλο «Νόστος» (είχε γίνει κουβέντα εδώ http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=30122) , πριν μερικά χρόνια στην Lyra.
Τώρα μας παρουσιάζει το Ρουσίλβο, το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε με τον Νόστο και θα ολοκληρωθεί με την κυκλοφορία του επόμενου ηχογραφήματός του.
Πρόκειται, εκτός των άλλων, για ένα φόρο τιμής στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Με έναν μοναδικό τρόπο, ο Θεοδώρου, συρράπτει ηχογραφημένα στιγμιότυπα και σχόλια απλών ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής με κομμάτια της Μακεδονίτικης, αλλά και της ευρύτερης Βαλκανικής μουσικής παράδοσης και με την βοήθεια των πολύ καλών ενορχηστρώσεων τους δίνει ένα λεπτό περιτύλιγμα σύγχρονης Ευρωπαϊκής τζαζ. Ένα άλμπουμ με δυνατά και ειλικρινή συναισθήματα.
Υψηλής αισθητικής έκδοση, με φωτογραφίες από τον ίδιο τον Θεοδώρου και κείμενα μεταφρασμένα από την ντόπια διάλεκτο στο πολυσέλιδο ένθετο που συνοδεύει το cd.

Πολλοί καλοί μουσικοί συνδράμουν στο εξαιρετικό αποτέλεσμα, ανάμεσά τους οι: Τάκης Φαραζής (πιάνο, ακορντεόν),
Κυριάκος Ταπάκης (ούτι, μαντόλα), Παντελής Στόικος (τρομπέτα), Δήμος Δημητριάδης (σαξόφωνο),
Αντώνης Ανδρέου (τρομπόνι), Κώστας Αναστασιάδης (κρουστά) και ο ίδιος ο Θεοδώρου (μπάσο, κιθάρα, πιάνο, φωνή). Στις φωνές, η Σλάβα Πόπφα Ευδοξία Γεωργίου, η Λιζέτα Καλημέρη, η Μάρθα Μαυροειδή και το φωνητικό κουαρτέτο Camea από την Σόφια.